Bertha Harris (17 Aralık 1937 - 22 Mayıs 2005), Amerikalı lezbiyen bir romancıdır. Eleştirmenler ve hayranları tarafından büyük saygı görmekle beraber romanları geniş halk tarafından daha az bilinmektedir.
Kişisel hayatı
Bertha Anne Harris, Fayetteville, Kuzey Karolina'da 17 Aralık 1937 tarihinde John Holmes Harris ve Mary Zeleka Jones'un çocuğu olarak dünyaya geldi.[1]
1959'da Harris, Kuzey Carolina Üniversitesi Kadın Koleji'nden mezun oldu. Mezun olduktan sonra, yirmi iki yaşında New York'a taşındı ve yazlarını Westport, Massachusetts'te geçirdi.[2] New York'ta "lezbiyen bulmak için" yaşamak istediğini, ancak kısa bir heteroseksüel evlilik yaşadığını ve Jennifer Harris Wyland adında bir kızı olduğunu belirtti.[3] Kendini ve kızını geçindirmek için bir süre editör ve düzeltmen olarak çalıştı, ardından güzel sanatlar yüksek lisans derecesini almak için Kuzey Carolina'ya döndü.[3]
Harris, 1984'te New York'a döndü. Merhum Camilla Clay Smith'in yirmi dört yıl arkadaşıydı.[4]
22 Mayıs 2005'te New York'ta 67 yaşında öldü.[2]
Kariyer
Harris kariyerine Kuzey Karolina'da güzel sanatlar yüksek lisans derecesini tamamlarken başladı. Derece gereksinimlerinin bir parçası olarak, 1969'da yayımlanan ilk romanı olan Catching Saradove'ı yazdı. Roman yarı otobiyografikti ve muhtemelen geleneksel kurguya en yakın olan romanıdır.[3]
1969-1972 yılları arasında Harris, East Carolina Üniversitesi'nde ve UNC Charlotte'ta profesördü.[5] Daha sonra Kadın Çalışmaları direktörü ve College of Staten Island CUNY'de Sahne ve Yaratıcı Sanatlar Profesörü oldu.[6]
Harris, iki şeye takıntılı olduğunu söyledi: müzik (özellikle opera) ve the South. Bu iki saplantı, 1972'de yayınlanan ikinci romanı olan Confessions of Cherubino'yu tanımlar. Bununla birlikte, en çok 1976'da yayınlanan stil açısından cesur üçüncü romanı Lover ile tanınır. Lover, kadın kurgularının küçük bir yayıncısı olan Vermont merkezli bağımsız yayıncı Daughters, Inc. tarafından yayımlandı. Bunu "ben delicesine aşıkken ve 1970'lerin ortalarındaki lezbiyen kültürel hareketle özgürleşirken, doğrudan libidodan" yazdığını söylüyor.[3]
Harris'in üç romanının hepsinde, yirminci yüzyıl sonu edebiyatının estetiğini ele alıyor; romanları edebi postmodernizmin örnekleri olarak kabul edilebilir. Romanları biçimsel olarak Virginia Woolf, Gertrude Stein ve (Harris'in büyük hayranlık duyduğu) Djuna Barnes gibi modernist yazarların eserlerine benzer. Bir keresinde, Sappho'dan bu yana Djuna Barnes'ın çalışmasının "modern batı dünyasında sahip olduğumuz lezbiyen kültürünün pratikte mevcut tek ifadesi" olduğunu ilan etti. Harris'in çalışmalarının çoğu, en önemlisi Lover, birincil ilham kaynağı ve izleyici kitlesi olarak 1970'lerin kadın hareketi ile yazılmıştır. Gerçekten de Lover, queer teorinin edebi anası olarak görülebilir; romanı, kökenlerinin ikinci dalga feminizminde olduğu kadar üçüncü dalga feminizmde de neredeyse güçlü bir şekilde yankılanıyor.
Harris, 1977'de Emily L. Sisley ile The Joy of Lesbian Sex'in ortak yazarlığını yaptı. Lover, 1993 yılında New York University Press tarafından Karla Jay'in önsözüyle ve yazarın yeni bir girişiyle yeniden yayımlandı, esas olarak Daughters Press ve sahipleri June Arnold ve Parke Bowman ile olan ilişkisini anlatıyordu.
Öldüğü sırada komedi türündeki dördüncü romanı olan Mi Contra Fa'yı tamamlıyordu.
Seçili işler
- Catching Saradove (1969)
- Confessions of Cherubino (1972)
- Lover (1976)
İleri okumalar
Kaynakça
