Benim Adım Hiç Kimse (İtalyanca: Il mio nome è Nessuno, İngilizce: My Name Is Nobody), başrollerini Terence Hill[1] ve Henry Fonda'nın[1] paylaştığı, 1973 yapımı İtalyan/Fransız/Alman uluslararası ortak yapımı komedi spagetti western filmidir. Film, Tonino Valerii (ki Leone'nin en önemli filmlerinden bazılarında yönetmen yardımcısıdır) tarafından yönetildi ve senaryosu Sergio Leone'nin bir fikrine dayanıyordu.[1] Filmin müzikleri Ennio Morricone tarafından yapılmıştır.[1] Filmin orijinal dili İtalyanca'dır.[2]
Film adını Homeros'un derlediği Odysseia adındaki destanından almaktadır. Benim adım hiç kimse, destanda Yunan kahraman Polyphemus'un Tepegöz (Kiklop)'ün gözüne mızrak sapladıktan sonra, Tepegöz'ün "Senin adın ne?" sorusuna verdiği cevaptır.[3]
Konusu
Film, idol olarak gördüğü silahşör Jack Beauregard'ı (Henry Fonda), Wild Bunch haydut çetesine karşı çarpışmaya ve bu yolla tarihe geçmesini ikna etmeye çalışan Hiç Kimse'nin (Terence Hill) hikayesini konu alıyor.[1]
Yapım aşaması
"Benim Adım Hiç Kimse" filminin çekimleri 30 Nisan 1973'te başladı.[4] Sergio Leone'nin dahil olduğu ve dış mekan sahnelerinin %80'inin ABD'nde çekildiği birkaç filmden biridir.[5] Film sadece dokuz haftada çekildi.[5]
Çekimler; Acoma Pueblo'da, Cabezon'un hayalet kasabasında, eski maden kasabası Mogollon'da, New Mexico'daki San Esteban Del Rey İspanyol misyonunda, White Sands kumullarında ve İspanya'da gerçekleştirildi.[5] Sergio Leone çekimler için çoğunlukla evde kaldı ve beş gün boyunca ekibe katılmak üzere New Orleans'a gitti. Leone, kulak enfeksiyonu geçiren yönetmen Tonino Valerii'nin yerini sadece bir günlüğüne aldı.[5]
Tonino Valerii, 10 Aralık 2003 tarihinde verdiği bir röportajda, filmin çok pahalıya mal olduğunu, Benim Adım Hiç Kimse'nin şimdiye kadarki en yüksek hasılat yapan İtalyan western filmi olduğunu ve Terence Hill'in Clint Eastwood'dan bile daha çok kazandığını belirtmiştir.[6]
Çekimler esnasında görüntü yönetmeni Armando Nannuzzi ile Valerii arasında sette gerilim yükseldi. Fonda'ya parayı yerden nasıl alacağı konusunda iki farklı görüş ortaya çıktı. Nannuzzi'nin filmden ayrılmasıyla sorun çözüldü.[5]
Filmde yapılan şakalardan birisi, bir sahnede yapımcı Sam Peckinpah'ın adının bir mezar taşında yer almasıdır.[7] Filmde yer alan Wild Bunch haydut çetesinin adı Sam Pekinpah'ın yönetmenliğini yaptığı 1969 yapımı The Wild Bunch filminden almıştır.[8]
Filmin bir sahnesinde Hiç Kimse, annesinin kucağındaki bir çocuğun elmasını yemektedir. Bu durum, Charlie Chaplin'in çocuğun makarnasını yediği meşhur esprisine bir göndermedir.[9]
Sergio Leone, Kasım 1988'de verdiği bir röportajda Terence Hill ve Bud Spencer'ın temsil ettiği ve Trinity serisiyle ete kemiğe bürünen türün ilhamını Benim Adım Hiç Kimse'den aldığını belirtmiştir.[10]
Rafran Cinematografica, Les Film Jacques Leitienne, La Societe Imp. Ex. Ci., La Societe Alciter ve KG Co. firmaları filmin yapımcılığını üstlenmiş olup, dağıtım Titanus tarafından yapılmıştır.[11]
Gösterim
Benim Adım Hiç Kimse, İtalya'da gösterime girmeden önce sırasıyla 13 ve 14 Aralık'ta Batı Almanya ve Fransa'da gösterime girdi.[12] Almanya'da film yaklaşık 6,2 milyon kişi tarafından izlendi.[13] İtalyan seyircisi ancak 21 Aralık 1973'ten sonra izleme imkanına kavuştı.[5] Film 3,6 milyar İtalyan Liretin üzerinde hasılat elde etti ve Salvatore Samperi'nin Malicious( 5,5 milyar Liret) ve Dino Risi'nin Sessomatto'sunun ardından İtalya'da yılın en çok hasılat yapan üçüncü filmi oldu. Batı Almanya'da 10.6 milyon dolar hasılat elde etti.[14] İtalyan film tarihçisi Roberto Curti'ye göre orijinali 117 dakika olan filmin süresi Amerika Birleşik Devletleri'nde 111 dakikaya indirildi ve "ABD izlenme oranlarını yerle bir etti".[15]
Film; doksanlı yıllarda Lonesome Gun (Türkçesi: Yalnız Silah) adıyla VHS formatında video kaset ortamına aktarılmış ve JTC Video (İngiltere) tarafından dağıtılmıştır.[16]
IMDb web sitesinde film, PG (Parental Guide, Türkçesi: Ebeveyn Gözetimi) kategorisinde sınıflandırılmıştır. İçeriğindeki bazı sahnelerin çocuklara uygun olmayabileceği gerekçesiyle ebeveyn eşliğinde izlenmesi gereken filmler ABD'nde PG olarak sınıflandırılmaktadır.[17]
Filmin müziklerini yapan Ennio Morricone'un müzik gamı oldukça eklektiktir ve geniş bir stil yelpazesini bünyesinde barındırır. Filmde yer alan Hiç Kimse karakterinin ana teması, onun western olmayan bir çok çalışmasının habercisidir. Wagner'in Ride of the Valkyries adlı eserinden esinlenmiştir. Ayrıca film genelinde "Bir Zamanlar Batıda" filminin müziğinin izleri de duyulmaktadır.[7]
Film müziklerinin kaydında orkestra şefi olarak Bruno Nicolai görev almıştır.
Emi General Music Srl. adına lisanslı filmin müzikleri, yeniden düzenlenerek My Name is Nobody (Original Motion Picture Soundtrack) [Remastered] adıyla, 23 eserden oluşan bir albüm olarak dijital müzik veri akışı platformu olan Spotify'da yer almaktadır.[19]
Orijinal Film Müziği Albümünde Yer Alan Eserler:[20]
R.G. Armstrong (Filmde yanlışlıkla "R.K.Armstrong" olarak yazılmıştır) - Dürüst John
Karl Braun - Jim
Leo Gordon - Kırmızı
Steve Kanaly - Sahte Berber
Geoffrey Lewis - Wild Bunch çetesi lideri
Neil Summers - Sincap
Piero Lulli - Şerif
Mario Brega - Pedro
Don John - Marc Mazza
Benito Stefanelli - Porteley
Alexander Allerson - Rex
Rainer Peets - Büyük Silah
Antoine Saint-John - Scape
Franco Angrisano - Demiryolu görevlisi
Tommy Polgár - Juan
Antonio Palombi - Kirli
Hubert Mittendorf - Karnaval Barker
Emil Feist - Cüce
Carla Mancini - Anne
Luigi Antonio - Asker
Angelo Novi - Barmen
Eleştiriler
Günümüz sinemasever izleyicilerinin yorumları çoğunlukla olumludur.[21][22]
Ünlü film eleştirmeni Vıncent Canby tarafından 18 Haziran 1974 tarihli The New York Times gazetesinde yer alan eleştirisinde, Canby; filmi çok eğlenceli olarak nitelemiş ve esprili bir İtalyan film yapımcısının yapabileceği türden bir Western filmi olduğunu belirtmiştir.[23]
The Spaghetti Western Database web sitesinde, Simon Gelten tarafından yazılan eleştiride "Batı hakkında ama aynı zamanda Western hakkında da bir western. Klasik Hollywood western geleneğindeki 'ciddi' sekanslar, Dollar filmlerindeki hızlı aksiyon ve Trinity geleneğindeki parodist şakşaklarla değişen bu film, türün gelişimini ve yozlaşmasını yansıtıyor." ifadesine yer verilmiştir.[24]
