Beguineler 13. – 16. yylar arasında özellikle Aşağı Ülkelerde (Hollanda ve Belçika)'da bulunan Hristiyan kadınlardı.
Bu kadınlar yarı manastır topluluklarında yaşadılar ancak resmi dini yemin etmediler (Yoksulluk – İtaat - İffet) ancak ‘Beguine’ olarak yaşadıkları sürece evlenmemeye söz verdiler, istedikleri zaman ayrılmakta özgürdüler.[1]
Beguineler, gönüllü yoksulluk, yoksul ve hastaların bakımı ve dini bağlılık yoluyla İsa Mesih'in yaşamını taklit etmeyi vurgulayan 13. yy'nın daha büyük bir ruhsal canlanma hareketinin parçasıydı.
