Batı Rus Gönüllü Ordusu, İtilaf yanlısı Gönüllü Ordusu'nun aksine, Almanya tarafından yaratıldı ve desteklendi. Compiègne Ateşkesi'nin 12. maddesi, Alman birliklerinin Baltık vilayetlerinde Bolşevik ilerlemelere karşı savaşmaya yardım etmek için kalmasını ve İtilaf Devletleri durumun kontrol altında olduğuna karar verdikten sonra geri çekilmelerini şart koşuyordu. Geri çekilme emri, Versay Antlaşması'nın Haziran 1919'da imzalanmasından sonra verildi.
Bununla birlikte, Baltık'taki Freikorps'un sadece küçük bir kısmı emekli oldu; geri kalanı General Rüdiger von der Goltz liderliğinde kaldı. Almanya'yı suçlamaktan ve İtilafları çileden çıkarmaktan kaçınmak için arka plana çekildi ve birliklerini Kazak General Pavel Bermondt-Avalov liderliğindeki "Özel Rus Kolordusu" ile birleştirdi. İki general, yaklaşık 50.000 kişiyi askere aldı: çoğu Freikorps, Baltık Almanları ve I. Dünya Savaşı'nda Almanya tarafından ele geçirilen ve ardından Rus İç Savaşı'nda Bolşeviklere karşı savaşmaya yardımcı olmaları karşılığında serbest bırakılma sözü verilen bazı Russavaş esirlerinden oluşuyordu. Ordu, Aleksandr Kolçak'ın güçlerine katıldığını ve Bolşeviklere saldırmak için ilerlediğini açıkladı; ancak asıl hedefleri Baltık bölgesindeki Alman gücünü sürdürmek oldu.
Letonya ve Litvanya Cumhuriyetleri ile çatışma
Radviliškis yakınlarında Litvanya Ordusu tarafından ele geçirilen Bermontiya uçakları
Baltık bölgesindeki siyasi durum kötüleşmeye devam etti. Litvanya'da yeni bir hükûmet, Beyaz Rusların birlikleri geçmesine ve bir askeri üs kurmasına izin vermeyi reddetti. Başlangıçta Beyaz Rusları destekledikten sonra Weimar hükûmeti, İtilaf'ın baskısı altında, Alman askerlerinin Ruslara transferini yasakladı ve Reichswehr'e Freikorp'un malzemelerini engellemek için Doğu Prusya sınırını bloke etmesini emretti. General von der Goltz sonunda 4 Ekim'de geri çağrıldı.
Bu koşullarda Bermondt-Avalov, Letonya Cumhuriyeti'ni müzakereye zorlamak amacıyla Freikorps'u kullanarak bir saldırı başlattı. İngiliz deniz topçularının ve Estonyazırhlı treninin desteğiyle, bunu kasım ayında bir Letonya karşı saldırısı izledi ve Bermondt'un ordusunu geri çekilmeye zorladı. Mitau da aynı zamanda kaybedildi.
Ekim 1919'da Batı Rusya Gönüllü Ordusu, Almanya'nın bağımsızlığını verdiği yeni bağımsız Litvanya ve Letonya devletlerine saldırdı. Kısa bir süre Riga'dakiDaugava Nehri'nin batı yakasını işgal etti ve Kārlis Ulmanis hükûmeti Litvanya ve Estonya'dan askeri yardım talep etmek zorunda kaldı. Estonyalılar, Letonyalılara yardım etmek için (bazı açıklamalara göre, Letonya'nın Ruhnu adasını ve karasularını Estonya'ya bırakması karşılığında) iki zırhlı tren gönderirken, Litvanyalılar Bolşeviklerle savaştı ve yalnızca diplomatik protestolar düzenleyebildi. Letonyalılar ayrıca Riga limanındaki İngiliz Kraliyet Donanması destroyeri HMS Vanoc'un silahlarından da yardım aldı.
Yenilginin ardından Bermondt-Avalov Danimarka'ya kaçtı. Alman Freikorps, Allenstein'daki VI. Yedek Kolordu komutanı olarak Goltz'un halefi Alman Korgeneral von Eberhardt'a teslim edildi. İtilaf askeri misyonunun katılımından sonra General Eberhardt, geri kalan Alman Freikorps'un Litvanya üzerinden Doğu Prusya'ya tahliyesini organize edebildi. Bu, Aralık 1919 ortasında tamamlandı.
Ordu
Batı Rusya Gönüllü Ordusu'nun Ordu üniformaları Almanya tarafından sağlandı ve Rusya'nın ayırt edici işaretleriyle, özellikle Rus İmparatorluk Ordusu modeline göre omuz bacakları ve sol kola takılan bir Ortodoks haçıyla süslendi.
Im Kampf gegen den Bolschewismus. Erinnerungen von General Fürst Awaloff, Oberbefehlshaber der Deutsch-Russischen Westarmee im Baltikum (Almanca). Glückstadt, Hamburg: Verlag J.J. Augustin. 1925. OCLC15188750.
Bischoff, Josef, Die letzte Front.Geschichte der Eiserne Division im Baltikum 1919, Berlin 1935.
Darstellungen aus den Nachkriegskämpfen deutscher Truppen und Freikorps, Bd 2: Der Feldzug im Baltikum bis zur zweiten Einnahme von Riga.Januar bis Mai 1919, Berlin 1937; Bd 3: Die Kämpfe im Baltikum nach der zweiten Einnahme von Riga.Juni bis Dezember 1919, Berlin 1938.
Die Baltische Landeswehr im Befreiungskampf gegen den Bolschewismus, Riga 1929.
Kiewisz, Leon, Sprawy łotewskie w bałtyckiej polityce Niemiec 1914-1919, Poznań 1970.
Paluszyński, Tomasz, Walka o niepodległość Łotwy 1914-1920, Warszawa 1999.
Von den baltische Provinzen zu den baltischen Staaten.Beiträge zur Entstehungsgeschichte der Republiken Estland ve Lettland, Bd I (1917-1918), Bd II (1919-1920), Marburg 1971, 1977.
