Azot triklorür

Azot triklorür
Nitrojen triklorürün yapısal formülü
Azot triklorürün boşluk modeli
Adlandırmalar
Sistematik IUPAC adı
Nitrojen triklorür
Diğer adlar
Trikloamim
Agene
Azot(III) klorür
Trikloroazan
Triklor nitrür
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChEBI
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.030.029 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 215-481-4233-045-1
RTECS numarası
  • QW974000
  • InChI=VSCWAEJMTAWNJL-DFZHHIFOAR
  • Cl[Al](Cl)Cl
Özellikler
Molekül formülü NCl3
Molekül kütlesi 1.653 g/mL
Görünüm yağımsı sarı sıvı
Erime noktası −40 °C
Kaynama noktası 71 °C
Çözünürlük (su içinde) çözünmez, yavaşça bozunur
Çözünürlük benzen, kloroform, CCl4, CS2, PCl3
Tehlikeler
NFPA 704
(yangın karosu)
NFPA 704 four-colored diamondSağlık 2: Yoğun veya sürekli ancak kronik olmayan maruziyet geçici iş göremezliğe veya olası kalıcı hasara neden olabilir. Örnek: KloroformYanıcılık 0: Yanmaz. Örnek: SuKararsızlık 4: Normal sıcaklık ve basınçta kolayca patlama veya patlayıcı çözünme yeteneğine sahiptir. Örnek: NitrogliserinÖzel tehlikeler (beyaz): kod yok
2
0
4
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Azot triklorür, trikloramin olarak da bilinen formülü NCl3 olan kimyasal bileşik. Sarı, yağımsı, keskin kokulu bir sıvıdır. En sık amonyak türevleri ve klor arasındaki kimyasal reaksiyon sonrası oluşmaktadır, yüzme havuzlarındaki oluşumu buna bir örnektir.

Yapısı ve Elde edilişi

Amonyak gibi, NCl3 bir piramidal molekül'dür. O N-Cl mesafeleri 1.76 A ve Cl-N-Cl açıları 107 °'dir.[1]

Bileşik, amonyum nitrat gibi amonyum tuzlarının klor ile işlenmesi suretiyle hazırlanır. Bu dönüşümdeki ara maddeler sırasıyla kloramin (NH2Cl) ve dikloramindir. (NHCl2)

Reaksiyonlar

NCI3 kimyası iyi araştırılmıştır.[2] 0,6 D'lık bir dipol momenti ile orta derecede polardır. Azot merkezi, amonyaktan daha bazik olmakla birlikte baziktir. Amonyak ve hipokloröz asit serbest bırakmak için sıcak suda hidrolize olur:

NCl3 + 3 H2O → NH3 + 3 HOCl

NCl3,N2 ve klor gazı vermek için patlar.

Kaynakça

  1. ^ Holleman, A. F.; Wiberg, E. (2001). Inorganic Chemistry. San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5. 
  2. ^ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. bas.). Butterworth-Heinemann. ISBN 0080379419. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Jander, J. (1976). "Recent Chemistry and Structure Investigation of Nitrogen Triiodide, Tribromide, Trichloride, and Related Compounds". Advances in Inorganic Chemistry. Cilt 19. ss. 1-63. doi:10.1016/S0065-2792(08)60070-9. 
  • Kovacic, P.; Lowery, M. K.; Field, K. W. (1970). "Chemistry of N-Bromamines and N-Chloramines". Chemical Reviews. 70 (6). ss. 639-665. doi:10.1021/cr60268a002. 
  • Hartl, H.; Schöner, J.; Jander, J.; Schulz, H. (1975). "Die Struktur des Festen Stickstofftrichlorids (−125 °C)". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie. 413 (1). ss. 61-71. doi:10.1002/zaac.19754130108. 
  • Cazzoli, G.; Favero, P. G.; Dal Borgo, A. (1974). "Molecular Structure, Nuclear Quadrupole Coupling Constant and Dipole Moment of Nitrogen Trichloride from Microwave Spectroscopy". Journal of Molecular Spectroscopy. 50 (1–3). ss. 82-89. doi:10.1016/0022-2852(74)90219-7. 
  • Bayersdorfer, L.; Engelhardt, U.; Fischer, J.; Höhne, K.; Jander, J. (1969). "Untersuchungen an Stickstoff–Chlor-Verbindungen. V. Infrarot- und RAMAN-Spektren von Stickstofftrichlorid". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie. 366 (3–4). ss. 169-179. doi:10.1002/zaac.19693660308. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Azot triklorür ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.