Aleksey Fyodoroviç Fyodorov (Ukraynaca: Олексій Федоров, Rusça: Алексей Фёдоров) (30 Mart 1901 – 9 Eylül 1989), II. Dünya Savaşı Doğu Cephesinde verilen Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasında Nazi işgali altındaki Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti topraklarında faaliyet gösteren Sovyet partizanlarının komutanı. İki kez Sovyetler Birliği Kahramanı ilan edilen iki partizandan birisidir.[1]
Gençliği
Dnipro'da Ukraynalı bir köylü ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. 1920 yılında Kızıl Ordu saflarında Rus İç Savaşında savaştı. 1927 yılında Sovyetler Birliği Komünist Partisine üye oldu. 1938 yılında Chernihiv Oblastı parti örgütü birinci sekreteri olur.
Partizan komutanı
22 Haziran 1941 günü başlayan Barbarossa Harekâtı ile Nazi Almanyası işgali altında kalan Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nde ilk direniş örgütlerinin kuruluşunda yer aldı. Örgütlediği partizan birlikleri 1941- 42 kışından itibaren cephe gerisinde Almanlara önemli kayıplar verdirdi. 1942 yılının Mayıs ayında Sovyetler Birliği Kahramanı ilan edildi ve Lenin Nişanına layık görüldü. 1943 yılı bahar ve yaz aylarında işgal altındaki Belarus Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti topraklarında da partizan faaliyetlerine başladı. Bunun yanı sıra özellikle Volyn, Bryansk ve Oryol'da etkili oldu. Kovel demiryolu hatlarının 1943 yılı kış aylarında sabote edilmesi sayesinde toplamda Almanlara ait 549 yük, silah, cephane ve asker taşıyan vagonu imha etti. 1944 yılı Ocak ayında general rütbesine terfi etti.
Savaştan sonra
Savaştan sonra partide önemli görevlerde bulundu. Jitomir ve Herson Oblastlarındaki parti örgütlerinde yöneticilik yaptı. 1957 yılında Ukrayna'da Sosyal Güvenlik Bakanı olarak görev yaptı. Ayrıca Yüksek Sovyet üyesiydi.
9 Eylül 1989 tarihinde Kiev'de öldü. Doğum yeri olan Dnipropetrovsk'ta partizan savaşı sırasında Nazilere karşı örgütlediği direnişi simgeleyen bir anıt bulunmaktadır.
Ödülleri
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
Kaynakça
