Akıl Defteri (özgün adı: Memento), Christopher Nolan tarafından yazılıp yönetilen, 2000 yılı Amerikan yapımı psikolojik gerilim filmidir. Nolan filmin senaryosunu, kardeşi Jonathan Nolan tarafından yazılmış kısa hikâye "Memento Mori"den uyarlamıştır. IMDb'de tüm zamanların en iyi filmleri arasında yer almaktadır.[1]BBC tarafından yayımlanan ve dünya çapında 117 film eleştirmenin görüşleriyle oluşturulan "21. Yüzyılın En İyi Filmleri" listesinde 25. sırayı almıştır.[2]
Memento, özellikle de doğrusal olmayan kurgusuyla Nolan'a büyük beğeni getirmiştir. Filmin sondan başa doğru ilerleyen kurgusu, anlatıcının "gerçek zamanlı" hikâyesiyle iç içe geçer. Nolan bu kurguyla izleyiciyi hafıza sorunu olan ana karakterin koltuğuna oturtmayı amaçlamıştır. İzleyici olayları ana karakterle eş-zamanlı olarak yaşar ve gelişmeleri onunla birlikte keşfeder.[3]
Konu
Memento, eski bir sigorta müfettişi olan ve ender rastlanan bir unutkanlık hastalığına (anterior grade memory loss) yakalanan, karısının öldürüldüğü andan itibaren yeni hiçbir olayı hatırlamayan Leonard'ın hikâyesini anlatır. Leonard kim olduğunu bilmesine ve geçmişini hatırlamasına rağmen yeni bir anı sahibi olamamaktadır. Bir yandan hafıza sorunuyla baş etmeye çalışırken bir yandan da intikam almak için karısının katilini aramaktadır.
Müzik
David Julyan, filmin sentezlenmiş müziğini besteledi. Julyan, kendisine ilham veren birkaç sentezlenmiş film müziğini tanır, bunlar arasında Vangelis'in Blade Runner'ı ve Hans Zimmer'ın The Thin Red Line'ı bulunmaktadır.[4] Müziği bestelerken, Julyan farklı, belirgin sesler oluşturarak renkli ve siyah-beyaz sahneler arasında ayrım yapmayı amaçladı: renkli sahnelerde "endişeli ve klasik" temaları, siyah-beyaz sahnelerde ise "baskıcı ve gürültülü sesleri" tercih etti.[4] Julyan, tüm müziği "Leonard'ın teması" olarak tanımlasa da, "Müziğimle hedeflediğim duygu özlem ve kayıptı. Ancak, kaybettiğiniz şeyi hissettiğiniz ama aynı zamanda neyi kaybettiğinizi bilmediğiniz bir kayıp duygusu, kaybolmuş gibi hissetme" diyor.[5]
Başlangıçta, Nolan, filmde son jeneriklerde Radiohead'in "Paranoid Android" şarkısını kullanmak istedi, ancak şarkının haklarını sağlayamadı.[4] Bunun yerine, David Bowie'nin "Something in the Air" şarkısı kullanıldı, ancak Radiohead'in başka bir şarkısı olan "Treefingers"ın uzatılmış versiyonu da filmin soundtrack'ine dahil edildi.[6]
Kaynakça
^"IMDb Top 250" [IMDb En İyi 250 Film]. 27 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2016.