19 Mart 1912'de 17. yüzyılda Fransa'daki dini baskılardan kaçmak üzere Almanya'ya göç eden Protestan ailenin dört kardeşinin ikinci çocuğu olarak doğmuştur. 1928'de Gelsenkirchen-Buer'de bulunan Hindenburg-Gymnasium'e giderken Dülmen'deki Flugplatz Borkenberge (Uçuş kulübü)'de ilk defa planör'le uçmuştur. Şubat 1932'de Braunschweig'taki Verkehrsfliegerschule (Lufthansa'nın uçuş okulu)'ye girmiş ve 1933'te gizlice yapılan avcı uçağının eğitimini görmek için İtalya'ya gönderilmiştir. 1934'te Verkehrsfliegerschule'den mezun olup teğmen rütbesiyle Kara Kuvvetleri'ne bağlı (Versay Antlaşması gereğince Hava Kuvvetleri yasaktı) 10. Piyade Alayı'na verilmiştir. 16 Mart 1935'te Adolf Hitler'in Versay Antlaşması'nın askerî sınırlama maddelerini iptal ettiğini ilan etmesiyle yeni kurulan Luftwaffe'ye geçmiştir. Ekim 1935'te kullandığı uçağın düşmesiyle yüzünün şekli değişecek derecede ağır yaralanmıştır.
İspanya İç Savaşı
1936'da İspanya İç Savaşı patlak verdiğinde Francisco Franco'nun önderliğindeki Milliyetçileri desteklemek üzere kurulan Kondor Lejyonuna bağlı 3/J 88 (88. Avcı Filosu 3. bölüğünün) kumandanlığına atanmıştır. Milliyetçi zaferin ardından yaptığı katkılarından dolayı kendisine Kılıç ve Elmas ile Altın İspanyol Madalyası verildi.
Heinkel He 51 C (Üsteğmen Adolf Galland, 3./J 88, Kondor Lejyonu
Galland, Mayıs-Ağustos 1938 tarihlerinde izin aldı ve İspanyol Fas'ını ziyaret etti. Almanya'ya döndükten sonra yakın hava desteği konusunda hazırlanması önerileri ile görevlendirilerek Reichsluftfahrtministerium (Sivil Havacılık Bakanlığı) karargahına gönderildi.
II. Dünya Savaşı
Messerschmitt Bf 109 E-4/N, Stab/JG 26, W.Nr. 5819 (Binbaşı Adolf Galland, Audembert / Fransa, Eylül 1940, Kokpit'in altında Miki Fare amblemi)
Polonya Seferine Yüzbaşı rütbesiyle 2. Kara Saldırı Filosu 2. bölük komutanı olarak Henschel Hs 123 ile katılmış ve İkinci Sınıf Demir Haç madalyasını almıştır.
1 Mayıs 1945'te, Galland'ın birimi teslim olma pazarlığı için Amerika Birleşik Devletleri Ordusu kuvvetleri ile temas kurmaya çalıştı. SS kuvvetleri kırsal alanda ve teslimiyeti düşünerek şehirleri dolaştı. Galland'ın birimi Me 262S ile uçarak USAAF kontrolü altındaki havaalanına inmek istedi. Galland, kötü hava ve teknik sorunları gerekçe göstererek bu isteği reddetti. Gerçekte, Galland Amerikalılara Me 262 jetlerini teslim etmek istemiyordu.
Savaştan sonra
14 Mayıs 1945'te Galland İngiltere'ye uçtu ve Luftwaffe hakkında RAF personeli tarafından savaştaki rolü ve teknik sorularla ilgili sorguya çekildi. Galland 24 Ağustos 1945 tarihinde Almanya'ya döndü ve Hohenpeissenberg'de hapsedildi. 7 Ekim 1945'te daha fazla sorgulaması için İngiltere'ye döndü. Galland, sonunda 28 Nisan 1947 tarihinde serbest bırakıldı.
Serbest bırakıldıktan sonra, Schleswig-Holstein'a gitti ve üç çocuğuyla birlikte yaşadı. Bu süre boyunca, bir orman işçisi olarak iş buldu ve ailesi için avlanmaya başladı.
Danimarka'da bir temas yoluyla, Arjantin Hükûmeti'nin yeni nesil için bir test pilotu olarak istihdam olasılığı hakkında Galland bilgilendirildi. Galland bunu kabul ederek Arjantin'e uçtu. Buenos Aires'te El Palomar'a yerleşti.
Arjantin Hava Kuvvetleri (AAF) ile iş yaptığı süre zarfında İngiliz Gloster Meteors ile uçtu. Galland eğitimine devam ederek 1955 yılına kadar AAF'a danışmanlık yaptı.
Galland daha sonraki yıllarda yeni tip test uçuşları için Avrupa'ya geri döndü. Oradayken, "Afrika'nın Yıldızı" Hans-Joachim Marseille'nin akıl hocası Eduard Neumann ile Jagdgeschwader 27 ve eski Geschwaderkommodore ile çalıştı.
Adolf Galland güney Amerika'da iken, ilk ve son kez (Ersten und die Letzten Die) adlı otobiyografisini yazmaya başlamıştı ve bu kitap Franz Schneekluth tarafından 1954 yılında yayımlandı. 14 dile çevrildi ve üç milyon kopya sattı. Bu çok iyi bir açık ve dürüstlüğün ifadesi olarak RAF ve USAF tarafından kabul edildi.
1957 yılında Galland, Bonn'a taşındı ve orada kendi uçak danışmanlığına başlayarak Koblenzerstraße'ede bir ofis kiraladı. Galland çok çalıştı ve ulusal hava gösterilerinde yer alarak, uçmaya devam etti. 1956 yılında Gemeinschaft der Jagdflieger, Fighter (Pilotlar Derneği Başkanı) olarak atandı. Bu sayede İngiltere ve Amerika'da çağdaşları ile temas geldi. 1961 yılında kendi havacılık işlerini geliştirmelerine yardımcı olmak amacıyla sözleşmeli olarak Köln Gerling Grubu'na katıldı. İşleri iyi giden Galand, 19 Mart 1962 tarihinde 50. doğum günününde kendi uçağını satın aldı.
1969 yılında, Binbaşı Falke Galland karakterine dayalı olan İngiliz filmi Battle of Britain filminde teknik danışman olarak görev yaptı. Galland gerçek ismini kullanmayan yönetmenin kararına üzülmüştü.
1975 yılında, RAF Hendon Müzesinin bir konuğu oldu ve Prens Charles tarafından ağırlandı. 1980 yılında bir pilot olarak emekli oldu. Ancak, çok sayıda havacılık etkinliklerine katılmaya devam etti. Alabama'da, Maxwell AFB'de ki ABD Hava Komuta ve Kurmay Kolejinin yıllık "Kartallar Buluşması" programına ABD Hava Kuvvetlerine periyodik konuk olarak yer aldı. 16 Ekim 1980 günü, 1945 yılında yakalanmasından sonra Amerikan askerleri tarafından çalınan iki Merkel av tüfeği ile yeniden bir araya geldi.
Ölümü
1980'lerin sonuna doğru, Galland'ın sağlığı kötüleşmeye başladı. Haziran 1983 yılında bir trafik kazasında ölen Gerhard Barkhorn ve eşi Christl'in cenaze törenine katıldı. 1996 yılında, Şubat ayı başlarında Galland ağır hastaydı ve evinde ölmek istiyordu, bu yüzden hastaneden çıkarak kendi evine döndü. Adolf Galland 9 Şubat 1996 Salı günü sabahı saat 1:15'te öldü. Galland, 21 Şubat'ta, Remagen-Oberwinter, St. Laurentius Kilisesi'nde toprağa verildi. 31 Mart'ta bir anma töreni yapıldı.
Özel hayatı
1954 yılında Almanya'ya gitti. Galland 12 Şubat 1954 tarihinde Sylvinia von Dönhoff ile evlendi. Ancak, çocuk sahibi olmaları mümkün olmadığı için 10 Eylül 1963 tarihinde boşandılar. 10 Eylül 1963 tarihinde, sekreteri, Hannelies Ladwein ile evlendi ve 29 Temmuz 1969 doğumlu bir kızı, 7 Kasım 1966 doğumlu bir oğlu oldu. RAF pilotu Robert Stanford Tuck, oğlu Andreas'ın vaftiz babası oldu. Galland 5 Mayıs 1987 tarihinde ölümüne kadar Tuck ile arkadaş kalmıştır.
Eserler
Adolf Galland, Karl Ries, Rainer Ahnert, Die deutsche Luftwaffe 1939-1945. Eine Dokumentation in Bildern., Müller, Erlangen, 2000, ISBN 3-86070-857-0
Adolf Galland, Die Ersten und die Letzten., Schneekluth, München, 1993, ISBN 3-7951-1299-0
