Binigyan ng malaking kahalagahan ni Piaget ang edukasyon kabataan. Bilang direktor ng International Bureau of Education, ipinahayag niya noong 1934 na "tanging edukasyon ay may kakayahang makaligtas sa ating lipunan sa posibleng pagguho, kung marahas, o unti-unti."[13] Ang kanyang mga teorya sa pag-unlad ng kabataan ay pinag-aaralan sa pre-service education programs. Ipinagpatuloy ng mga edukador na isama ang constructivist-based na diskarte.
Nilikha ni Piaget ang International Center for sa Genetic Epistemology sa Geneva noong 1955 habang sa isa siya sa faculty ng University of Geneva at naging direktor ng Center hanggang sa kanyang kamatayan noong 1980.[14] Dahil sa dami ng collaboration sa pagkakapundar nito, at ang kanilang mga epekto, ang naging dahilan sa pagtukoy ng mga lathain na ang Center ay "pabrika ni Piaget".[15]
Ayon sa Ernst von Glasersfeld, si Jean Piaget ang "ang dakilang tagapanguna ng constructivist theory of knowing."[16] Gayunpaman, ang kanyang mga idea ay hindi naging tanyag hanggang dekada 1960.[17] Ito ay humantong sa paglitaw ng mga pag-aaral ng pag-unlad bilang isang pangunahing sub-disiplina sa sikolohiya.[18] Sa dulo ng ika-20 siglo, si Piaget ay pangalawa lamang kay B. F. Skinner bilang ang pinaka-binanggit psychologist ng panahong iyon.[19]
Mga tala
↑Pass, Susan (2004) Parallel Paths to Constructivism: Jean Piaget and Lev Vygotsky, Information Age Publishing. p. 74. ISBN1593111452
↑Piaget, J. (1982). Reflections on Baldwin [interview with J. J. Vonèche]. In J. M. Broughton & D. J. Freeman-Moir (Eds.), The cognitive developmental psychology of James Mark Baldwin. Norwood, NJ: Ablex. pp. 80–86. ISBN0893910430
↑Inhelder, B. (1989). Bärbel Inhelder [Autobiography] (H. Sinclair & M. Sinclair, Trans.). In G. Lindzey (Ed.), A History of Psychology in Autobiography. Vol. VIII. pp. 208–243. Stanford, CA: Stanford University Press.
↑Tryphon, A., & Vonèche, J. J. (Eds.). (2001). Working with Piaget: Essays in honour of Bärbel Inhelder. Hove, East Sussex, UK: Psychology Press.
↑Bruner, J. S. (1983). In search of mind: Essays in autobiography. New York: Harper & Row.
↑Kohlberg, L. (1982). "Moral development". In J. M. Broughton & D. J. Freeman-Moir (Eds.), The cognitive developmental psychology of James Mark Baldwin: Current theory and research in genetic epistemology. pp. 277–325. Norwood, NJ: Ablex. ISBN0893910430
↑Kegan, Robert (1994). In Over Our Heads. Cambridge, MA: Harvasrd University Press. p. 29. ISBN9780674445888
↑Burman, J. T. (2007). "Piaget no "remedy" for Kuhn, but the two should be read together: Comment on Tsou's "Piaget vs. Kuhn on scientific progress"". Theory & Psychology. 17 (5): 721–732. doi:10.1177/0959354307079306.
↑Piaget, J (2000). "Commentary on Vygotsky's criticisms of Language and Thought of the Child and Judgement and Reasoning in the Child (L. Smith, Trans.)". New Ideas in Psychology. 18 (2–3): 241–259. doi:10.1016/s0732-118x(00)00012-x. (Original work published 1962.)
↑Munari, Alberto (1994). "JEAN PIAGET (1896–1980)"(PDF). Prospects: the quarterly review of comparative education. XXIV (1/2): 311–327. doi:10.1007/bf02199023. Inarkibo mula sa orihinal(PDF) noong 2012-09-03. Nakuha noong 2018-07-28.
↑"About Piaget". Jean Piaget Society. Inarkibo mula sa orihinal noong 2019-08-24. Nakuha noong 17 Oktubre 2016.
↑Burman, J. T. (2012). "Jean Piaget: Images of a life and his factory". History of Psychology. 15 (3): 283–288. doi:10.1037/a0025930. ISSN1093-4510.
↑von Glasersfeld, E. (1990). "An exposition of constructivism: Why some like it radical". Journal for Research in Mathematics Education – Monograph. 4: 19–29 & 195–210 [22]. doi:10.2307/749910. ISSN0883-9530. JSTOR749910. (p. 22).
↑Hsueh, Y (2009). "Piaget in the United States, 1925–1971. In U. Müller, J. I. M. Carpendale & L. Smith (Eds.), The Cambridge Companion to Piaget (pp. 344–370). Cambridge, UK: Cambridge University Press. Müller, U., Burman, J. T., & Hutchinson, S. (2013). The developmental psychology of Jean Piaget: A quinquagenary retrospective". Journal of Applied Developmental Psychology. 34 (1): 52–55. doi:10.1016/j.appdev.2012.10.001.
↑Pickren, W. E. (2012). Joseph McVicker Hunt: Golden age psychologist. In W. E. Pickren, D. A. Dewsbury, & M. Wertheimer (Eds.), Portraits of pioneers in developmental psychology (pp. 185–203). New York: Psychology Press/Taylor & Francis.