Kabilang sa mga tanawin ang Duomo (Katedral), ang Museo Diotti, at ang Museo Bijoux.
Heograpiyang pisikal
Matatagpuan ang Casalmaggiore sa timog-silangang dulo ng lalawigan ng Cremona, sa hangganan ng mga lalawigan ng Mantua at Parma. Ang Po ay palaging malapit sa lungsod, isa sa mga simbolo at tapat na kasama nito, ngunit isa ring kakila-kilabot na kalaban sa mga baha noong 1951, 1994, at 2000.
Kasaysayan
Ang mga natuklasang arkeolohiko noong 1970 ay nagpatunay na ang lugar ay pinaninirahan mula sa Panahong Bronse, bagaman ang bayan ay malamang na itinatag ng mga Romano bilang Castra Majora ("Pangunahing Kampo Militar"). Sa paligid ng taong 1000 ito ay isang pinatibay na kastilyo sa mga lupain ng Pamilya Este; noong ika-15 siglo ito ay nasa ilalim ng Republika ng Venecia. Noong Hulyo 2, 1754, nakuha nito ang katayuan ng lungsod na may isang imperyal na atas. Pagkatapos ng isang panahon sa ilalim ng mga Austriako, naging bahagi ito ng bagong pinag-isang Kaharian ng Italya noong 1861.