Tempat nimbang entéh di kaléreun Batumi, méméh 1915.
Sajarah
Mitos
Dina hiji carita, nu manggihan entéh téh taya lian Sidarta Gautama, nyaéta nalika aya daun entéh nu ragrag kana cangkirna pas anjeunna keur tapa.
Carita séjén nyebutkeun yén Budidarma neukteuk kongkolak socana antukna anjeunna teu bisa saré nalika tapa, di tempat anjeunna miceun kongkolak socana téa lajeng tumuwuh tangkal entéh.
Dina carita nu séjénna deui, Shennong (Kaisar Cina legéndaris nu manggihan ubar Cina) nu keur ngumbara karagragan daun entéh kana cangkirna nu dieusi cai panas. Pas diasaan, anjeunna kairut ku rasana. Barang ditalungtik deui ku anjeunna, horéng cai entéh téh bisa miceun rupa-rupa racun tina awak.
Tangkal entéh nu bisa kasusud asalna ti Cina atawa Asia Tenggara; sacara historis, mangpaat entéh pikeun miceun katunduh mah can jelas. Sacara umum, kiwari Cina mangrupa "karuhun" inuman entéh, sabab catetan sajarah nyebutkeun yén di Cina geus aya sahanteuna 3000 taun ka tukang. Inuman ieu dipaké dina acara resmi ti jaman Wangsa Tang atawa saméméhna. Pikeun mangpaat séjénna, mangga baca di handap.
Salaku nu sok ngumbara, Marco Polo teu kungsi nulis entéh dina catetanana. Di Rusia, entéh mimiti diinum taun 1618, sanggeus Kaisar Ming ti Cina ngahadiahkeun entéh ka Tsar Alexis. Sanggeus éta, entéh langsung populér di Éropah, utamana di Prancis jeung Walanda. Urang Inggris mimiti maké entéh taun 1650-an.
Stephan Reimertz (1998): Vom Genuß des Tees : Eine eine heitere Reise durch alte Landschaften, ehrwürdige Traditionen und moderne Verhältnisse, inklusive einer kleinen Teeschule (In German)
Jane Pettigrew (2002), A Social History of Tea
Roy Moxham (2003), Tea: Addiction, Exploitation, and Empire
