QL je bio ključna komponenta u proizvodnji VX-a. [6] Koristio se i u binarnom oružju razvijenom u Sjedinjenim Državama krajem 1960-ih godina, iako je proizvodnja započeta tek sredinom 1980-ih. QL je korišćen u 500-funtnim bombama BLU-80/B „Bigeye“ zajedno sa rompskim sumporom (označenim kao NE) ili dimetilpolisulfidom (NM), [7] uz dodatak sredstva protiv zgrušnjavanja. [8][9] Nakon bacanja bombe, obe supstance su se mešale stvarajući VX (označen kao VX-2, za razlikovanje od jedinog VX-a). [10] Efikasnost ove reakcije varira, procene su <40%, [7] a ponekad čak 70–80%. [11] Čak i sa nižom efikasnošću, količina proizvedenog VX-a bila je dovoljna da oružje bude delotvorno. [7] Zbog bilateralnih sporazuma između SAD i SSSR-a početkom 1990-ih o smanjenju hemijskog arsenala, kao i ratifikacije Konvencije o zabrani hemijskog oružja, [7] bombe „Bigeye“ nisu uvedene u vojnu upotrebu niti su masovno proizvođene. [10]
1996. godine, Ministarstvo odbrane SAD-a objavilo je podatke o veličini američkog hemijskog arsenala, u kojem je prijavljeno posedovanje oko 50 tona QL-a (količina dovoljna za proizvodnju oko 400 bombi „Bigeye“). [12] U 2003. godini SAD su najavile početak uništavanja zaliha QL-a i DF-a u centru Pine Bluff Arsenal u državi Arkanzas. [13] U aprilu 2006. godine završeno je uništavanje DF-a skladištenog u tom centru, a pripreme za neutralizaciju QL-a (koji je u to vreme bio jedini preostali sastojak američkog binarnog oružja) započele su u junu te godine. [14] U oktobru je najavljeno da je proces uništavanja binarnog oružja u SAD završen, [15] a produkti neutralizacije QL-a i DF-a uništeni su do novembra 2007. godine u centru Texas Molecular u Deer Parku. [16]
Ova supstanca je štetna kada se unese putem oralnog ili respiratornog puta, a njen kontakt sa kožom ili očima izaziva lokalna iritaciju. [18] Dugotrajno udisanje pare izaziva glavobolje i mučninu. Pokazuje slabo inhibicijsko dejstvo na acetilholinesterazu, ali se brzo uklanja iz organizma. [8] Studije na životinjama pokazale su njegovu neurotoksičnost. [24]
Toksičnost
QL sam po sebi nije naročito toksičan. [25] Međutim, kada reaguje sa sumporom, odgovarajući sulfidQL izomerizuje se u visokotoksični molekul VX. [22][25]
Mnogo toksičniji od samog QL su njegovi produkti hidrolize i VX proizveden iz njega. [8]
^Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
^Croddy, Eric A.; Wirtz, James J.; Larsen, Jeffrey A., ур. (2005). „Chemical and Biological Weapons”. Weapons of Mass Destruction: An Encyclopedia of Worldwide Policy, Technology, and History. I. ABC-CLIO. стр. 238. ISBN1851094954.
^ абвгKonopski (2009). Chemical Warfare Agents: Toxicity at Low Levels. стр. 151—152.
^ абвгдHoenig (2007). Compendium of Chemical Warfare Agents. стр. 162, 166—168.
^ абвNational Research Council, et al. Systems and Technologies for the Treatment of Non-stockpile Chemical Warfare Materiel, (Google Books), National Academies Press, 2002, p. 14, (ISBN0309084520), accessed October 21, 2008.
^Olajos, E.J.; Bergmann, J.; Weimer, J.T.; Wall, H. (1986). „Neurotoxicity assessment of *O*-ethyl-*O*′-(2-diisopropylaminoethyl) methylphosphonite (QL) in hens”. Journal of Applied Toxicology (на језику: енглески). 6 (2): 135—143. PMID3700963. doi:10.1002/jat.2550060213.
^ абCroddy, Eric and Wirtz, James J. Weapons of Mass Destruction: An Encyclopedia of Worldwide Policy, Technology, and History, (Google Books), ABC-CLIO, 2005, p. 238, (ISBN1851094903), accessed October 21, 2008.