Zlatno Brdo (lat. Mons Aureus) je naziv za kosu koja se pruža na desnoj obali Dunava, gotovo paralelno sa obalom, uzvodno od grada Smedereva. Prvo je u nizu uzvišenja koje od ravnica: Panonske nizije sa severa i Pomoravlja [sr] na zapadu, reljef pretvaraju u talasastu Šumadiju.

Zapadna padina koja se spušta gotovo u centar grada se naziva Karađorđevo brdo, i na toj padini se nalazi staro gradsko groblje i najstarija crkva u ovom kraju, iz 15. veka.

Severna padina, ka Dunavu i Banatu, naziva se Plavinac^[1], ima izuzetan pogled, pa je tu izgrađen letnjikovac dinastije Obrenović [sr], gde je posebno voleo da boravi kralj Srbije Aleksandar Obrenović.

Druga, južna padina se spušta ka Petrijevskom potoku. Preko celog dana je osunčano i ima dosta vinograda. Grožđe Smederevka [sr] sa tog potesa ima izrazito zlatnu žuto zelenkastu boju pa je po tome i brdo dobilo ime. Dugo se smatralo da je na toj lokaciji bilo i staro rimsko naselje Mons Aureus [sr], oko koga je imperator Prob zasadio prvu vinovu lozu u ovom kraju i da je ovaj toponim po njemu dobio ime. Novija arheološka istraživanja su ostatke tog naselja locirali par stotina metara uzvodno, u rejonu sela Seone. ^[2]

Jedna mesna zajednica u Smederevu je nazvana ovim imenom^[3][4] (prostorno zauzima teritoriju jugozapadne padine), a svojevremeno je Smederevska vinogradarska zadruga, u godinama pre Drugog svetskog rata pod imenom Zlatni breg flaširala vino proizvedeno od grožđa Smederevke.