Crna Gora je uglavnom planinska zemlja, sa površinom od 13.812 km², a obuhvata i submediteransku i mediteransku regiju. Ima 293 km obale duž Jadranskog mora dok se njen akvatorij proteže do 12 nautičkih milja od obale pokrivajući površinu od oko 2.500 km²., sa maksimalnom dubinom 1.233 m. Širina epikontinentalnog pojasa (do 200m dubine) varira duž obale Crne Gore pri čemu se širi od 9.5 nautičkih milja na ulazu u Bokokotorski zaliv do 34 nautičke milje na ušću rijeke Bojane. Raznolikost geoloških formacija, pejzaža, klime i tla, kao i položaj Crne Gore na Balkanskom poluostrvu i Jadranskom moru, stvorili su uslove za formiranje biološke raznovrsnosti sa veoma visokim vrijednostima, što svrstava zemlju među biološka „žarišta” evropske i svjetske biološke raznovrsnosti.
[1]
Zakon o zaštiti prirode
Zakon o zaštiti prirode usvojen je u avgustu 2008. godine (Službeni list Crne Gore br. 51/08) sa ciljem preuzimanja ključnih zakonskih odredbi EU u toj oblasti, kao što su Direktive o staništima i pticama. Navedeni Zakon iz 2008. izmijenjen je sa nekoliko suštinskih izmjena i dopuna u decembru 2013. godine (Sl. list Crne Gore», br. 62/13). Prema ovom Zakonu, zaštićena područja su „područja sa značajnom biološkom, geološkom i raznolikošću ekosistema i pejzaža”. Zakonskim odredbama definisano je:
- šest vrsta zaštićenih područja
- tri kategorije,
- zaštićeno prirodno dobro od izuzetnog značaja
- zaštićeno prirodno dobro od velikog značaja
- sva ostala
- tri režima zaštite
- režim zaštite I stepena
- režim zaštite II stepena
- režim zaštite III stepena
Postojeća zaštićena područja
Broj vrsta po jedinici površine (ili Simpsonov indeks diverziteta) u Crnoj Gori je 0.837 (pri čemu je najviša moguće vrijednost 1) i najviši je od svih evropskih zemalja. Crna Gora ima i internacionalno prepoznata područja – dva Ramsar sajta i dva UNESCO sajta.[2]
Nacionalni napori da se očuva biodiverzitet i priroda rezultirali su proglašenjem odgovarajućim zakonskim propisima, većeg broja zaštićenih područja. Nacionalna mreža zaštićenih prirodnih područja 2021. god sadržavala je 58 područja sa površinom od 1.908 km² ili više od 13,85% kopnene površine Crne Gore.[3] Pet nacionalnih parkova Crne Gore – Durmitor, Skadarsko jezero, Lovćen, Biogradska gora i Prokletije su najvažnija među njima.[4] Ostala zaštićena područja, spadaju u razne druge kategorije – kao što su spomenici prirode, oblasti sa posebnim prirodnim karakteristikama i opšti ili specijalni rezervati.
Lista zaštićenih područja prema WDPA
Ova lista izrađena je sa WDPA (Svjetska baza podataka zaštićenih područja) evidencijom.[5] Razlikuje se od onih koje su objavile zvanične institucije Crne Gore zbog razlika u metodologijama i skupovima podataka koji se koriste za procjenu pokrivenosti zaštićenih područja i razlika u osnovnim kartama koje se koriste za mjerenje kopnenog i morskog područja zemlje ili teritorije.
Ostala zaštićena područja
Lista svjetske prirodne baštine UNESCO-u
UNESCO sajtovi su: Nacionalni park Durmitor (koji je na listi svjetske baštine od 1980. godine) i Kotorsko-Risanski zaliv, koji je na listi svjetskog prirodnog i kulturnog nasleđa od 1979. godine.
Lista Ramsarskih područja
Ramsar područja su: Specijalni (posebni) rezervat za floru i faunu Tivatska solila, proglašena 2013. godine, i nalaze se u priobalnom pojasu tivatskog zaliva između rijeka Odoljenštica i Koložunja, zatim crnogorski dio Skadarskog jezera koji je Ramsar područje od 2006. godine i Ulcinjska solana.
Reference