Zaseda je jugoslovenski crno-beli igrani film snimljen 1969. godine, koji se smatra jednim od najpoznatijih ostvarenja tzv. Crnog talasa, takođe poznat i po političkim kontroverzama koje su dovele do njegovog višedecenijskog stavljanja u bunker. Scenario za film napisao Pavlović motivima vlastite pripovetke Legende i pripovetke Po treći put Antonija Isakovića. Radnja se događa 1945. godine pred kraj Drugog svetskog rata u Srbiji u vreme kada se novooformljena komunistička vlast još uvek mora suočavati sa zaostalim grupama četnika. Protagonist, koga glumi Ivica Vidović, je mladi dalmatinski skojevac čiji se idealizam sve više sukobljava sa stvarnošću, odnosno time da njegova vlastita strana provodi bezobzirnu i nasilnu represiju nad stanovništvom. Zaseda je bila prikazana na Pulskom festivalu, a potom i na venecijanskoj Mostri gde je dobila nagradu CIDALC. Neopravdano se veruje da je mračan prikaz početaka komunističke vladavine izazvao reakciju vladajuće Partije koja je u tome vidila dotada nezamislivo eksplicitnu kritiku svog režima, te da je, uz Rane radove Želimira Žilnika, Zaseda potakla objavljivanje članka Vladimira Jovičića Crni talas u našem filmu u novinama Borba, 3. avgusta 1969. godine, samo dan nakon što je Zaseda dobila dve nagrade na 16. Pulskom filmskom festivalu (specijalnu diplomu za režiju i nagradu kritičara).[1] Taj članak, međutim, niti je pisan kao zvaničan stav Saveza komunista Jugoslavije ili bilo kog njegovog organa, niti se u članku spominje film Zaseda (Jovičić se fokusira na dva filma, Biće skoro propast sveta Aleksandra Saše Petrovića i Uzrok smrti ne pominjati Jovana Živanovića).[2] Zaseda nikada nije bila zvanično zabranjena, više se nije javno prikazala sve do 1989. godine, kada je u Srbiji zavladao Slobodan Milošević.
Nagrade
- Prva specijalna nagrada žirija, Pula
- Nagrada za mušku ulogu - Ivica Vidović, Niš
Uloge
Izvori
Vanjske veze
.jpg)
