Sagrađena je 1873. i predstavljala je jedan od simbola grada Mostara. Nalazi se na lokaciji Brankovac.[1] Posvećena je Svetoj trojici i bila je jedan od najviših pravoslavnih hramova na Balkanu. Hram je potpuno srušen tijekom rata u Bosni i Hercegovini 1992. godine.[2] Hram je 15. juna 1992. granatiran pa zapaljen, a nedugo potom i miniran.[3]
Saborni hram Svete trojice građen je u periodu od 1863. do 1873. Novac za gradnju dao je srpski živalj Mostara i okoline. Veliki prilog poslao je sultan Abdul Aziz, a deo novca darovan je iz Carske Rusije. Graditelji crkve bili su hercegovac Spasoje Vulić i neimar Andrej Damjanov.
Hram je bazilikalne osnove, s malim i malobrojnim otvorima, nadogradnja je vizantijskog stila sa šest nejednakih kupola na visokim ostakljenim tamburima, koji su osvijetljavali unutrašnjost. Zvonik koji je građen u baroknom stilu, atike sa gotičkim i orijentalnim šiljcima i bogata plastika oko otvora, bile su stilske karakteristike Crkve Svete trojice u Mostaru.
Spoljne mere crkve u osnovi su 26 m x 45 m, visina centralne kupole je 30 m, a visina zvonika s krstom je 45 m. U unutrašnjosti crkve dominirali su elementi u bogatom pozlaćenom duborezu, impozantni oltar sa 44 ikone, klasicistička ulja na platnu, kružno stepenište s propovednicom i svečana prestola za vladiku i sveštenike. Krajem 20. stoljeća, centranu kupolu i južni zid oslikali su grčki freskoslikari. Velika trodelna kamena kapija, delo arhitekte Momira Korunovića, izvedena je početkom 20. stoljeća u stilu nacionalno-romantičarskog ekspresionizma.
Slava Saborne crkve u Mostaru jest praznik Pedesetnica (Silazak Svetog duha na apostole).[4]
Obnova hrama
Obnova Crkve Svete trojice započeta je 2010.[5] U crkvi je 1888. sahranjen mitropolit Leontije Radulović, čije su mošti pronađene 2010. pri obnovi crkve.
