Marta 1943. godine, prilikom evakuacije ranjenika iz manastira Lovnica i okoline Šekovića, formirana je velika partizanska bolnica u selu Donja Trnova, kod Bijeljine, čiji je organizator i upravnik bila Roza. Septembra 1943. godine je postavljena za referenta saniteta i upravnika bolnice 17. istočnobosanske divizije. Kasnije je bila upravnik Hiruške pokretne bolnice Druge armije JA i dr.
Posle oslobođenja Jugoslavije, nastavila je profesionalnu lekarsku karijeru u Jugoslovenskoj armiji. Završila je specijalizaciju iz infektologije i bila prva načelnica novoformirane Klinike za zarazne bolesti (1961) na Vojnomedicinskoj akademiji (VMA), a od 1965. godine je bila i profesor za infektivne bolesti. Bila je predsednik Glavne vojno-lekarske komisije VMA.