Godina
|
Slika
|
Dobitnik
|
Država
|
Razlog
|
1969.
|
|
Ragnar Friš
|
Norveška
|
„za razvoj i primenu dinamičkih modela za analizu ekonomskih procesa”[1]
|
|
Jan Tinbergen
|
Holandija
|
1970.
|
|
Pol Samjuelson
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za razvoj statičke i dinamičke ekonomske teorije i za aktivni doprinos u podizanju nivoa analize u ekonomiji”[2]
|
1971.
|
|
Sajmon Kuznec
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za empirijski zasnovanu interpretaciju ekonomskog rasta, koja je dovela do detaljnijeg uvida u ekonomsku i socijalnu strukturu i razvoj”[3]
|
1972.
|
|
Džon Hiks
|
Ujedinjeno Kraljevstvo
|
„za pionirski doprinos teoriji opšte ekonomske ravnoteže i teoriji blagostanja”[4]
|
|
Kenet Arou
|
Sjedinjene Američke Države
|
1973.
|
|
Vasilij Leontijev
|
Sovjetski Savez Sjedinjene Američke Države
|
„za razvoj input-autput metoda i za njegovu primenu na važne ekonomske probleme”[5]
|
1974.
|
|
Gunar Mirdal
|
Švedska
|
„za pionirski rad u teoriji novca i ekonomskih fluktuacija i za analizu međuzavisnosti ekonomskih, društvenih i institucionalnih fenomena”[6]
|
|
Fridrih Hajek
|
Austrija Ujedinjeno Kraljevstvo
|
1975.
|
|
Leonid Kantorovič
|
Sovjetski Savez
|
„za doprinos teoriji optimalne alokacije resursa”[7]
|
|
Tjaling Kopmans
|
Holandija Sjedinjene Američke Države
|
1976.
|
|
Milton Fridman
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za proučavanje analize potrošnje, monetarne istorije i teorije i za demonstraciju složenosti stabilizacione politike”[8]
|
1977.
|
|
Bertil Olin
|
Švedska
|
„za veliki doprinos teoriji spoljne trgovine i međunarodnih tokova kapitala”[9]
|
|
Džejms Mid
|
Ujedinjeno Kraljevstvo
|
1978.
|
|
Herbert Sajmon
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za pionirsko istraživanje postupaka donošenja odluka unutar ekonomskih organizacija”[10]
|
1979.
|
|
Teodor Šulc
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za pionirsko istraživanje ekonomskog razvoja sa posebnim naglaskom na rešavanje problema zemalja u razvoju”[11]
|
|
Artur Luis
|
Sveta Lucija Ujedinjeno Kraljevstvo
|
1980.
|
|
Lorens Klajn
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za stvaranje ekonometrijskih modela i njihovu primenu u analizi ekonomskih fluktuacija i ekonomskih politika”[12]
|
1981.
|
|
Džejms Tobin
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za analizu finansijskih tržišta i njihovih veza sa odlukama o troškovima, zaposlenošću, proizvodnjom i cenama”[13]
|
1982.
|
|
Džordž Stigler
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za važne studije o industrijskim strukturama, funkcionisanju tržišta i uzrocima i efektima državne regulacije”[14]
|
1983.
|
|
Žerar Debre
|
Francuska
|
„za uključivanje novih analitičkih metoda u ekonomsku teoriju i za temeljnu reformulaciju teorije opšte ravnoteže”[15]
|
1984.
|
|
Ričard Stoun
|
Ujedinjeno Kraljevstvo
|
„za fundamentalne doprinose razvoju sistema nacionalnih računa čime su poboljšane osnove empirijske ekonomske analize”[16]
|
1985.
|
|
Franko Modiljani
|
Italija
|
„za pionirsku analizu štednje i finansijskih tržišta”[17]
|
1986.
|
|
Džejms M. Bjukenan
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za razvoj ugovorne i konstitucionalne osnove u teoriji donošenja ekonomskih i političkih odluka”[18]
|
1987.
|
|
Robert Solou
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za doprinos teoriji ekonomskog rasta”[19]
|
1988.
|
|
Moris Ale
|
Francuska
|
„za pionirski doprinos teoriji tržišta i efikasnog korišćenja resursa”[20]
|
1989.
|
|
Trigve Havelmo
|
Norveška
|
„za razjašnjenje teorije verovatnoće kao osnove ekonometrije i za analizu simultanih ekonomskih struktura”[21]
|
1990.
|
|
Hari Markovic
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za pionirski rad u teoriji finansijske ekonomije”[22]
|
|
Merton Miler
|
|
Vilijam Šarp
|
1991.
|
|
Ronald Kouz
|
Ujedinjeno Kraljevstvo
|
„za otkriće i razjašnjenje značenja transakcionih troškova i vlasničkih prava za institucionalne strukture i funkcionisanje ekonomije”[23]
|
1992.
|
|
Gari Beker
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za proširenje domena mikroekonomske analize na široki spektar ljudskih ponašanja i interakcija, uključujući i ponašanja nevezana za tržište”[24]
|
1993.
|
|
Robert Fogel
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za obnavljanje istraživanja ekonomske istorije primenom ekonomske teorije i kvantitativnih metoda radi objašnjenja ekonomskih i institucionalnih promena”[25]
|
|
Daglas Nort
|
1994.
|
|
Džon Haršani
|
Mađarska Sjedinjene Američke Države
|
„za pionirsku analizu ravnoteže u teoriji nekooperativnih igara”[26]
|
|
Džon Neš
|
Sjedinjene Američke Države
|
|
Rajnhard Zelten
|
Nemačka
|
1995.
|
|
Robert Lukas
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za razvoj i primenu hipoteze o racionalnim očekivanjima, što je transformisalo makroekonomsku analizu i produbilo naše razumevanje ekonomske politike”[27]
|
1996.
|
|
Džejms Merliz
|
Ujedinjeno Kraljevstvo
|
„za fundamentalne doprinose ekonomskoj teoriji podsticaja u uslovima asimetričnih informacija”[28]
|
|
Vilijam Vikri
|
Kanada Sjedinjene Američke Države
|
1997.
|
|
Robert K. Merton
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za novi metod određivanja vrednosti derivata”[29]
|
|
Majron Šouls
|
Kanada Sjedinjene Američke Države
|
1998.
|
|
Amartija Sen
|
Indija
|
„za doprinos ekonomici blagostanja”[30]
|
1999.
|
|
Robert Mandel
|
Kanada
|
„za analizu monetarne i fiskalne politike u uslovima različitih režima deviznog kursa i analizu optimalnih valutnih područja”[31]
|
2000.
|
|
Džejms Hekman
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za razvoj teorije i metoda analize selektivnih uzoraka”[32]
|
|
Danijel Makfaden
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za razvoj teorije i metoda analize diskretnog izbora”[32]
|
2001.
|
|
Džordž Akerlof
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za analizu tržišta sa asimetrijom informacija”[33]
|
|
Majkl Spens
|
|
Džozef Stiglic
|
2002.
|
|
Danijel Kaneman
|
Izrael Sjedinjene Američke Države
|
„za integrisanje uvida iz psiholoških istraživanja u ekonomsku nauku, posebno onih koji se odnose na čovekovo prosuđivanje i donošenje odluka u uslovima neizvesnosti”[34]
|
|
Vernon Smit
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za laboratorijske eksperimente kao oruđa u empirijskoj ekonomskoj analizi, posebno u studijama alternativnih tržišnih mehanizama”[34]
|
2003.
|
|
Robert Ingl
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za metode analize ekonomskih vremenskih serija sa varijabilnošću vremena”[35]
|
|
Klajv Grejndžer
|
Ujedinjeno Kraljevstvo
|
„za metode analize ekonomskih vremenskih serija sa zajedničkim trendovima”[35]
|
2004.
|
|
Fin Kidland
|
Norveška
|
„za doprinose dinamičnoj makroekonomiji: vremenska konzistentnost ekonomske politike i pokretačke snage iza privrednih ciklusa”[36]
|
|
Edvard Preskot
|
Sjedinjene Američke Države
|
2005.
|
|
Robert Auman
|
Sjedinjene Američke Države Izrael
|
„za bolje razumevanje konflikta i saradnje kroz analizu teorije igara”[37]
|
|
Tomas Šeling
|
Sjedinjene Američke Države
|
2006.
|
|
Edmund Felps
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za analizu međuvremenskih kompromisa u makroekonomskoj politici”[38]
|
2007.
|
|
Leonid Hurvič
|
Poljska Sjedinjene Američke Države
|
„za postavljanje temelja teorije konstruktivnog mehanizma”[39]
|
|
Erik Maskin
|
Sjedinjene Američke Države
|
|
Rodžer Majerson
|
2008.
|
|
Pol Krugman
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za analizu trgovinskih obrazaca i lokacije ekonomske aktivnosti”[40]
|
2009.
|
|
Elinor Ostrom
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za analizu ekonomskog upravljanja, naročito zajedničkih dobara”[41]
|
|
Oliver Vilijamson
|
„za analizu ekonomskog upravljanja, naročito granice čvrstine”[41]
|
2010.
|
|
Piter Dajmond
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za analizu tržišta sa traženjem neslaganja”[42]
|
|
Dejl Mortensen
|
|
Kristofer Pisarides
|
Kipar Ujedinjeno Kraljevstvo
|
2011.
|
|
Tomas Sardžent
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za empirijsko istraživanje uzroka i posledica u makroekonomiji”[43]
|
|
Kristofer Sims
|
2012.
|
|
Alvin Rot
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za teoriju stabilnih raspodela i praksu tržišnog dizajna”[44]
|
|
Lojd Šepli
|
2013.
|
|
Judžin Fama
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za empirijsku analizu cena aktiva”[45]
|
|
Lars Piter Hansen
|
|
Robert Šiler
|
2014.
|
|
Žan Tirol
|
Francuska
|
„za analizu tržišne moći i regulacije”[46]
|
2015.
|
|
Angus Diton
|
Ujedinjeno Kraljevstvo Sjedinjene Američke Države
|
„za analizu potrošnje, siromaštva i blagostanja”[47]
|
2016.
|
|
Oliver Hart
|
Ujedinjeno Kraljevstvo Sjedinjene Američke Države
|
„za doprinos u oblasti teorije ugovora”[48]
|
|
Bengt Holmstrem
|
Finska
|
2017.
|
|
Ričard Taler
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za doprinos u oblasti bihejvioralne ekonomije”[49]
|
2018.
|
|
Vilijam Nordhaus
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za integrisanje klimatskih promena u makroekonomsku analizu na duge staze”[50]
|
|
Pol Romer
|
„za integrisanje tehnoloških inovacija u makroekonomsku analizu na duge staze”[50]
|
2019.
|
|
Abidžit Banerdži
|
Indija Sjedinjene Američke Države
|
„za eksperimentalni pristup ublažavanju globalnog siromaštva”[51]
|
|
Ester Duflo
|
Francuska Sjedinjene Američke Države
|
|
Majkl Kremer
|
Sjedinjene Američke Države
|
2020.
|
|
Pol Milgrom
|
Sjedinjene Američke Države
|
„za poboljšanja teorije aukcija i pronalaske novih formata aukcija”[52]
|
|
Robert B. Vilson
|
2021.
|
|
Dejvid Kard
|
Kanada
|
„za empirijski doprinos ekonomiji rada”[53]
|
|
Džošua Angrist
|
Izrael Sjedinjene Američke Države
|
„za metodološki doprinos analizi uzročno-posledičnih veza”[53]
|
|
Gvido Imbens
|
Holandija Sjedinjene Američke Države
|