Moskopolje( albanski: Voskopojë; aromunski: Moscopole, Moscopolea; grčki: Μοσχόπολις, Moscopolis;
makedonski/bugarski: Москополе) je mali gradić na jugoistoku Albanije.
U 18. st. Moskopolje je bio veliki balkanski grad, po nekim historičarima čak grad od 60 000 stanovnika, trgovački i kulturni centar Aromuna (Vlaha)[1] To je bio grad, sa prvom štamparijom u tom dijelu Balkana, grad brojnih crkvava, kojeg je razorio i uništio Ali Paša Janjinski -1788.
[2]
Historija
Moskopolje smješteno u zabačenom i izoliranom kraju, u planinama južne Albanije (ili možda upravo zbog toga), krajem 18. st. izraslo je kulturnu i ekonomsku metropolu značajan centar Aromuna.
Na svom vrhuncu oko 1760. god. grad je imao čak 60 000 stanovnika (neki oprezniji analitičari govore o brojci od 35 000 [3][4], i bio jedan od najznačajnijih kulturnih centara, grčke kulture u tom dijelu Balkana, gotovo odmah do Konstantinopolisa[5].
Većina stanovnika Moskopolja bili su Aromuni, ali je bilo i Grka, Slavena i Albanaca.
Po svjedočenju švedskog historičara Johanna Thunmanna, koji je posjetio Moskopolje i napisao historijuAromuna1774., svatko u gradu znao je aromunski (vlaški); mnogi su također govorili i grčki - tadašnji službeni jezik Bizantskog carstva), koji su koristili u pisanoj komunikaciji.
Na kraju 18 st. grad je cvjetao, i imao razvijene trgovačke odnose sa Njemačkom, Venecijom i Konstantinopolisom, brojne zanatske radnje, oko 70 crkava, banke, štampariju (pored nje postojala je samo ona u Istanbulu, u cijeloj tadašnjoj otomanskoj Evropi). Moskopolje je imalo i nešto poput fakulteta (Grčku Akademiju) - Hellênikon Frôntistêrion, osnovan 1744 g.. Mnogi autori pisali su i štampali knjige na dva jezika grčkom (koji je bio jezik kulture i lingua ponte na Balkanu u to vrijeme) i aromunskom ali pisanom na grčkom alfabetu. U Moskopolju je 1770. godine, odštampan i izdan prvi rječnik za četiri suvremena balkanska jezika; Grčki, Albanski, Aromunski i Bugarski.[6]
Od 1769. počele su nevolje stanovnika Moskoplja, te je godine ruska pomorska eskadra pod komandom Aleksandrom Orlovim pomagala grčki ustanak na Peloponezu i egejskim otocima, koji je na Peloponezu završio grčkim neuspjehom, dali su Moskopljani uzeli učešća u tome, to nije znano. Ali je to rezultiralo velikim nepovjerenjem otomanskih vlasti na stanovnike Moskoplja, tako da su one nakon tog, posredno poticale okolno muslimansko albansko stanovništvo na teroriziranje Moskopljana; kojekakva nasilja, pljačke i nakažnjena ubistva Moskopljana. Nakon tog se stanovništvo počelo raseljavati, a kulminacija svega bilo je razaranje grada 1788. koje je izvršila vojska Ali Paše Janjinskog[7]. Preživjelo stanovništvo pobjeglo je prema Grčkoj, Makedoniji, Srbiji, Rumunjskoj i Bugarskoj. Bogatiji stanovnici potražili su utočište u Austro-Ugarskoj, naročito u Beču i Budimpešti, ali i u Transilvaniji (Eredlju), gdje su kasnije imali značajnu ulogu u buđenju nacionalne svijesti kod Rumunja.
Moskopolje nakon tog više nikada nije ponovno procvjetalo, još jedanput je teško razoreno za Prvog svjetskog rata1916., preostale zgrade nastradale su tokom borbi grčkih i albanskih partizana u Drugom svjetskom ratu sa Nijemcima. Od nekadašnje veličine Moskopolja, ostalo je samo pet ruševnih crkava, 2002. godine, Moskopolje je uvršteno na listu 100 najugroženijih historijskih cjelina od strane UNESCOvog ureda World Monuments Fund. Danas je Voskopojë samo malo selo u Albaniji u Distriktu Korče (albanski: Korçë). Uspomene na Moskopolje ostaju važan dio kulture Aromuna.[8]
Stanovništvo
1750.
g.
45 000
1788.
g.
60 000
2000.
g.
700
Geografske karakteristike
Moskopolje se nalazi udaljeno 21 km od grada Korçë, u planinama jugoistočne Albanije, na planinskom platou od 1160 metara.
Robert Elsie, Eifel Olzheim. Review: Peyfuß, Max Demeter: Die Druckerei von Moschopolis, 1731-1769. Buchdruck und Heiligenverehrung im Erzbistum Achrida. (de)