Mont Blanc je smješten u Alpama, masiv leži uz francusko - talijanskugranicu, a doseže do Švicarske. Prostire se oko 40 km jugozapadno od Martignya u Švicarskoj, i ima maksimalnu širinu od 16 km. Sam vrh se nalazi na francuskom teritoriju. Oko Mont Blanca leže drugi manji masivi i doline; Sive Alpe (jug), Dolina Chamonix i Savojske Alpe (zapad), Peninske Alpe (sjeveroistok) i Dolina Courmayeur (istok).[1]
Ostali visovi u masivu su; Mont Blanc du Tacul, Mont Maudit, Aiguille du Géant, Les Grandes Jorasses, Mont Dolent i Aiguille du Midi.
Glečeri pokrivaju oko 100 km²Mont Blanca (odakle mu i ime - Bijela planina). Ledene rijeke protežu se od središnje kupole leda sve do ispod 1 490 metara. Mer de Glace je drugi najduži glečer u Alpama, on se spustio na visinu od 1.250 m - 1930.[1] Od početka 17. vijeka, glečeri pojačano kližu prema Dolini Chamonix, pritom su uništili ili zakopali puno obradivog zemljišta i kuća. Od tog se vremena glečeri načelno tope i smanjuju, ali uz povremene periode kad se ponovno obnavljaju i rastu.[1]
Naučnici P. Martel - 1742. i Jean A. Deluc - 1770., a kasnije i Horace Benedict de Saussure prvi su upozorili na to da bi Mont Blanc mogao biti najviša planina u Evropi. Taj epitet je odmah postao izazov da se netko popne na njegov vrh. Do njega je prvi stigao 1786. Michel-Gabriel Paccard, liječnik iz Chamonixa, zajedno sa svojim pratiocem i nosačem Jacquesom Balmatom, inače lokalnim seljakom. Paccardov uspjeh i danas se smatra jednim od najvećih planinarskih pothvata, u historiji planinarstva.[1] Već iduće godine na vrh se popeo Horace Benedict de Saussure.[1]
Nakon tog je porastao interes za planinu koju su osim planinara, počeli posjećivati i obični ljudi. Popularnost planine se povećala kad je 1870. izgrađena dobra cesta do Chamonixa, koji se odtad pretvorio u eksluzivno ladanjsko mjesto. Danas je Mont Blanc najveća turistička destinacija u Alpama, sa brojnim žičarama i skijalištima, pa je tradicionalna pastoralna privreda gotovo potpuno zanemarena.[1]
