Matija — Mate Vidaković (1907. — 1941.), obućarski radnik, učesnik španskog građanskog rata i učesnik Narodnooslobodilačke borbe.

Rođen je 1907. godine u selu Prkovci pokraj Vinkovaca.

Zbog komunističke delatnosti, uhapšen i 18. novembra 1930. godine i od Suda za zaštitu države osuđen na dve godine zatvora. Tokom robije u Sremskoj Mitrovici bio član zatvorske partijske ćelije KPJ. Kao instruktor Centralnog komiteta Komunističke partije Jugoslavije u leto 1932. godine započeo političku aktivnost u Vojvodini. Radio je na formiranju i učvršćivanju partijskih organizacija u Petrovgradu, Novom Sadu, Subotici i drugim mestima. Zbog opasnost od hapšenja, napušta Vojvodinu i odlazi u Sovjetski Savez.

Februara 1936. godine odlazi u Španiju, gde na strani Republikanske armije učestvuje u Španskom građanskom ratu. U Španiji se borio u redovima diverzanata, vrlo često daleko iza neprijateljskih linija, upadajući na teritoriju neprijatelja. U Španskom građanskom ratu je teže ranjen. Ilegalno se vratio u Beograd 1941, nakon bolničkog lečenja u Sovjetskom Savezu, sa specijalnim zadatkom sovjetske obaveštajne službe.

Neki veruju da je zajedno sa Mustafom Golubićem 5. juna 1941. godine digao u vazduh tvrđavu u Smederevu, gde su Nemci uskladištili municiju poražene vojske Kraljevine Jugoslavije.^[1][2] Međutim, za tako nešto ne postoje dokazi, niti se takve optužbe pominu u dokumentima sa Golubićevog saslušanja u Gestapou.

U Narodnooslobodilačkoj borbi učestvuje od 1941. godine. Vidaković je kao stručnjak i iskusni diverzant bio zadužen za izradu eksplozivnih sredstava namenjenih diverzijama usmerenim protiv okupacione vojne sile. Ilegalno je živeo u Beogradu i radio na izradi tempiranih mina, kojima su pripadnici Narodnooslobodilačkog pokreta izvršavali diverzije u okupiranom Beogradu. U toku rada na jednoj mini došlo je, 5. jula 1941. godine, do eksplozije. Tada je teško ranjen (ostao je bez obe ruke) i uhapšen od Gestapoa. Streljan 15. avgusta 1941. u selu Skela kod Obrenovca, zajedno sa 42 zatočenika banjičkog logora i zatvora Specijalne policije.

Njegovi posmrtni ostaci su nakon rata sahranjeni u Aleji boraca Narodnooslobodilačkog rata na Novom groblju u Beogradu. Jedna ulica na Crvenom krstu, u Beogradu, do 1997. godine nosila je naziv po ovom španskom borcu.

Matija Vidaković na Wikimedijinoj ostavi

• Mala enciklopedija Prosveta, Beograd 1959. godina