Gradnja velodromske staze i dvorane započela je u martu2009. a završena je u februaru2011. i velodrom je tako postao prvi sportski objekat u Olimpijskom parku koji je u celosti završen.[2] Spoljašnji izgled dvorane prati geometriju bicikla. Građevina je energetski samoodrživa, što se najbolje odražava u slobodnom dotoku prirodnog svetla, prirodnog zračenja dvorane i sakupljanje kišnice sa krova. Krov dvorane čini lagana mreža zategnutih čeličnih kablova preko kojih su presvučene ploče od aluminijuma i stakla, što omogućava nesmetan prodor prirodnog svetla u dvoranu. Eksterijer dvorane je obložen sa 5.000 m² pločica od drveta crvenog kedra.
Kapacitet dvorane je 6.000 mesta a sedišta su podeljena na dve tribine sa po dva nivoa. Između oba nivoa tribina nalazi se kružni stakleni zid koji gledaocima omogućava pogled na ostatak Olimpijskog parka.
Stazu je dizajnirao i konstruisao Ron Veb, koji je takođe radio na projektima velodroma za igre u Sidneju i Atini. Staza je dugačka 250 metara i presvučena je parketom od sibirskog bora. U presvlačenju staze utrošeno je ukupno 56 km borovog parketa i oko 350.000 eksera.[3]
U aprilu2012. velodromska dvorana je nagrađena nagradom za najbolje arhitektonsko rešenje jednog sportskog objekta.[4]
Unutrašnjost velodroma tokom takmičenja za svetski biciklistički kup. Februar 2012.
Gradnja staze za VMH biciklizam započela je u martu2011. i okončana je nakon 6 meseci. Za nasipanje staze utrošeno je ukupno 14.000 m³ zemlje i raznog nasipnog materijala. Dužina staze za takmičenja muškaraca je 470 m dok je za ženska takmičenja staza dugačka 430 metara. Dimenzije borilišta su 160h90 metara.
Duž staze se nalaze montažne tribine sa 6.000 sedećih mesta koje će nakon OI biti rasformirane i uklonjene.
