Ivan Milutinović (Cerovice kod Podgorice, 27. septembar 1901. – Beograd, 23. oktobar 1944.), komunist, revolucionar i narodni heroj.

U Beogradu rukovodio udruženjem studenata marksista. Godine 1923. postaje član KPJ. Radi u sindikatima, u Crvenoj pomoći te ilegalno u partiji. Godine 1928. osuđen na šest mjeseci zatvora, a 1929. ponovo uhapšen i osuđen na šest godina robije. Robijajući u Sremskoj Mitrovici i Lepoglavi, zbog buntovničkih akcija dobija još dvije godine. Po izlasku iz zatvora 1939. postaje član Centralnog komiteta KPJ, a na Petoj zemaljskoj konferenciji KPJ 1940. izabran za člana sedmočlanog Politbiroa.

Nakon pokretanja narodnooslobodilačkog rata član Glavnog štaba NOPOJ. Organizira partizanske odrede u zapadnoj Srbiji (Užička republika), zatim u Crnoj Gori, pa u Bosanskoj Krajini, pa ponovo u Crnoj Gori. Član predsjedništva AVNOJ-a i član NKOJ-a. Kada su 1943. u NOVJ uvedeni činovi postaje general-lajtnant.

Septembra 1944. zajedno sa Titom otputovao u Moskvu. Po povratku u Jugoslaviju, zadržao se nekoliko dana u tek oslobođenom Banatu. Poginuo je 23. listopada 1944, nadomak oslobođenog Beograda, kada je šlep kojim je išao u Beograd, naišao na nemačku minu.

Za narodnog heroja proglašen je 6. jula 1945. godine. Grad Berane u Crnoj Gori je po njemu, 1949. godine, dobio ime Ivangrad, a 1992. je vraćeno prethodno ime.

Sahranjen je u Grobnici narodnih heroja na Kalemegdanu, zajedno sa Mošom Pijade, Ivom Lolom Ribarom i Đurom Đakovićem.

• Narodni heroji Jugoslavije, "Mladost" Beograd 1975. godina

Ivan Milutinović na Wikimedijinoj ostavi