Još početkom 19. vijeka Magdalu su koristili okolni stanovnici kao prirodno sklonište i utvrdu za ratova i nevolja. [2]
Etiopski car Tevodrosa II zauzeo je Magdalu 22. septembra1855[3] On je na tom čunjastom platou podignuo brojne građevine, crkve i vlastitu palaču. Tu je 1867, zatvorio više britanskihdiplomata i građana Zbog tog je britanska kraljica Victorija poslala jednu vojnu ekspediciju 1868 pod zapovjedništvom Roberta Napiera (budući feldmaršal i barun od Magdale) da se probije od crvenomorske obale preko planinskih puteva (644 km) do Magdale i oslobodi zatvorenike. Nakon Bitke kod Magdale 10. aprila1868 Britanci su oslobodili taoce, a Tevodros II. izvršio je samoubojstvo13. aprila1868. Nakon tog su Britanci pobili preostale pristalice cara, zapalili zgrade i opljačkali sve vrijednosti koje su se dale pokupiti (to se danas nalazi po britanskim zbirkama).
Danas je malo tog ostalo vidljivog od nekadašnje carske utvrde, najočuvaniji je veliki tevodrosov top Sevastopolj težak 6.7 tona.
U napuštenu tvrđavu Magdala, nakratko su se sklonile pristaše svrgnutog cara Lij Ijasua, nakon poraza u Bitci kod Segale. Lij Ijasu je uspio pobjeći iz opkoljene utvrde 18. jula1917 i skrivati se u Afarskoj pustinji punih pet godina.[4]