20. 2. - Smenjen je francuski sekretar za inostrane poslove Germain Louis Chauvelin, koji je bio vrlo antiaustrijski nastrojen.
Mart/Ožujak
8. 3. - Srpske crkvene i svjetovne poglavice (patrijarh, mitropolit raški, episkopi skopljanski, štipski i dr.) dostavili svoje zaključke sa tajnog sastanka u Pećkoj patrijaršiji[1] austrijskom zapovjedniku Beograda: obavezuju se na ustanak i pomoć carskoj vojsci kada se pojavi.[2][3]
22. 5. - Carolina urbarialis regulatio: car/kralj Karlo izdao prvi patent o uređenju odnosa između vlastele i seljaka u Slavoniji - ali ostaje mrtvo slovo na papiru.[4][5][6]
23. 5. - Tuareški amenokal Oghmor ag Alad je porazio marokanske snage istočno od Timbuktua.
svibanj, potkraj - Sastanak bosanskih predstavnika u Travniku, na poziv paše: odlučeno da se spremaju za borbu, mada im je iz Carigrada naređeno da ostanu mirni, da ne provociraju Austrijance.[2]
Jun/Juni/Lipanj
15. 6. - Car Karlo VI upućuje proglas kršćanima Turske: poziva ih na ustanak, obećava slobodu vjere i zaštitu i povlastice borcima.[2] (vojska iz Beograda kreće 30. 6.[7]).
jun - Umro mitropolit beogradsko-karlovački Vićentije Jovanović, naslediće ga sadašnji pećki patrijarh Arsenije IV Jovanović (car priznao jurisdikciju sledeće godine).
21. 6. - Zakon o licenciranju u Velikoj Britaniji uvodi cenzuru pozorišnih komada (modifikovano 1843, ukinuto 1968).
Jul/Juli/Srpanj
9. 7. - Smrću toskanskog velikog vojvode Gian Gastonea izumire muška loza porodice Medici. Vojvodstvo nasljeđuje bivši lotarinški vojvoda Franz Stephan, inače čukununuk Marie de' Medici, koji vlada preko vicekralja; kuća Habsburg-Lorraine vlada do 1859, s izuzetkom 1801-14.
13. 7. - Rusko-turski rat (1735 - 1739) - Opsada Očakova: nakon velike eksplozije barutane u kojoj je stradalo oko 6.000 ljudi, uglavnom Bosanaca[8] Bećir-paše Čengića, kapitulacijom osmanskog garnizona pred Minihovimruskim snagama završena opsada strateške crnomorske luke Očakov. Istog meseca, Lasi ulazi na Krim i zauzima Karasubazar, pre nego što se mora povući zbog nedostatka provijanta.
14. 7. - Habsburška monarhija se priključuje Rusiji u ratu protiv Osmanskog Carstva - službena objava rata predata u Nišu. Borbe su počele još prije ovoga: odredi iz Like upali u Bosnu na tri mjesta, iz Zvornika je napadnuta Lešnica, svi napadi su odbijeni.[9]
jul - Bosna je napadnuta iz tri pravca: iz Srbije preko Drine kod Lešnice, iz Hrvatske kod Ostrovice, Cetingrada i Bužima i iz Slavonije prema Banja Luci.[11] Ostrovicu su branile i žene.[12]
19. 7. - Feldmaršal Sekendorf šalje iz logora kod Paraćina proglase za ustanak; Mlatišumina milicija je zauzela Kruševac. Do kraja meseca Turci se povlače iz Trstenika, Karanovca i Požege.
22. 7. - Počinje Nemirovski mirovni kongres Austrije, Turske i Rusije (prvi sastanak 16. 8.; → ru).
24. 7. - U austrijskom glavnom stanu u Tešici kod Niša se pojavili patrijarh Arsenije i vojvode Vasojevića, Kuča, Pipera, Bratonožića, Klimenata, Hota i Gruda - neki su se već digli na ustanak, obećavaju dalju pomoć.[9] Sekendorf obećava pomoć iz Čačka, ustanak je u Bihoru (srednjem Polimlju), napali su Bijelo Polje, posekli Turke od Prijepolja do Brodareva[13].
24. 7. - Austrijska vojska zauzela Bukurešt. (da li?)
28. 7. - Niška tvrđava se predala bez borbe, pet dana nakon dolaska Austrijanaca (Franc Stefan i feldmaršal Sekendorf), narednih dana zauzet i Pirot i put za Sofiju.[9]
28. 7. - Srpski odredi zauzeli Novi Pazar (Staniša Marković Mlatišuma, Atanasije Rašković i ljudi patrijarha Arsenija IV).[9]; Atanasije je isterao Turke iz Nove Varoši i Prijepolja, ustanici vode uspešne borbe kod Sjenice, na Kosovu[14]
31. 7. - Osvojen Pirot, sutradan i Mustafa-pašina (Bela) Palanka.
leto - Pobuna na Kosovu, u deset kadiluka oko Prištine i Vučitrna, tj. u "Ohridskom, Prizrenskom, Skadarskom i Dukađinskom sandžaku" - muslimani su proterani prema Kumanovu i Skoplju.[15]
Avgust/August/Kolovoz
4. 8. - Bitka kod Banje Luke u kojoj osmanske snage bosanskog vezira Ali-paše Hećimoglua nanose poraz Austrijancima, prekidaju opsadu Banja Luke i tjeraju ih iz Bosne. Veliki broj Austrijanaca se udavio u Vrbasu. Ove godine je izgorio centar Banja Luke.[16]
5. 8. - Turci razbili na Kosovu potpuk. Pfefferkorna sa 500 vojnika koji je krenuo prema Novom Pazaru.
7. 8. - Patrijarh Arsenije IV uspeo pobeći iz Peći - Turci su ga bili zatvorili i nameravali su ga obesiti. Preko Rugove je otišao u Vasojeviće pa u Has[17]
21. 8. - Turci se predali u šancu Banjska, jugoistočno od Novog Pazara.
24. 8. - Austrijanci i srpski odredi napuštaju Novi Pazar. Patrijarhov odred od 3000 Brđana koji je tek stigao raspao se.[3][9] - pobegli su u Studenicu, zatim Kragujevac pa Niš[18]. Novi Pazar i Sjenicu je povratio hercegovački sandžakbeg Murat Čengić[11]. Kučki vojvoda Radonja Petrović je umro i sahranjen blizu Leskovca.[19]
Prema Jovanu N. Tomiću, na Kosmetu je pojačano islamiziranje nakon 1737,[20] jače islamizovanje u okolini Đakovice.[21]
Septembar/Rujan
septembar - Pohod Ahmed-paše Ćuprilića iz Sofije prema Nišu, pokolji usput, Sofija je "okićena vešalima", među žrtvama je samokovski vladika Simeon Popović.[15]
27. 9. (16. 9. po j.k.) - Patrijarh Arsenije IV stigao iz Niša u Beograd - odmah nakon svečanog dočeka nastavlja za Grgeteg na Fruškoj gori[22](kasnije se vraća u Beograd).
Oktobar/Listopad
2. 10. - Austrijanci privremeno osvojili Užice, da bi osigurali povlačenje ka Šapcu. Jugozapadna Srbija je napuštena, sa nekoliko hiljada Klimenata i Srba, koji se naseljavaju u Sremu.[23] (Klimenata je bilo i u Rudniku[24])
11. 10. - Tropski ciklon pogađa Calcuttu izazivajući strahovita razaranja i smrt preko 3000 žitelja (pominje se i zemljotres i 300.000 žrtva, što je izgleda preuveličano[25]).
12. 10. - Bosanski Turci potukli Austrijance kod Valjeva. Ove jeseni Turci se surovo svete u Staroj Srbiji i Brdima[23], zapadna Srbija i Šumadija su u njihovim rukama.[26]
17. 10. - Jak zemljotres na Kamčatki, cunami na Kurilskim ostrvima.
18. 10. - Gen. Doksat de Morez potpisuje kapitulaciju Niša Turcima - tamo strada 690 građana a de Morez će biti pogubljen u Beogradu sledećeg marta.[15]
studeni, potkraj - Bošnjaci se u mahzaru sultanu žale na velike gubitke u ratovima sa Persijom i Rusijom, sadašnji rat sa Austrijom, gubitke od kuge i nesabranu letinu koja je dovela do gladi.[8]
28. 11. - Austrijska vojska prelazi iz Šapca u Srem na zimovanje - u šabačkoj tvrđava ostala posada radi odbrane. Prešla je i milicija Vuka Isakovića, kao i albanska milicija Atanasija Raškovića s ljudima iz Prokuplja, Sjenice i Nove Varoši (buduća Sremska vojna granica). Austrijancima je ostao još Beograd sa okolinom.[28]
Decembar/Prosinac
decembar? - Odbijen turski napad na Kuče (pećki Hodaverdi-paša potučen kod Meduna[19]), i još tri puta sledeće godine, uz pomoć Bratonožića i Klimenata, a Vasojevići su stradali.[23] Crnogorci su 1737/38. četničkim akcijama kroz Hercegovinu naneli veliku štetu Turcima, "da su u provijantu za vojsku pretrpjeli više gubitaka nego protiv Austrijanaca".[29]
24. 12. - Bitka kod Bhopala: Marate su opet porazile Mogule u Indiji, ugovorom dobijaju novac i teritoriju.
krajem decembra - Patrijarh Arsenije IV odlazi iz Beograda u Beč (do juna).[30]
krajem godine - Pomilovani učesnici pobuna u Posavskoj granici.[31]
Kroz godinu
Habsburška Srbija je pred rat imala 80 - 100.000 stanovnika, što je usled rata do 1740. možda prepolovljeno.[32]
"Ustanak sedmoro Brda i Arbanasa", narodna epska pesma.[33]
Hildburgshausen formirao dvije regimente u Varaždinskom generalatu, svečano proglasio nove statute, koje su krajišnici oduševljeno dočekali, ali se kasnije ispostavilo da su "podmetnute" neke nepovoljne odredbe.[34][35]
Khevenhüller primirio Posavsku krajinu: oprostio je kontribuciju i ograničio davanje darova oficirima - ali ostaju zloupotrebe rabotom.[36]
Osnovan grad Richmond u britanskoj sjevernoameričkoj koloniji Virdžiniji.
Omer-efendija Elkazović (Čaušević) iz Novog piše "Ratove Bošnjaka pod Hekimoglu Ali-pašom".[37]
Temišvarski grad se spaljuje zbog kuge, stradala je i srpska crkva.[38]
Bosančica: fra Luka Karagić zabranjuje franjevcima upotrebu latinice (primaju je od kraja 18. st.).[40]
"Godina 1737-8. u Dalmaciji su čak rušene pravoslavne crkve, a tamnice su bile pune pravoslavnih sveštenika."[41] (Mletački Senat je prošle godine dopustio pravoslavnima u Dalmaciji da izaberu vladiku - ali nadbiskup Vicko Zmajević je ishodio povlačenje dozvole, čak će uslediti rušenje nekoliko pravoslavnih crkava a Srbi će se početi seliti u Austriju[42]).