Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Casablanca

 Nota: Para outros significados, veja Casablanca (desambiguação).
Casablanca

الدار البيضاء

  Cidade  
Apelido(s) Casa
Gentílico bedawa
Localização
Casablanca está localizado em: Marrocos
Casablanca
Localização de Casablanca no Marrocos
Coordenadas 33° 34' 30" N 7° 36' 5" O
País  Marrocos
Região Casablanca-Settat
Província Casablanca
História
Fundação Século VII
Fundador Berberes
Administração
Prefeito Mohammed Sajid (PAM)
Características geográficas
Área total 384 km²
 • Metropóle 1615 km²
População total (2022) [1] 3 840 000 hab.
Densidade 10 000 hab./km²
Altitude 58 m
Código postal 20 000, 20 200, 20 300, 20 400, 20 500, 20 600.
Sítio www.casablanca.ma

Casablanca, Casabranca ou Casa Branca[nota 1] (em árabe: الدار البيضاء; romaniz.: ad-Dār al-Bayḍā’, que significa Casa Branca em português) é a maior cidade de Marrocos, na costa atlântica do país, e uma das maiores do Norte de África. A população estimada em 2022 era de 3,84 milhões habitantes (densidade: 10 000 hab./km²).[1] É o maior porto e o maior centro industrial e comercial de Marrocos.

A cidade possui uma praça principal, da qual irradiam diversas avenidas. Na generalidade, os edifícios constituem uma versão francesa da arquitectura árabe-andaluza, brancos com linhas simples, sendo de especial interesse a área da Praça das Nações Unidas, onde se localizam as maiores infraestruturas.

Foi muito destruída pelo sismo de 1755. Nessa época instalaram-se na cidade muitos mercadores espanhóis passando Casa Branca a ser conhecida como Casablanca. Foi ocupada em 1907 pelos franceses que promoveram o seu desenvolvimento.

Durante a Segunda Guerra Mundial, em Janeiro de 1943, foi o palco de uma conferência entre o presidente norte-americano Franklin D. Roosevelt e o primeiro-ministro britânico Winston Churchill.

História

Antes do Protetorado Francês

A área que hoje Casablanca ocupa foi colonizada pelos berberes, por volta do século X a.C.[5] Foi utilizada como porto pelos fenícios e depois pelos romanos.[6] Um pequeno reino independente, na zona com o nome de Anfa, surgiu na zona em resposta aos árabes muçulmanos, e continuou a existir até à sua conquista pelos Almorávidas em 1068.

Durante o século XIV, sob os Merínidas, a cidade aumentou em importância como porto e, no início do século XV, tornou-se novamente independente. Surgiu como um porto seguro para os piratas, o que conduziu a ataques por parte dos portugueses, que a nomeavam Anafé[7], e que destruíram a cidade em 1468, sob o comando do Infante Dom Fernando, irmão de El-Rei Dom Afonso V[8].

Em 1515, D. Manuel pretendeu conquistar a cidade, após edificar uma fortaleza em Mamora. A fortaleza chegou a ser iniciada, mas o Desastre de Mamora colocou fim a este intento, assim como à projetada conquista de Anafé.[9]

O núcleo urbano foi reconstruído pelo sultão de Marrocos a partir de 1757, após a destruição causada pelo terramoto de 1755.

Anfa é hoje o nome um bairro a oeste no centro da cidade. A cidade e a medina de Casablanca como hoje existe foram fundadas em 1770 pelo sultão Maomé ibne Abedalá (1756-1790), neto de Mulei Ismail. A cidade tinha o nome de Dar el Beida (que significa "Casa Branca" em árabe) e Casa Blanca em castelhano.

No século XIX Casablanca tornou-se um dos principais fornecedores de para a indústria têxtil, então em expansão na Grã-Bretanha, e beneficiou do aumento do tráfego marítimo (os britânicos, em contrapartida, começaram a importar a agora famosa bebida nacional do Marrocos, o chá pólvora). Por volta de 1860 tinha cerca de 5 000 habitantes. A população cresceu para cerca de 10 000 no final da década de 1880.[10] Casablanca manteve uma dimensão do porto algo modesta, com a população a atingir cerca de 12 000 poucos anos após a conquista francesa e a chegada de colonos franceses, inicialmente administradores dentro de um sultanato soberano, em 1906. Até 1921 deu-se o grande aumento para 110 000 habitantes[10] em grande parte através do desenvolvimento de bairros de lata.

Protectorado Francês

Em Junho de 1907 os franceses tentaram construir uma linha de trem, próxima ao porto, que passava por um cemitério. Os habitantes da cidade atacaram os trabalhadores franceses, e seguiram-se violentos tumultos. Chegaram tropas francesas para restaurar a ordem pública e tomaram conta da cidade. Foi o início de um real processo de colonização, embora o controle francês de Casablanca só fosse formalizado em 1910. Foi especialmente durante o mandato do governador Hubert Lyautey que Casablanca se tornou o grande centro económico marroquino e o maior porto de África.

O filme Casablanca, de 1942, mostra o estatuto colonial da cidade naquela época, como centro de luta de poder entre as potências inimigas europeias, sem qualquer referência à população local, e com um vasto naipe de personagens cosmopolitas (americanos, franceses, alemães, checos e outros).

Após a independência

Boulevard de Paris, em Casablanca.

Marrocos obteve a independência de França em 2 de Março de 1956.

Em 16 de Maio de 2003, 33 pessoas morreram e mais de 100 ficaram feridas quando a cidade foi atingida por múltiplos ataques suicidas executados por marroquinos possivelmente ligados à al-Qaida.

Economia

Casablanca possui um dos maiores portos artificiais do mundo, sendo um local importante de negócios e comércio.

As principais indústrias são a pesqueira, a vidreira, a de mobiliário, a de materiais de construção e a do tabaco. Existem várias áreas de comércio, onde são vendidos vários tipos de produtos, nomeadamente o artesanato.

Ensino superior

Geografia

Demografia

Clima

Casablanca tem um clima Temperado Mediterrâneo(Csa na Classificação Climática de Köppen-Geiger), com verões secos, e invernos chuvosos, típico do Norte da África. A corrente fria das Canárias tem um efeito moderador sobre cidades no litoral atlântico do Marrocos, o que faz com que Casablanca tenha um clima mais ameno do que outras cidades do mesmo tipo climático no país, dando-lhe padrões quase idênticos aos de Los Angeles na Califórnia. A cidade tem uma média de 72 dias de relativa precipitação, o que equivale a 412 mm por ano. As altas e baixas temperaturas recordes são respectivamente 40,5 °C e -2,7 °C. Em 30 de Novembro de 2010, foi registrada a maior queda de precipitação em apenas um dia, de 178 mm.

 Médias meteorológicas para Casablanca 
Mês Jan Fev Mar Abr Mai Jun Jul Ago Set Out Nov Dez Ano
Média alta °C (°F) 17.1
(63)
18.8
(66)
19.7
(67)
21.3
(70)
22.2
(72)
24.4
(76)
26.2
(79)
26.7
(80)
25.5
(78)
22.1
(72)
19.8
(68)
19.7
(67)
21,95
(72)
Média diária °C (°F) 12.15
(54)
14.65
(58)
15.85
(61)
16.95
(63)
19.1
(66)
21.5
(71)
23.15
(74)
23.95
(75)
22.4
(72)
18.6
(65)
15.65
(60)
15.3
(60)
18,27
(65)
Média baixa °C (°F) 7.2
(45)
10.5
(51)
12.0
(54)
12.6
(55)
16.0
(61)
18.6
(65)
20.1
(68)
21.2
(70)
19.3
(67)
15.1
(59)
11.5
(53)
10.9
(52)
14,58
(58)
Precipitação cm (polegadas) 4.01
(1.6)
0.0
(0)
0.0
(0)
4.37
(1.7)
1.44
(0.6)
0.0
(0)
0.0
(0)
0.07
(0)
0.97
(0.4)
6.74
(2.7)
1.82
(0.7)
10.57
(4.2)
30
(11,8)

Média dia precipitação 6 0 0 12 5 0 0 2 4 5 8 12 54
Fonte: World Meteorological Organization (UN)[11]

Urbanismo

Infra-estruturas de transporte

Casablanca está dotada de uma via rápida urbana de 22 km que serve a cidade segundo um eixo este-oeste, bem como de uma auto-estrada que a contorna (a Périphérique de Casablanca, ou A5) com 33,5 km e que liga a três eixos rodoviários principais de Marrocos: as auto-estradas A3 (Casablanca-Rabat), A6 (Casablanca-El Jadida) e a A7 (Casablanca-Marraquexe). A cidade é o nó rodoviário mais importante de Marrocos.

Casablanca é igualmente servida por um aeroporto, que é o mais importante em volume de passageiros não apenas do país mas de toda a região do Maghreb, o Aeroporto Internacional Mohammed V, a cerca de 30 km do centro da cidade. Trata-se de um verdadeiro hub para a linha aérea nacional, a Royal Air Maroc, com três terminais capacitados para 16,4 milhões de passageiros/ano, servido por 45 companhias aéreas e ligado a 70 destinos internacionais. O aeroporto serviu mais de 6,2 milhões de passageiros em 2008. Conta igualmente com dois terminais de carga com capacidade para 150 000 ton/ano.

Casablanca é servida pelo Al Bidaoui, uma rede ferroviária com oito estações.

O plano de mobilidade urbano, terminado em 2006, previa, no quadro do projecto Casa 2010, o desenvolvimento de uma rede de transporte colectivo de metropolitano com duas linhas (o Metropolitano de Casablanca), três linhas de elétrico (bonde) e uma nova linha férrea. Esta última poderá vir a ser construída em 2011.

O porto de Casablanca detém 54% do tráfego portuário marroquino e é o quarto mais movimentado de toda a África. Cada ano movimenta mais de 20 milhões de toneladas de mercadorias e 500 000 contentores.

A cidade de Casablanca dispõe de duas estações ferroviárias principais: a Casa-Port e a Casa-Voyageurs que são utilizadas por mais de 8 milhões de passageiros por ano.

Turismo

Parque da liga árabe.

Casablanca é a terceira maior cidade turística de Marrocos,[12] sendo principalmente uma cidade de negócios por ser a capital económica do país. Mesmo sendo menos visitada que Marraquexe e Agadir, a cidade ambiciona prolongar a estadia dos visitantes que em média é de dois dias.

Lugares a visitar

  • Parque da Liga Árabe e Parque Yasmina;
  • Museu da Villa des Arts;
  • Bairro dos Habbous (الحبوس) ou Nova Medina com lojas de artesanato;
  • Praça Mohammed V: em redor da praça desenvolve-se a wilaya de Casablanca com o campanário de inspiração toscana e o Palácio da Justiça de inspiração árabe-andaluza e uma grande fonte ;
  • A grande Mesquita Hassan II, construída entre 1986 e 1993. Célebre pelo grande minarete de 200 m, e, depois das mesquitas de Meca e de Medina, a terceira maior do mundo;
  • A antiga Catedral do Sagrado Coração de Casablanca;
  • A antiga medina (Bab Marrakech);
  • As numerosas fachadas « Art déco », em especial ao longo da avenida Mohammed V, boulevard 11 janvier, etc.;
  • O mercado central;
  • A estrada marginal e as praias (Aïn Diab);
  • O marabout de Sidi Abderrahman;
  • Derb Ghallef: uma grande feira da ladra, uma espécie de mercado que lembra as histórias de Ali Baba, ao ar livre;
  • Twin Center Casablanca : duas torres gémeas de 28 pisos com 115 m de altura e com um centro comercial de 130 lojas em 3 pisos, em pleno Maarif, o bairro comercial de Casablanca;
  • Megarama:, complexo de cinemas;
  • Festival du Boulevard des jeunes musiciens: festival anual de música realizado em Casablanca;
  • Festival de Casablanca: festival anual organizado pelo município;
  • Museu Judaico de Casablanca: o único museu judaico no mundo árabe.

Relações internacionais

Cidades irmãs

Cidades parceiras

Notas

  1. Em Topónimos e Gentílicos, o professor e linguista Ivo Xavier Fernandes defende o uso da forma vernácula Casabranca em português.[2].

    Rebelo Gonçalves, no Vocabulário da Língua Portuguesa defende Casabranca dizendo que é o nome correto da cidade de Marrocos, "forma vern[ácula] que pretere o espanholismo Casablanca.[3]

    No Dicionário Onomástico Etimológico da Língua Portuguesa, José Pedro Machado defende também Casabranca e Casa Branca, explicando que a localidade "[e]stá situada no local da ant[iga] Anfã ou Anafé que os Portugueses destruíram no séc[ulo] XV. As ruínas serviram depois de abrigo a beduínos e de aguada a navios. Havia lá uma casa caiada que dominava as ruínas; os marinheiros port[ugueses] utilizavam-na como baliza de navegação, pelo que deram ao local o nome de Casa Branca que depois os Espanhóis aceitaram e adaptaram em Casablanca."[4]

Referências

  1. a b «Casablanca, Morocco Metro Area Population 1950-2022». www.macrotrends.net. Consultado em 29 de agosto de 2022 
  2. Fernandes, I. Xavier (1941). Topónimos e Gentílicos. I. Porto: Editora Educação Nacional, Lda. 
  3. Gonçalves, F. Rebelo (1966). Vocabulário da Língua Portuguesa. Coimbra: Coimbra Editora. p. 223 
  4. Machado, José Pedro (1993) [1984]. Dicionário Onomástico Etimológico da Língua Portuguesa. Primeiro Volume A—D 2.ª ed. Lisboa: Horizonte / Confluência. p. 364. ISBN 972-24-0843-7 
  5. «Casablanca» (em inglês). Jewish Virtual Library. Consultado em 8 de outubro de 2009 
  6. Kjeilen, Tore. «LexicOrient» (em inglês). Consultado em 8 de outubro de 2009 
  7. Serrão, Joel. «Anafé». Dicionário de História de Portugal. 1. Porto: Livraria Figueirinhas e Iniciativas Editoriais. p. 145. 3500 páginas 
  8. Conquista da cidade de Casablanca, Veratais, , 18 de novembro de 2022, in Pe. Francisco de Santa Maria in «Ano Histórico, Diário Português: Notícia Abreviada de pessoas grandes e coisas notáveis de Portugal», 1744.
  9. Fernando Pessanha (5 de dezembro de 2019), «A conquista e destruição de Anafé (Casablanca) pelo Infante D. Fernando (1468) – Considerações sobre uma pouco conhecida operação anfíbia», Revista de história da sociedade e da cultura, ISSN 1645-2259, 19: 116, doi:10.14195/1645-2259_19_4, Wikidata Q110931219 
  10. a b Pennel, CR: Morocco from Empire to Independence, Oneworld, Oxford, 2003, p 121
  11. «World Weather Information Service - Casablanca». worldweather.wmo.int (em inglês). Consultado em 5 de outubro de 2009 
  12. «Jeune Afrique:Ville de passage» (em francês). Consultado em 7 de outubro de 2009 
  13. «Jumelage Casablanca-Chicago». Bladi.net (em francês). 25 de março de 2005. Consultado em 25 de junho de 2020 
  14. Rakhmat, Muhammad (25 de junho de 2020). «Morocco: Indonesia's Long-Time Best Friend». thediplomat.com (em inglês). Consultado em 25 de junho de 2020 
  15. «Kuala Lumpur fact file». Asian-Pacific City Summit. Consultado em 21 de julho de 2008 
  16. «Vers la concrétisation de l'accord de jumelage entre Shanghai et Casablanca». french.peopledaily.com.cn (em francês). 18 de novembro de 2003. Consultado em 25 de junho de 2020 
  17. Agência de Notícias Brasil - Árabe (ANBA). «Rio e Casablanca são cidades irmãs». Consultado em 8 de setembro de 2010 
O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Casablanca
Read more information:

هذه المقالة تحتاج للمزيد من الوصلات للمقالات الأخرى للمساعدة في ترابط مقالات الموسوعة. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة وصلات إلى المقالات المتعلقة بها الموجودة في النص الحالي. (نوفمبر 2018) الأنثروبايزم (من اليوناني nthrōpos الإنسان) ويشير في الجغرافيا والإيكولوجيا إلى مج…

Yosep II Sliba Bet Ma'arufpatriarca della Chiesa caldeaIncarichi ricopertieparca di Amida  Nato1667 a Tel Keppe Ordinato presbitero1689 Consacrato vescovo1691 Elevato patriarca1695 (eletto)21.V o 18.VI 1696 (confermato) Deceduto1713 ad Amida   Manuale Sliba Bet Ma'aruf (Tel Keppe, 1667 – Amida, 1713) è stato un patriarca cattolico ottomano, eparca di Amida e patriarca di Babilonia dei Caldei (a capo della Chiesa caldea) con il nome di Yosep II. Saliba o Sliba, che in lingua caldaica…

Wali Kota PematangsiantarLambang Kota PematangsiantarPetahanaSusanti Dewayanisejak 22 Agustus 2022KediamanRumah Dinas Wali kota Pematang SiantarMasa jabatan5 tahunDibentuk1956Pejabat pertamaO.K.H. SalamuddinWakilLowongSitus webwww.pematangsiantarkota.go.id Berikut ini adalah daftar Wali Kota Pematangsiantar:[1] No Wali Kota Mulai Jabatan Akhir Jabatan Prd. Ket. Wakil Wali Kota 1 O.K.H. Salamuddin 1956 1957 1 2 Djamaluddin Tambunan 1957 1959 2 3 Rakutta Sembiring Brahmana 1960 1964 3…

Schweden  Rasmus Dahlin Geburtsdatum 13. April 2000 Geburtsort Trollhättan, Schweden Größe 189 cm Gewicht 83 kg Position Verteidiger Nummer #26 Schusshand Links Draft NHL Entry Draft 2018, 1. Runde, 1. PositionBuffalo Sabres Karrierestationen bis 2015 HC Lidköping 2015–2018 Frölunda HC seit 2018 Buffalo Sabres Rasmus Dahlin (* 13. April 2000 in Trollhättan) ist ein schwedischer Eishockeyspieler, der seit Juli 2018 bei den Buffalo Sabres in der National Hockey League unter Vertr…

  لمعانٍ أخرى، طالع جورج روز (توضيح). هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (يوليو 2019) جورج روز   معلومات شخصية الميلاد 28 فبراير 1880  ستامفورد  الوفاة 7 ديسمبر 1932 (52 سنة)   نيوآرك  مكان الدفن مقبر

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (أبريل 2019) مود باول   معلومات شخصية الميلاد 22 أغسطس 1867[1][2]  مقاطعة لاسال، إلينوي  الوفاة 8 يناير 1920 (52 سنة) [1][2]  بنسيلفانيا  مواطنة الولايات ال…

English painter Luke ClennellSelf-portrait, pencil on paper, c. 1810Born8 April 1781Morpeth, NorthumberlandDied9 February 1840 (aged 58)Newcastle upon TyneNationalityEnglishEducationWood engraving by Thomas BewickKnown forWood engraving, commemorative oil paintingNotable workThe decisive charge of the Life Guards at WaterlooAwardsSociety of Arts gold paletteBritish Institution premiumPatron(s)Earl of Bridgewater Luke Clennell (8 April 1781 – 9 February 1840) was a British wood-engraver an…

يوسف حنا العيسى معلومات شخصية الميلاد سنة 1870  يافا  الوفاة سنة 1948 (77–78 سنة)  دمشق  الجنسية فلسطيني الديانة مسيحي عائلة عائلة العيسى  [لغات أخرى]‏  الحياة العملية المهنة صحفي  تعديل مصدري - تعديل   يوسف حنا العيسى (1870-1948)، صحفي فلسطيني مُقيم في دمشق، ك

Phân phối vật chất trong một không gian hình khối của vũ trụ. Các cấu trúc sợi màu xanh đại diện cho vật chất (chủ yếu là vật chất tối) và các vùng trống ở giữa đại diện cho các khoảng trống vũ trụ. Là một phần trong loạt bài vềVũ trụ học vật lý Vụ Nổ Lớn · Vũ trụ Tuổi của vũ trụ Niên đại của vũ trụ Vũ trụ sơ khai Phình to · Tổng hợp hạt nhân Nền Sóng hấp d

Alfons FrylandLahir(1888-05-01)1 Mei 1888Wina, Austria-Hungaria (kini Austria)Meninggal29 November 1953(1953-11-29) (umur 65)Graz, AustriaPekerjaanPemeranTahun aktif1921–1933 Alfons Fryland (1 Mei 1888 – 29 November 1953) adalah seorang pemeran film asal Austria.[1] Ia tampil dalam 47 film antara 1921 dan 1933. Filmografi pilihan Labyrinth des Grauens (1921) The Eternal Struggle (1921) Kean (1921) Frau Dorothys Bekenntnis (1921) Herzogin Satanella (1921) Mrs. …

Roldano LupiLupi dengan Evi Maltagliati dalam Yes, Madam (1942)Lahir(1909-02-08)8 Februari 1909Milan, ItaliaMeninggal13 Agustus 1989(1989-08-13) (umur 80)Roma, ItaliaPekerjaanPemeranTahun aktif1942-1967 Roldano Lupi (8 Februari 1909 – 13 Agustus 1989) adalah seorang pemeran film asal Italia. Ia tampil dalam 60 film antara 1942 dan 1967. Ia lahir di Milan, Italia dan wafat di Roma, Italia.[1] Filmografi pilihan Jealousy (1942) Yes, Madam (1942) The Priest's Hat (…

See also: 1980 Major League Baseball season and 1980 Nippon Professional Baseball season The following are the baseball events of the year 1980 throughout the world. Overview of the events of 1980 in baseball Years in baseball ← 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 → 1980 in sports American football Aquatic sports Association football Athletics Badminton Baseball Basketball Canadian football Chess Climbing Combat sports Sumo Cricket 1979–80 1980 1980–81 Cycling Darts Equestrianism Esports …

Hans Joachim von Zieten, Gemälde von Heinrich Franke, 1780 Hans Joachim von Zieten, genannt Zieten aus dem Busch (* 14. Mai 1699 in Wustrau, Ruppiner Land; † 27. Januar 1786 in Berlin), war ein preußischer General der Kavallerie unter Friedrich dem Großen. Er kämpfte in den Schlesischen Kriegen und siegte in der Schlacht bei Hohenfriedberg. Zieten gehört zu den bedeutendsten Feldherren seiner Zeit. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Wirken 1.1 Kindheit und Jugend 1.2 Im Dienste…

Grand Prix de Denain 1991 GénéralitésCourse33e Grand Prix de DenainDateavril 1991Pays FranceLieu de départDenainLieu d'arrivéeDenainRésultatsVainqueur Frédéric Moncassin (Castorama-Raleigh)Deuxième Martin Schalkers (TVM-Sanyo)Troisième Thierry Laurent (RMO) ◀19901992▶Documentation La 33e édition du Grand Prix de Denain a eu lieu en avril 1991. Elle a été remportée par le Français Frédéric Moncassin. Classement final Frédéric Moncassin remporte la course[1],[…

Par DocksAerial photograph of Par DocksLocationLocationPar, CornwallCoordinates50°20′40″N 4°42′20″W / 50.34444°N 4.70556°W / 50.34444; -4.70556DetailsOwnerImerysOpened1840 Par Docks is an Imerys-owned harbour in the village of Par, Cornwall, England, United Kingdom,[1] which was used for the export of china clay from the numerous Imerys sites in the clay-rich region of Mid-Cornwall.[2] History Joseph Treffry (born Joseph Austen in 1782) was the…

Bahasa Slavonia Gerejawi Kuno ⰔⰎⰑⰂⰡⰐⰠⰔⰍⰟ ⰧⰈⰟⰊⰍⰟсловѣ́ньскъ ѩꙁꙑ́къslověnĭskŭ językŭ Slavia Gerejawi Kuno Dituturkan diDahulu di daerah Slavia di bawah pengaruh Kekaisaran Bizantium (baik Katolik maupun Ortodoks)Wilayah Eropa Tenggara Eropa Timur Eropa Tengah Eraabad ke-9 hingga ke-11 M; kemudian berkembang menjadi bahasa Slavonia Gerejawi (secara tertulis) dan bahasa Bulgaria Pertengahan (secara lisan dan tertulis)Rumpun bahasaIndo-Erop…

This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: North Braddock, Pennsylvania – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (January 2016) (Learn how and when to remove this template message) Borough in Pennsylvania, United StatesNorth Braddock, PennsylvaniaBoroughBorough Welcome SignEtymology: Edward BraddockLo…

The Shohoku High School basketball team along with other students from Shohoku, as seen at the end of the manga. The manga and anime series Slam Dunk features a cast of fictional characters created by Takehiko Inoue. The series takes place in Japan, with the main characters being high school basketball players from Kanagawa Prefecture. The story follows Hanamichi Sakuragi, a delinquent who falls in love with Haruko Akagi after being rejected by 50 other girls. However, as Haruko is in love with …

American heiress (born 1962) Julia KochKoch in 2017BornJulia Margaret Flesher (1962-04-12) April 12, 1962 (age 61)United StatesAlma materUniversity of Central ArkansasOccupationsSocialitephilanthropistTitlePresident of David H. Koch FoundationSpouse David Koch ​ ​(m. 1996; died 2019)​Children3 Julia Margaret Flesher Koch (born April 12, 1962) is an American socialite and philanthropist who is one of the richest women in the world. In the …

ESPCI ParisTech École supérieure de physique et de chimie industrielles de la ville de Paris (ESPCI) adalah grande école bergengsi yang didirikan pada tahun 1882 oleh kota Paris, Prancis.[1] Ini mendidik mahasiswa sarjana dan pascasarjana dalam bidang fisika, kimia dan biologi dan melakukan penelitian tingkat tinggi di bidang tersebut. Ini diperingkatkan sebagai Ecole d'Ingénieurs Prancis pertama di Peringkat Shanghai 2017.[2] Graduan terkenal Paul Boucherot, seorang insinyur…

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 18.118.139.209