Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Algeciras

 Nota: Para outras cidades contendo este nome, veja Algeciras (desambiguação).
Espanha Algeciras 
  Município  
Vista da cidade e do seu porto desde o Parque Centenario
Vista da cidade e do seu porto desde o Parque Centenario
Vista da cidade e do seu porto desde o Parque Centenario
Símbolos
Bandeira de Algeciras
Bandeira
Brasão de armas de Algeciras
Brasão de armas
Gentílico Algecirenho, nha
Localização
Algeciras está localizado em: Espanha
Algeciras
Localização de Algeciras na Espanha
Algeciras está localizado em: Andaluzia
Algeciras
Localização de Algeciras na Andaluzia
Coordenadas 36° 07' 47" N 5° 26' 51" O
País Espanha
Comunidade autónoma Andaluzia
Província Cádis
Comarca Campo de Gibraltar
Alcaide José Ignacio Landaluce Calleja (2011-2015, PP)
Características geográficas
Área total 85,9 km²
População total (2021) [1] 122 982 hab.
Densidade 1 431,7 hab./km²
Altitude 20 m
Código postal 11200-11209
Código do INE 11004
Website www.algeciras.es

Algeciras é um município e cidade portuária do sul de Espanha, na província de Cádis, comunidade autónoma da Andaluzia. O município tem 85,9 km² de área e em 2021 tinha 122 982 habitantes (densidade: 1 431,7 hab./km²).[1]

Localiza-se perto da cidade Gibraltar, ligeiramente mais a norte do que Tarifa, que é a cidade mais a sul da Europa continental. Ambas as cidades estão situados no estreito de Gibraltar; Algeciras fica de frente para o mar Mediterrâneo.

Etimologia

O topónimo Algeciras é derivado do árabe "al-jazira" ("ilha verde" ou "península verde"), do qual são derivados também Argélia e Al-Jazira. Durante o período romano, a cidade chamava-se Colónia Traducta Júlia (português europeu) ou Colônia Traducta Júlia (português brasileiro) (em latim: Colonia Traducta Iulia) ou simplesmente Traducta Júlia. Outras variantes desse topónimo latino são, por exemplo, Iulia Traducta, Colonia Julia Traducta, etc.

Diz João de Barros, invocando o Itinerário de Antonino:

Algecira no Reino de Granada, é nome Arábico chamam-lhe Sola, como diz Antonino.[2]

Actividades

O moderno porto de Algeciras é o 24º mais movimentado do mundo (5º da Europa e 1º do Mar Mediterrâneo e da Espanha, com bastante tráfego de e para África. Ainda existe uma linha regular de navios porta-contêiners para a América do Sul (Santos, Montevidéu, Buenos Aires) Existe um serviço regular de ferry-boats para Tânger (Marrocos) e para o enclave espanhol de Ceuta. Devido a esses transportes, existem bastantes hotéis e estalagens.

Uma importante indústria é a refinaria da CEPSA que fornece tanques na baía de Algeciras, tanques esses que uma vez cheios se deslocam para as águas de Gibraltar para venderem o combustível com taxas mais baratas.

A cidade foi palco da Conferência de Algeciras, em 1906.

A área da cidade foi povoada desde a pré-história, e os primeiros vestígios pertencem a populações neandertais da era paleolítica. Devido à sua posição estratégica foi um importante porto sob os fenícios, e foi o local do importante porto romano de Portus Albus ("Porto Branco"), com duas cidades próximas chamadas Caetaria (possivelmente fundada pelos ibéricos) e Iulia Traducta, fundada pelos romanos. Recentemente, foi proposto que o local de Iulia Transducta fosse a Villa Vieja de Algeciras.

Depois de ser destruído pelos godos e seus aliados vândalos, Tarik desembarcou em Algeciras e Tarifa em abril de 711. No ano de 859 d.C., as tropas vikings a bordo de 62 drekars e comandadas pelos líderes Hastein e Björn Ironside cercaram a cidade por três dias e, posteriormente, devastaram grande parte dela. Depois de saquear as casas dos ricos, queimaram a mesquita de Aljama e a mesquita de Banderas. Reorganizados perto da medina, os habitantes conseguiram recuperar a cidade e fazer os invasores fugirem, capturando dois barcos. Gozou de um breve período de independência como um estado taifa de 1035 a 1058. Foi nomeado al-Jazirah al-Khadra' ("Ilha Verde") após o offshore Isla Verde; o nome moderno é derivado deste nome árabe original (compare também Argel e Al Jazeera). Em 1055, o emir Al-Mutadid de Sevilha expulsou os berberes de Algeciras, reivindicando-a para os árabes. Prometendo combater a expansão castelhana iniciada em 1265, Granada nacérida exigiu assistência de Fez no final de 1274 e cedeu o lugar de Algeciras (junto com Tarifa) aos merínidas.

Em 1278, Algeciras foi sitiada pelas forças do Reino de Castela sob o comando de Afonso X de Castela e seu filho, Sancho. Este cerco foi o primeiro de uma série de tentativas de tomada da cidade e terminou em fracasso para as forças castelhanas. Uma armada enviada por Castela também foi aniquilada enquanto tentava bloquear o porto da cidade. O domínio merínida sobre a cidade aumentou ainda mais nas décadas seguintes, e o local se transformou em uma fortaleza merínida a partir da qual razzias foram lançadas nos assentamentos cristãos ainda incipientes no baixo Guadalquivir e na área de Guadalete. Em julho de 1309, Fernando IV de Castela sitiou Algeciras e Gibraltar. Este último caiu nas mãos dos cristãos, mas o muçulmano Algeciras manteve-se nas três décadas seguintes, até que Afonso XI de Castela retomou o cerco. Juan Núñez de Lara, Juan Manuel, Pedro Fernández de Castro, Juan Alfonso de la Cerda, senhor de Gibraleón, todos participaram do cerco, assim como cavaleiros da França, Inglaterra e Alemanha, e até o rei Filipe III de Navarra, rei consorte de Navarra , que veio acompanhado por 100 cavaleiros e 300 infantes. Em março de 1344, após vários anos de cerco, Algeciras rendeu-se. Ao conquistar a cidade, Afonso XI fez dela a sede de uma nova diocese, estabelecida pela bula Gaudemus et exultamus do Papa Clemente VI, de 30 de abril de 1344, e confiada ao governo do bispo de Cádiz. Os bispos de Cádiz continuaram a deter o título de Aliezira, como era chamado, até 1851, quando, de acordo com uma concordata entre a Espanha e a Santa Sé, seu território foi incorporado à diocese de Cádiz. Não mais um bispado residencial, Aliezira é hoje listado pela Igreja Católica como sé titular. Deixada relativamente desprotegida durante a Guerra Civil Castelhana, a cidade foi facilmente tomada em 1369 pelos nacéridas de Granada com a ajuda de uma frota Marinid. Foi destruído por ordem de Muhammed V de Granada. Enquanto a tradição afirma que foi demolido imediatamente após a ocupação de 1369, a política de terra arrasada de Nasrid também foi datada de 1375, uma vez que os esforços de repovoamento de Granada deveriam ter falhado. A guarnição foi assim transferida para Gibraltar, com um porto pior, mas mais facilmente defensável, no controle de Nasrid após a retirada Marinid da Península Ibérica. Embora a jurisdição tenha sido cedida a Gibraltar em 1462 após a conquista castelhana deste último lugar, há indícios sobre a continuação da existência de assentamentos informais de agricultores e sepherds na área, pelo menos depois de 1466.

Algeciras foi refundada após 1704 por refugiados de Gibraltar após a captura do território pelas forças anglo-holandesas na Guerra da Sucessão Espanhola. Já em 1705, o local era descrito como "... um monte de pedras,... apenas alguns casebres espalhados aqui e ali, em meio a uma infinidade de ruínas". A sensação de provisoriedade entre a população deslocada e as esperanças de um retorno a Gibraltar foram destruídas pelo Tratado de Utrecht de 1713. Além dos gibraltinos, ao longo do século XVIII o repovoamento contou também com a participação de colonos do resto da Península Ibérica e de outras partes, destacando-se os italianos neste último aspecto. A população aumentou rapidamente (de 1.845 em 1725 para 6.241 em 1787).[22] A estrutura social dos Algeciras apresentava um número comparativamente pequeno de nobres e um peso comparativamente maior do clero. Tal como no resto do Campo de Gibraltar, a pecuária (o gado em particular) desempenhou um papel importante na economia durante o século XVIII graças às pastagens ricas. Dada a abundância de conflitos internacionais na área do Estreito durante o século 18, as atividades de corsários contra navios beligerantes com a Espanha ou navios neutros que abastecem o inimigo também se tornaram uma parte importante da economia. Foi fortificado para se proteger contra ataques britânicos com instalações como o Fuerte de Isla Verde construído para guardar pontos-chave. A cidade foi reconstruída em seu plano retangular atual por Carlos III em 1760. Em julho de 1801, as marinhas francesa e espanhola lutaram contra a Marinha Real Britânica na Batalha de Algeciras, que terminou com uma vitória britânica.

A cidade tornou-se palco de uma grande crise internacional ao sediar a Conferência de Algeciras, em 1906. O fórum internacional para discutir o futuro do Marrocos, realizado na Casa Consistorial. Confirmou a independência do Marrocos contra ameaças da Alemanha e deu à França o controle dos interesses bancários e policiais. Em julho de 1942, homens-rãs italianos se estabeleceram em uma base secreta no navio-tanque italiano Olterra, que foi internado em Algeciras, para atacar o transporte marítimo em Gibraltar. Durante a era Franco, Algeciras passou por um desenvolvimento industrial substancial, criando muitos novos empregos para os trabalhadores locais desempregados quando a fronteira entre Gibraltar e Espanha foi selada por Franco entre 1969 e 1982. Em 1982, houve um plano fracassado com o codinome Operação Algeciras, concebido pelos militares argentinos para sabotar as instalações militares britânicas em Gibraltar durante a Guerra das Malvinas. As autoridades espanholas intervieram pouco antes do ataque e deportaram os dois argentinos Montoneros e o oficial de ligação militar envolvidos.

Notas

Operação Algeciras foi um plano falhado, concebido pelos militares argentinos para enviar “Montoneros” para sabotar as instalações militares britânicas em Gibraltar durante a Guerra das Malvinas.

Ver também

Referências

O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Algeciras

Read other articles:

Луцій Росцій Еліан Мецій ЦелерНародився невідомоТарраконська ІспаніяПомер після 118Підданство Римська імперіяДіяльність політикПосада консул-суффектТермін 100 рікПопередник Гай Юлій Корнут ТертуллНаступник Цезар Нерва Траян Август Рід РосціїБатько Марк Росцій ЦелійДі…

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (نوفمبر 2020) سيليكون باورالشعارمعلومات عامةالتأسيس 2003 النوع عمل تجاري المقر الرئيسي تايبيه موقع الويب silicon-power.com المنظومة الاقتصاديةالصناعة تقانة المعلومات — إلكتروني

Den här artikeln har skapats av Lsjbot, ett program (en robot) för automatisk redigering. (2014-06)Artikeln kan innehålla fakta- eller språkfel, eller ett märkligt urval av fakta, källor eller bilder. Mallen kan avlägsnas efter en kontroll av innehållet (vidare information) Tectaria pascoensisSystematikRikePlantaeStamKärlväxterTracheophytaKlassPolypodiopsidaOrdningPolypodialesFamiljTectariaceaeSläkteTectariaArtTectaria pascoensisVetenskapligt namn§ Tectaria pascoensisAuktorA. Rojas T…

Coordenadas: 33° 23' 14 N 104° 31' 41 O Roswell Localidade dos Estados Unidos Cognome(s): All America City, Alien City Roswell Localização de Roswell no Novo México Roswell Localização de Roswell nos Estados Unidos Dados gerais Prefeito Del Jurney Localização 33° 23' 14 N 104° 31' 41 O Condado Chaves Estado  Novo México Tipo de localidade Cidade Fuso horário -7/-6 Características geográficas Área 77,49 km² - terra 77,34 km² - água 0,1…

2014 greatest hits album by The RamonesMorrissey Curates The RamonesGreatest hits album by The RamonesReleasedNovember 28, 2014Recorded1976–1980GenrePunk rockLabelRhino RecordsRamones compilation album chronology Essential(2007) Morrissey Curates The Ramones(2014) Morrissey Curates The Ramones is a compilation album by the American punk rock band the Ramones, compiled by British musician Morrissey. It consists primarily of songs from their first four albums, Ramones, Leave Home, Rocket…

Virginia Spitzname: Queen City of the North Virginia Commercial Historic District (2014) Lage in Minnesota Basisdaten Staat: Vereinigte Staaten Bundesstaat: Minnesota County: St. Louis County Koordinaten: 47° 31′ N, 92° 32′ W47.517222222222-92.541388888889438Koordinaten: 47° 31′ N, 92° 32′ W Zeitzone: Central (UTC−6/−5) Einwohner: 8.421 (Stand: 2020) Haushalte: 4.221 (Stand: 2020) Fläche: 49,7 km² (ca. 19 mi

فيلافرانكا تيرينا     الإحداثيات 38°14′00″N 15°26′00″E / 38.233333333333°N 15.433333333333°E / 38.233333333333; 15.433333333333  [1] تقسيم إداري  البلد إيطاليا[2]  التقسيم الأعلى مقاطعة مسينة  [لغات أخرى]‏ (4 يناير 2016–)  خصائص جغرافية  المساحة 14.25 كيلومتر مربع (9 أكتوبر…

Cartel de reclutamiento de la I Guerra Mundial, creado por Alfred Leete en 1914. Cartelismo político es la vertiente del cartelismo que se enfoca a la propaganda política. El cartel político es un instrumento gráfico y visual eficaz para la transmisión de las ideologías. Ha sido definido como grupos ilegales por abuso de poder que atrapa la atención y obliga a percibir un mensaje. Durante todo el siglo XX se ha utilizado como herramienta de propaganda política de cualquier régimen …

PT Perkebunan Nusantara VLogo Perkebunan Nusantara VJenisPerseroan TerbatasIndustriPerkebunanKantorpusatPekanbaru, Riau, IndonesiaTokohkunciJatmiko Krisna Santosa[1](Direktur Utama)Agus Suharyono[1](Komisaris Utama)IndukPT Perkebunan Nusantara III (Persero) (90%)Situs webptpn5.com PT Perkebunan Nusantara V atau biasa disingkat menjadi PTPN V, adalah anak usaha PTPN III yang bergerak di bidang perkebunan kelapa sawit dan karet. PTPN V berkantor pusat di Pekanbaru, Riau. Perusahaan…

Бібліотека КПІ 50°26′59″ пн. ш. 30°27′23″ зх. д. / 50.449652° пн. ш. 30.456342° зх. д. / 50.449652; -30.456342Країна:  УкраїнаТип: Університетська, технічнаНазва на честь: Денисенко Григорій ІвановичСкладова НТУУ КПІ ім. Ігоря СікорськогоРозташування КиївАдреса

  لمعانٍ أخرى، طالع سوكر (توضيح). سوكرSOCCER (باليابانية: Sakkā)‏  المطور إنتيليجنت سيستمز الناشر نينتندو الموسيقى كوجي كوندو  النظام نينتندو إنترتينمنت سيستم نينتندو إنترتينمنت سيستم فرتشويل كونسول وي يو تاریخ الإصدار 1985 نوع اللعبة لعبة فيديو لكرة القدم النمط لاعب وا

Abdul Fattah al-Burhanعبد الفتاح البرهانAbdul Fattah al-Burhan pada 2019Ketua Dewan KedaulatanPetahanaMulai menjabat 21 Agustus 2019Perdana MenteriAbdalla HamdokWakilMohamed Hamdan Dagalo[1]PendahuluPosisi baruKetua Dewan Militer TransisiMasa jabatan12 April 2019 – 20 Agustus 2019WakilMohamed Hamdan Dagalo[2]PendahuluAhmed Awad Ibn AufPenggantiPosisi dihapuskan Informasi pribadiLahir11 Juli 1960 (umur 63)[butuh rujukan]Qandto, Direktora…

American lawyer Timothy Massad12th Chairman of the Commodity Futures Trading CommissionIn officeJune 5, 2014 – January 20, 2017PresidentBarack ObamaPreceded byMark Wetjen (acting)Succeeded byJ. Christopher GiancarloAssistant Secretary of the Treasury for Financial StabilityIn officeJune 30, 2011 – June 5, 2014PresidentBarack ObamaPreceded byHerbert M. AllisonSucceeded byPosition abolished Personal detailsBorn (1956-07-30) July 30, 1956 (age 67)New Orleans, Louisiana, U…

У Вікіпедії є статті про інших людей із таким прізвищем: Родіонова. Анастасія РодіоноваАнастасия Родионоварос. Анастасия Ивановна Родионова Громадянство (1997–2009) (2009–present)Місце проживання Мельбурн, АвстраліяДата народження 12 травня 1982(1982-05-12)[1] (41 рік)Місце народження …

2000 film by Usha Ganesh Raja Pandavas: The Five WarriorsDVD coverDirected byUsha Ganesh RajaScreenplay bySujathaBased onMahabharataby GaneshaEdited byB. LeninV. T. VijayanMusic byIlaiyaraajaProductioncompanyPentamedia GraphicsRelease date 23 December 2000 (2000-12-23) Running time110 minutesCountryIndiaLanguageEnglish Pandavas: The Five Warriors is a 2000 Indian English-language animated Hindu mythological film directed by Usha Ganesh Raja and produced by Pentamedia Graphics. Bas…

Former British Labour politician The Right HonourableRuth KellyOfficial portrait, c. 2004–05Secretary of State for TransportIn office28 June 2007 – 3 October 2008Prime MinisterGordon BrownPreceded byDouglas AlexanderSucceeded byGeoff HoonSecretary of State for Communities and Local GovernmentIn office5 May 2006 – 28 June 2007Prime MinisterTony BlairPreceded byDavid Miliband[a]John Prescott[b]Succeeded byHazel BlearsMinister for WomenIn office5 May 20…

Culture centered in the Maghreb that lasted from about 8,000 to 2,700 BC CapsianGeographical rangeNorth Africa, possibly East AfricaPeriodNeolithic – Bronze AgeDatesc. 8,000 – c. 2,700 BCType siteEl MektaMajor sitesMedjez II, Dakhlat es-Saâdane, Aïn Naga, Khanguet El-Mouhaâd, Aïn Misteheyia, Kef Zoura D, El Mekta.Preceded byIberomaurusianFollowed byLibyans The Neolithic ↑ Mesolithic Neolithic cultures Fertile Crescent Heavy Neolithic Shepherd Neolithic Trihedral Neolithic Pre-Pottery (…

ApuMasiwang Sungai di provinsi Maluku Berikut ini adalah daftar sungai yang mengalir di wilayah provinsi Maluku:[1][2] Menurut abjad Sungai Apu Sungai Eti Sungai Kawa Sungai Masiwang Sungai Salawai Sungai Sapalewa Sungai Tala Lihat pula Daftar sungai di Indonesia Daftar sungai di Kepulauan Maluku Referensi ^ Map of Indonesia. Peta Indonesia. Wawasan Nusantara. CV. Indo Prima Sarana. Accessed 29 Juli 2017. ^ Pohjakas, K.; Livingston, E.; Lubis, Y. M. (1976). Water resources in Eas…

This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Video game writing – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (September 2017) (Learn how and when to remov…

Island in New Zealand Ripapa IslandNative name: Rīpapa (Māori)Fort JervoisRipapa IslandLocation of Ripapa IslandGeographyCoordinates43°37′12″S 172°45′16″E / 43.6201°S 172.7544°E / -43.6201; 172.7544AdministrationNew ZealandDemographicsPopulation0 Heritage New Zealand – Category 1Official nameFort JervoisDesignated22 August 1991Reference no.5306 1872 map of Ripapa Island Ripapa Island (Māori: Rīpapa), also known earlier as Ripa Island,[…

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 3.145.52.26