Źródło św. Kingi w Nowym Korczynie

Źródło św. Kingi w Nowym Korczynie
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Lokalizacja

Nowy Korczyn, ul. św. Kingi

Położenie na mapie Nowego Korczyna
Mapa konturowa Nowego Korczyna, na dole znajduje się punkt z opisem „Źródło św. Kingi w Nowym Korczynie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Źródło św. Kingi w Nowym Korczynie”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Źródło św. Kingi w Nowym Korczynie”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Źródło św. Kingi w Nowym Korczynie”
Położenie na mapie gminy Nowy Korczyn
Mapa konturowa gminy Nowy Korczyn, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Źródło św. Kingi w Nowym Korczynie”
Ziemia50°17′59,9″N 20°47′41,9″E/50,299972 20,794972
Multimedia w Wikimedia Commons

Źródło św. Kingi w Nowym Korczynie (także: Kunegunda) – źródło z kapliczką zlokalizowane we wschodniej części Nowego Korczyna, po południowej stronie ul. św. Kingi, w dolinie Nidy[1].

Kult i historia

Obiekt ma ścisły związek z silnym lokalnym kultem św. Kingi. Według miejscowego podania źródło miało wytrysnąć w miejscu leżącym na wprost brzegu Nidy, w którym wody tej rzeki wyrzuciły ciało utopionego węgierskiego królewicza Andrzeja, uciekiniera ze swojego kraju (zginął on z rąk wynajętych zabójców w 1291[2]). Do źródła przychodziła św. Kinga, by obmywać w nim nogi w drodze z zamku do kościoła św. Mikołaja w Wiślicy (obecnie nieistniejącego). Uzdrowiła tu za pomocą wody źródlanej dziecko, które miało problemy z oczami, co zainicjowało wiarę w lecznicze właściwości wody ze źródła. Po śmierci św. Kingi woda była dystrybuowana na ziemiach polskich i docierała także na Litwę. Początki kultu źródła sięgają XV wieku[3]. Gromadziły się tutaj pielgrzymki zdążające z Nowego Korczyna i okolic. Nabożeństwem to miejsce darzyły w szczególności osoby mające problemy ze wzrokiem, jak również chorzy na febrę. Według lokalnych podań część ludzi zostało tu uzdrowionych. Obecnie liczba pielgrzymek zmalała[4].

Współcześnie, corocznie w dniu 24 lipca, do źródełka udaje się procesja z kościoła pw. św. Stanisława[5].

Architektura

Ujęcie źródła jest ocembrowane. Na obelisku obok cembrowiny stoi figura św. Kingi z wyrytą datą 1820[3]. W początku XVII wieku nad źródłem zbudowano z fundacji szlachcica Tomasza Borkowskiego kapliczkę, a w jej wnęce umieszczono wizerunek Chrystusa na krzyżu, zaś nad nim Boga Ojca z wyciągniętymi rękoma. Po bokach umieszczono wizerunki Najświętszej Maryi Panny oraz św. Kingi. Obiekt stał na formie łuku podpartego przez cztery kolumny z wapienia pińczowskiego. Po kilkudziesięciu latach budowla ta uległa zawaleniu, a na resztkach poustawiano figurki wydobyte spod gruzowiska, co odnotowane zostało przez komisję procesu beatyfikacyjnego św. Kingi w 1684[4].

Przypisy

  1. ↑ Ponidzie, mapa turystyczna, Compass, Kraków, 2015
  2. ↑ Historia Chrobrza | Beldonek [online] [dostęp 2020-08-13] (pol.).
  3. ↑ a b Zabytki [online], www.gmina.nowykorczyn.pl [dostęp 2020-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-16].
  4. ↑ a b Geotyda - Źródło św. Kingi [online], geotyda.pl [dostęp 2020-08-13].
  5. ↑ Św. Kinga w Nowym Korczynie [online], Strona internetowa agnieszka-spiechowicz! [dostęp 2020-08-13] (ang.).