Produkcję pojazdu rozpoczęto w 1934 roku, kilka lat przed rozpoczęciem II wojny światowej. Auto zbudowane zostało na bazie modelu 640[3]. Do 1936 roku pojazd produkowany był jako Škoda 640 Superb[1]. W 1936 roku zrezygnowano z oznaczenia 640 na rzecz samego słowa Superb. Model 640 otrzymał ramową konstrukcję nadwozia i klasyczny układ napędowy[1]. Do napędu pojazdu służył sześciocylindrowy silnik benzynowy o pojemności 2.5 l, który w serii 902 w 1936 roku zastąpiony został jednostką o pojemności 2.7 l, a następnie powiększonym do 2.9 l[1]. Przy okazji delikatnie przeprojektowano osłonę chłodnicy. W 1937 roku w modelu 913 przeprowadzono pierwszy poważny lifting. Zmieniono m.in. stylizację nadwozia w którym zderzaki częściowo zintegrowane zostały z reflektorami oraz ponownie przeprojektowano osłonę chłodnicy[4].
W 1938 roku wprowadzono model Superb 3000 z silnikiem o pojemności 3.1 l w którym zastosowany został rozrząd górnozaworowy. Przy okazji zmieniona została także przednia część nadwozia pojazdu. Auto wyposażono w nową atrapę chłodnicy. Model ten produkowano do 1943 roku[1]. W trakcie II wojny światowej produkowano wyłącznie otwartą wersję przeznaczoną dla dowódców wojskowych[2]. W latach 1939–1941 produkowano także model Superb 4000 wyposażony w silnik w układzie V8 o pojemności 4 l[1].
W latach 1946–1949 produkowano ponownie model Superb 3000[1]. Łącznie w latach 1934–1949 wyprodukowano bez odmian wojskowych około 930 egzemplarzy pojazdu[2].
W trakcie II wojny światowej opracowany został prototyp wojskowego Superba 3000 - 15 KFC z napędem na cztery koła na bazie cywilnego modelu 3000. W latach 1942–1943 wyprodukowano 5 egzemplarzy pojazdu.
Wyposażenie
Samochód wyposażony mógł być m.in. w 12-voltową instalację elektryczną.