Złamanie podstawy czaszki – złamania w obrębie kości podstawy czaszki, a więc obejmujące kość czołową, sitową, klinową, skroniową bądź potyliczną.

Świadczą one o dużych siłach działających podczas urazu. Należy jednak pamiętać, że zwłaszcza u dzieci, aż w 40% przypadków można nie stwierdzić zmian RTG^[1]. Dlatego podstawą rozpoznania złamania podstawy czaszki są występujące objawy kliniczne, które zależą od lokalizacji złamania.

• wyciek wodnistej wydzieliny (płyn mózgowo-rdzeniowy) z nosa
• krwiak okularowy
• utrata powonienia (anosmia)
• porażenie ruchu gałek ocznych (zez pourazowy)

• krwiak jamy bębenkowej (hematotympanum) z wyciekiem krwi z ucha bądź bez
• wyciek wodnistej wydzieliny (płyn mózgowo-rdzeniowy) z ucha
• zawroty głowy
• jednostronna utrata słuchu w przypadku uszkodzenia kosteczek słuchowych bądź nerwu^[2]
• objaw Battle’a – wylew podskórny w okolicy wyrostka sutkowatego

Złamania w obrębie dołu tylnego mogą powodować ucisk pnia mózgu i doprowadzać do objawów:

• zaburzenia oddychania
• niedociśnienie tętnicze
• tachykardia

Późnym powikłaniem, niezależnie od miejsca złamania, jest zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.