Złamanie przed i po operacyjnym leczeniu (zdjęcie RTG)
Złamanie (łac. fractura ) – całkowite przerwanie ciągłości kości (gdy dochodzi do przerwania niecałkowitego określa się je jako nadłamanie , łac. infractio ).
Podział
Podział złamań w zależności od mechanizmu urazu :
złamania na skutek zgięcia (dotyczące najczęściej trzonów kości długich),
na skutek skręcenia, obie części złamanej kości są wobec siebie zrotowane wzdłuż osi kości,
na skutek przesunięcia,
na skutek oderwania (tak zwane złamanie awulsyjne ) – dochodzi do nich, gdy przyczepy więzadeł i mięśni są mocniejsze niż kość.
Ze względu na przebieg szczeliny złamania wyróżnia się:
Szczególnymi odmianami złamań są:
Złamania można również podzielić na:
złamania proste,
złamania złożone.
Nie jest natomiast złamaniem w rozumieniu traumatologicznym niezmiernie rzadko zachodzące złamanie prącia .
Objawy złamania:
patologiczna ruchomość kości,
nieprawidłowe ułożenie,
trzeszczenie (łac. crepitatio ) odłamów kości.
Mniej swoiste objawy złamania kości:
Do złamań kości – samoistnych lub nawet przy niewielkich urazach – często dochodzi w przebiegu osteoporozy .
Leczenie
Zdjęcie rentgenowskie ukazujące bliższą część złamanej kości piszczelowej z gwoździem śródszpikowym
Leczenie złamań może być zarówno zachowawcze (np. opatrunek gipsowy po repozycji , wyciąg bezpośredni ), jak i operacyjne.
Najczęstsze wskazania do leczenia operacyjnego
złamania otwarte,
złamania niemożliwe do nastawienia,
złamania powikłane uszkodzeniami naczyń krwionośnych i nerwów,
urazy wielonarządowe towarzyszące złamaniom.
Bibliografia