Mechanizm zębatkowy
Mechanizm (gr. μηχανή 'urządzenie') – zespół współpracujących ze sobą części składowych maszyny lub przyrządu spełniających określone zadanie, jak np. przenoszenie ruchu , sił, sygnałów [1] .
Wiedza opisująca mechanizmy zawarta jest w: teorii mechanizmów i maszyn , inżynierii mechanicznej , inżynierii elektrycznej , inżynierii energetycznej , inżynierii elektronicznej .
Słowo to również może opisywać sposób działania lub kolejność zjawisk (np. mechanizm finansowy, mechanizm krasowienia itp.).
Według inżynierii mechanicznej, każdy mechanizm składa się z następujących elementów:
baza (lub ostoja ) – część mechanizmu, względem której odnosi się ruchy pozostałych elementów. W układzie odniesienia mechanizmu baza jest nieruchoma.
człon czynny – bezpośrednio napędza mechanizm, pobierając energię z zewnątrz.
człon bierny – odbiera energię i przekazuje ją na zewnątrz mechanizmu
człony pośredniczące – elementy mechanizmu pośredniczące w przekazaniu ruchu z członu czynnego na bierny.
Rodzaje mechanizmów
Człony mogą mieć różne formy i spełniać różne funkcje, zwykle są to:
człony sztywne
człony elastyczne – cięgno
człony podatne
człony pneumatyczne i hydrauliczne
Elementy czynny, bierny i pośredniczące połączone są ze sobą za pomocą przegubów zwanych także parami kinematycznymi .
Mechanizm składa się z jednego lub więcej łańcuchów kinematycznych .
Przypisy
↑ Praca zbiorowa, Słownik wyrazów obcych , Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1993, s. 540, ISBN 83-01-08730-7 .