PROFILPELAJAR.COM

X Zimowe Igrzyska Olimpijskie
IO 1964	IO 1972
Stolica igrzysk	Grenoble; Francja
Liczba ekip	37
Liczba sportowców	1158; (947 mężczyzn i 211 kobiet)
Liczba konkurencji	37 w 8 dyscyplinach
Otwarcie	6 lutego 1968
Oficjalne otwarcie	Charles de Gaulle
Zamknięcie	18 lutego 1968
Przysięga olimpijska	Léo Lacroix
Znicz olimpijski	Alain Calmat
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2018-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

X Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się we francuskim mieście Grenoble w dniach 6–18 lutego 1968 roku. Zawody, oprócz Grenoble, przeprowadzono również na obiektach położonych w departamencie Isère. Były to drugie zimowe igrzyska olimpijskie, które odbyły się we Francji. Po raz pierwszy zimową olimpiadę Francuzi zorganizowali w 1924 roku w Chamonix. Miasto zostało wybrane gospodarzem igrzysk, dzięki zwycięstwu w głosowaniu na organizację igrzysk podczas 61. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Innsbrucku 28 stycznia 1964. Francuska kandydatura okazała się lepsza od: kanadyjskiego Calgary, fińskiego Lahti, japońskiego Sapporo, norweskiego Oslo oraz amerykańskiego Lake Placid. Oficjalnego otwarcia igrzysk dokonał prezydent Francji Charles de Gaulle, a przyrzeczenie w imieniu sportowców złożył alpejczyk Léo Lacroix.

W olimpiadzie wzięło udział 1158 sportowców (947 mężczyzn i 211 kobiet) z 37 państw, co było nowym rekordem olimpijskim. Zawodnicy i zawodniczki rywalizowali w 10 dyscyplinach sportowych, a medale przyznano w 35 konkurencjach o jednej więcej niż na poprzednich igrzyskach w 1964 roku. Po raz pierwszy na zimowych igrzyskach olimpijskich reprezentacje Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Republiki Federalnej Niemiec wystąpiły oddzielnie, choć pod tą samą flagą i z tym samym hymnem. W igrzyskach zadebiutowała reprezentacja Maroka.

Igrzyska te przeszły do historii z kilku powodów m.in. jako zawody, na których po raz pierwszy, na szeroką skalę, przeprowadzono badania antydopingowe (bezpośrednio po każdej konkurencji) oraz testy płci. Po raz pierwszy wykorzystano również elektroniczny pomiar czasu, a transmisje z zawodów pokazano w kolorze. Sporym utrudnieniem dla sportowców oraz obserwatorów były duże odległości pomiędzy obiektami sportowymi oraz miejscami zakwaterowania sportowców (wioska olimpijska znajdowała się w kilku niepowiązanych ze sobą osadach). W przeprowadzeniu rywalizacji w konkurencjach alpejskich utrudnieniem była gęsta mgła panująca w górnych partiach tras narciarskich. Do historii przeszła ceremonia zapalenia znicza olimpijskiego – francuski łyżwiarz Alain Calmat przed zapaleniem olimpijskiego ognia pokonywał 96 schodów, a bicie jego serca dzięki pomocy aparatury nagłaśniającej, słyszane było przez wszystkich uczestników ceremonii. Na igrzyskach w Grenoble zadebiutowała reprezentacja Maroka.

Wybór gospodarza

Pomysł zorganizowania igrzysk olimpijskich w Grenoble powstał z inicjatywy prefekta Isère Francisa Raoula, przewodniczącego Związku Narciarstwa w Delfinat Raoula Arduina, architekta Laurenta Chappisa oraz inżyniera dróg i mostów Georges Cumin. Informacje o tym pojawiły się w prasie regionalnej 24 listopada 1960 roku^[1]. Inicjatywa ta zyskała poparcie burmistrza miasta Grenoble Alberta Michallona, który 30 grudnia 1960 roku wystosował list do Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, w którym oficjalnie ogłosił, że Grenoble zamierza zorganizować dziesiątą edycję Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1968 roku. W grudniu 1961 roku utworzono komitet ds. kandydatury Grenoble, a przewodniczył mu Albert Michallon. Na ten cel uzyskał dotację w wysokości 170 tys. franków^[2]. Komitet uzyskał poparcie władz centralnych w tym Prezydenta Republiki Charles’a de Gaulle’a, który w organizacji Igrzysk widział szansę na zwiększenie na arenie międzynarodowej prestiżu Francji, a dzięki modernizacji obiektów w ośrodkach sportów zimowych również przyciągnięcie turystów^[3].

Kandydatury do organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1964 roku zgłosiło oprócz Grenoble pięć innych miast: kanadyjskie Calgary, fińskie Lahti, japońskie Sapporo, amerykańskie Lake Placid oraz norweskie Oslo, z których dwa ostatnie były gospodarzami Igrzysk w 1932 i 1952 roku. Kandydatura Grenoble została zaprezentowana w innowacyjnym filmie wyprodukowanym przez Jacka Lesage. Głosowanie odbyło się 28 stycznia 1964 roku podczas 61. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Innsbrucku, tuż przed otwarciem igrzysk w tym mieście. Grenoble przyznano organizację igrzysk w trzeciej rundzie głosowania, w której uzyskała 27 głosów do 24 jakie otrzymała kandydatura Calgary. Dzięki temu Grenoble stało się drugim francuskim miastem-gospodarzem Zimowych Igrzysk Olimpijskich po Chamonix, w którym w 1924 roku odbyła się olimpiada^[2].

Rozgrywane dyscypliny

Podczas zimowych igrzysk olimpijskich w 1968 roku sportowcy rywalizowali w 35 konkurencjach w 10 dyscyplinach sportowych^[4]. Zadebiutowała jedna konkurencja w biathlonie – sztafeta 4 × 7,5 km^[5]

Poniżej przedstawiono listę dyscyplin, które znalazły się w programie igrzysk w 1956 roku. W nawiasach podano liczbę konkurencji rozegranych w danej dyscyplinie.

Państwa uczestniczące

W zimowych igrzyskach olimpijskich w 1968 roku udział wzięli sportowcy z 37 państw, jednego więcej niż cztery lata wcześniej w Innsbrucku^[6]. Został również ustanowiony nowy rekord reprezentacji uczestniczących w zimowej olimpiadzie^[7]. Podczas Igrzysk w Grenoble po raz pierwszy wystąpiły osobne reprezentacje Republiki Federalnej Niemiec i Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W zimowych igrzyskach zadebiutowała reprezentacja Maroka^[8].

Wyniki

Statystyka medalowa

Osobny artykuł: Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1968.

Lp.	Państwo	złoto	srebro	brąz	razem
Klasyfikacja medalowa
1	Norwegia	6	6	2	14
2	ZSRR	5	5	3	13
3	Francja	4	3	2	9
4	Włochy	4	0	0	4
5	Austria	3	4	4	11
6	Holandia	3	3	3	9
7	Szwecja	3	2	3	8
8	RFN	2	2	3	7
9	Stany Zjednoczone	1	5	1	7
10	Finlandia	1	2	2	5
10	NRD	1	2	2	5

Osiągnięcia reprezentacji Polski

Osobny artykuł: Polska na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1968.

Osiągnięcia reprezentacji Polski
dyscyplina	konkurencja	reprezentant	miejsce
saneczkarstwo	jedynki kobiet	Helena Macher	4.
biathlon	20 km	Stanisław Szczepaniak	4.
biathlon	4x7,5 km	sztafeta mężczyzn	4.
saneczkarstwo	jedynki mężczyzn	Zbigniew Gawior	4.
biegi narciarskie	3x5 km	sztafeta żeńska	5.
saneczkarstwo	jedynki kobiet	Jadwiga Damse	5.
saneczkarstwo	dwójki mężczyzn	Zbigniew Gawior i Ryszard Gawior	6.
kombinacja norweska		Józef Gąsienica	6.
narciarstwo alpejskie	slalom	Andrzej Bachleda-Curuś	6.
saneczkarstwo	jedynki kobiet	Anna Mąka	7.
saneczkarstwo	jedynki mężczyzn	Jerzy Wojnar	8.
biathlon	20 km	Stanisław Łukaszczyk	8.
biegi narciarskie	5 km	Stefania Biegun	9.
saneczkarstwo	dwójki mężczyzn	Lucjan Kudzia i Stanisław Paczka	9.

Przypisy

↑ Eric Monnin: L’olympisme à l’école?. 2008, s. 122. ISBN 978-2-84867-240-3.
↑ ^a ^b Oficjalny raport Igrzysk Olimpijskich w Grenoble. library.la84.org. [dostęp 2018-09-11].
↑ GRENOBLE (JEUX OLYMPIQUES DE) [1968]. universalis.fr. [dostęp 2018-09-11].
↑ 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2018-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
↑ Biathlon at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2018-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-23)]. (ang.).
↑ Winter Games Index. Sports Reference. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
↑ Winter Games Index. Sports Reference. [dostęp 2018-09-18]. (ang.).
↑ Olympic Countries. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).