PROFILPELAJAR.COM

Ziemblice
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	staszowski
Gmina	Staszów
Liczba ludności (2021)	122
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	28-200
Tablice rejestracyjne	TSZ
SIMC	0807731
	Położenie na mapie gminy Staszów Ziemblice
	Położenie na mapie Polski Ziemblice
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Ziemblice
	Położenie na mapie powiatu staszowskiego Ziemblice
	50°33′13″N 21°06′32″E/50,553611 21,108889

Ziemblice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Staszów^[4]^[5].

Historia

Jan Bogusz herbu Półkozic z Ziemblic w 1621 zeznał zapis dożywocia wraz z żoną, Katarzyną Czuryłówną, 1-mo voto Stanisławową Kunatową^[6]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Ziemblic zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych^[7]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu

I. Gromada KONIEMŁOTY

Ziemblice

Ostrowiec

Porąbka

Chrusty — las, pole

Dodatki — pole, łąka

Ogroniec — pole

Ostrowiec — pole

Pod Krzakami — pole

Porąbka — pole

Przymiarki Duże — pole

Przymiarki Małe — pole

Siedleckie — pole

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161533
↑ Wieś Ziemblice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-29] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1612 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b GUS. Wyszukiwarka TERYT
↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 1. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1899, s. 356.
↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 17, 77-96.

Bibliografia

Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.

Linki zewnętrzne

Ziemblice 2.) Z., wś, pow. stopnicki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 608 .

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161533

[pwl-2] Wieś Ziemblice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-29] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[poczta-3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1612 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-4] GUS. Wyszukiwarka TERYT

[roz-5] Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[6] Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 1. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1899, s. 356.

[7] Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 17, 77-96.

[2]

[3]

[4]

[1]

[5]

[6]

[7]