Zdzisław Kawecki
Zdzisław Szczęsny Kawecki h. Gozdawa (ur. 21 maja 1902 w Husiatynie, zm. 13–14 kwietnia 1940 w Katyniu) – rotmistrz Wojska Polskiego, srebrny medalista olimpijski w jeździectwie na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie 1936. ŻyciorysUrodził się 21 maja 1902 w Husiatynie, w rodzinie Stanisława (1862–1934) i Jadwigi z Gańczakowskich (1874–1964)[1][2]. Uczęszczał do gimnazjów w Husiatynie, Wiedniu i Kołomyi. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1921 w Stanisławowie. W październiku 1918 wstąpił do oddziału POW w Kołomyi[3]. Wziął udział w walkach z Ukraińcami na Pokuciu oraz w obronie Kołomyi[3]. Od czerwca 1919 w Wojsku Polskim. Od 18 listopada 1919 do 1 marca 1920 był uczniem klasy 23. „Jazdy” Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie. Po ukończeniu kursu ogólnego odbył miesięczny kurs kawaleryjski przy Centralnej Szkole Podoficerów Jazdy w Przemyślu. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 18 pułku ułanów[4]. 25 listopada 1920 został mianowany z dniem 1 września 1920 podporucznikiem w kawalerii[5]. 12 lutego 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski awansował go z dniem 1 stycznia 1923 na porucznika ze starszeństwem z 1 października 1921 i 4. lokatą w korpusie oficerów jazdy[6]. 9 kwietnia 1925 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[7][8]. W maju 1927 został przeniesiony do 10 pułku strzelców konnych w Łańcucie[9][10][11], a w październiku 1931 do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu[12][13] na stanowisko instruktora jazdy konnej. Później został przeniesiony do 7 pułku strzelców konnych wielkopolskich. 27 czerwca 1935 został mianowany rotmistrzem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 5. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[14]. W marcu 1939 pełnił służbę na stanowisku dowódcy 4. szwadronu[15]. Od lat dwudziestych był cenionym jeźdźcem. Wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie 1936 we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego, gdzie indywidualnie zajął 18. miejsce, a w drużynie zdobył srebrny medal (wraz z Sewerynem Kuleszą i Henrykiem Leliwą-Roycewiczem). Ukończył WKKW pomimo złamania dwóch żeber podczas próby terenowej[16]. Startował na koniu Bambino. Po wybuchu II wojny światowej w kampanii wrześniowej walczył w składzie Ośrodka Zapasowego Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku[17]. 11 lub 12 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego[18]. 13 lub 14 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany[18][19]. Jest pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu. Ordery i odznaczenia
25 czerwca 1938 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia[2]. Upamiętnienie5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[21]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[22]. W dniu 25 kwietnia 2009 roku przed Gimnazjum nr 12 w Rybniku – Niewiadomiu – dzięki inicjatywie ówczesnego dyrektora szkoły Adriana Fojcika – został zasadzony „Dąb Pamięci” rotmistrza Zdzisława Kaweckiego herbu Gozdawa. W sąsiedztwie drzewa położona jest pamiątkowa tablica ufundowana przez społeczność miasta, dzielnicy i szkoły[23]. W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, w Rybniku został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Zdzisława Kaweckiego[24]. Zdzisławowi Kaweckiemu został poświęcony jeden z odcinków filmowego cyklu dokumentalnego pt. Epitafia katyńskie (2010). Przypisy
Bibliografia
Information related to Zdzisław Kawecki |