PROFILPELAJAR.COM

Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Karwinie-Dołach
*Farní sbor Slezské církve evangelické augsburského vyznání v Karviné-Dolech*
	; Nieistniejący obecnie dom modlitwy w Karwinie-Dołach
Państwo	Czechy
Kraj	morawsko-śląski
Siedziba	Karwina-Doły
Adres	ul. Komenského, 735 02, Karviná-Doly
Data powołania	1950
Data zamknięcia	2009
Wyznanie	Protestanckie
Kościół	Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania
Seniorat	ostrawsko-karwiński
Kościół	Kaplica ewangelicka w Karwinie-Dołach

Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Karwinie-Dołach (także Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Karwinie 2, cs Farní sbor Slezské církve evangelické augsburského vyznání v Karviné 2) – nieistniejący zbór (parafia) luterańska w Karwinie, w dzielnicy Doły (Kopalnie), należąca do senioratu ostrawsko-karwińskiego Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania, w kraju morawsko-śląskim, w Czechach.

Historia

Początkowo karwińscy ewangelicy należeli do parafii w Błędowicach. W 1865 r. zostali przyłączeni do powstałej kilka lat wcześniej parafii w Orłowej^[1].

W 1903 r. na tutejszej ziemi należącej do rodziny Krainów założono cmentarz, gdzie rok później postawiono kostnicę z dzwonnicą. Z inicjatywy księdza Pawła Heczki, pracującego wtedy w Karwinie jako katecheta, założono Towarzystwo Domu Ewangelickiego, które planowało budowę domu parafialnego na działce zakupionej w dzielnicy Solca. Rozpoczęto też zbiórkę funduszy na wybudowanie obiektu, jednak inicjatywa ta została powstrzymana przez parafię orłowską, która planowała budowę swojego domu parafialnego^[1].

Działalność karwińskiego filiału parafii w Orłowej skupiała się wokół budynku czerwonej szkoły obok kościoła rzymskokatolickiego. Odbywały się tam próby chóru, godziny biblijne, spotkania młodzieżowe oraz Stowarzyszenia Niewiast i inne formy aktywności kulturalnej^[1].

Po II wojnie światowej nabożeństwa odbywały się w budynku Azyl, który uprzednio mieścił siedzibę zgromadzenia sióstr zakonnych, a następnie został oddany do użytku przez Czechosłowacki Kościół Husycki. Znajdowało się tam też mieszkanie ewangelickiego księdza^[1].

Decyzję o powstaniu samodzielnego zboru podjęto podczas IV Regularnego Synodu, który odbył się 25 czerwca 1950 roku, kiedy to podzielono dotychczasowe duże zbory na mniejsze, równocześnie utworzono zbór w Karwinie-Frysztacie^[2].

W związku z brakiem stosownego pomieszczenia, nowa parafia wynajęła dawne pomieszczenie sklepu na kancelarię, a w 1951 r. przebudowała na kaplicę kostnicę położoną cmentarzu. W nowej kaplicy odbywały się nabożeństwa niedzielne, prowadzono w niej godziny biblijne oraz szkółki niedzielne^[1].

Przez dziewięć miesięcy, począwszy od listopada 1951 r. nabożeństwa prowadzono w pomieszczeniach szkoły polsko-czeskiej Hesówka. Po wypowiedzeniu przez szkołę lokalu, powrócono do prowadzenia ich w budynku Azylu, gdzie odbywały się do listopada 1953 r., kiedy wynajęto salę w gospodzie Gitnerówka^[1].

Działka zakupiona przez wcześniej przez ewangelików została jednak utracona na rzecz skarbu państwa. Zabiegi w celu znalezienia nowego pomieszczenia na sprawowanie nabożeństw oraz nowej parceli pod budowę były blokowane przez władzę państwa oraz kopalni, które działały na rzecz wysiedlenia mieszkańców i likwidacji zabudowy z uwagi na szkody górnicze. Wskutek tego liczba wiernych parafii zmniejszyła się z 2.700 do 680 osób^[1].

Pod koniec 1969 r. parafia otrzymała zgodę na budowę domu modlitwy. Prace budowlane według projektu Bronisława Firli rozpoczęto wiosną następnego roku. 7 czerwca 1970 r. dokonano poświęcenia kamienia węgielnego. Uroczystość poświęcenia kaplicy miała miejsce w sierpniu 1971 r.^[1]

W 1978 r. pod ciężarem śniegu doszło do złamania przęsła podtrzymującego dach budynku. W tym samym roku pokrycie obiektu naprawiono, zbudowano wtedy również dzwonnicę^[1].

W dalszym ciągu zmniejszała się liczba członków zboru. W 1999 r. wynosiła ona jedynie 30 osób. Po śmierci proboszcza w 2001 r. rozpoczął się proces jego całkowitego zanikania^[1].

Siedziba zboru znajdowała się przy ulicy Komenského w Karwinie-Dołach. W 2008 roku proboszczem-administratorem był Jan Cieślar, a kuratorką zboru Emilie Dobešová. Nabożeństwa odbywały się w niedziele o godzinie 8:00^[3].

Zbór w Dołach prowadził działalność do 2009 r. i jest dotąd jedynym zanikłym zborem w historii Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania. Jego prawnym następcą pozostaje Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Karwinie-Frysztacie.

Budynek kaplicy został pozostawiony bez opieki, a następnie okradziony i zdewastowany^[1]. Zachowane części znajdujących się tam organów z II połowy XIX wieku posłużyły do budowy nowego instrumentu dla kościoła rzymskokatolickiego św. Agnieszki w Drnovicach^[4]. Na miejscu kaplicy znajduje się pusty plac^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l JanJ. Kibler JanJ., Radość z domu Bożego, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Augustana, 2013, s. 99, ISBN 978-83-62109-46-3 .
↑ E. Pałka - Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania na Zaolziu. Od polskiej organizacji religijnej do Kościoła czeskiego., 2007. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
↑ Slezská církev evangelická augsburského vyznání - Farní sbory [online] [dostęp 2015-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-08] .
↑ Pavel Sochora - Varhany v děkanátech Vsetín a Valašské Klobouky. Brno, 2009.