Zakład Szybowcowy „Jeżów” Henryk Mynarski – polskie przedsiębiorstwo przemysłu lotniczego w Jeżowie Sudeckim, specjalizujące się w produkcji i remontach szybowców. Wywodzi się z zakładu założonego w 1928 roku, w obecnej formie powstało w 2001 roku.

Zakład produkcji szybowców w Jeżowie, wówczas znajdującym się w Niemczech i noszącym nazwę Grunau został założony w 1928 roku przez Edmunda Schneidera pod nazwą Segel-Flugzeugbau Edmund Schneider^[1]. Stał się wkrótce według niektórych opinii najważniejszą wytwórnią szybowców na świecier^[1]. Budowano w nim takie szeroko używane konstrukcje, jak Grunau Baby i SG-38^[1].

Po II wojnie światowej Jeżów znalazł się na terenie Polski. Zakład nie został zniszczony i został przejęty przez państwo jako mienie poniemieckie^[1]. Już od sierpnia 1945 roku rozpoczęto w nim remonty szybowców, przy udziale niemieckich fachowców, którzy następnie w większości do 1947 roku opuścili Polskę^[1]. W 1947 roku zbudowano krótką serię kopii Grunau Baby pod nazwą Jeżyk^[1]. W kolejnych latach budowano tam różne szybowce polskiej konstrukcji, projektowane przez Szybowcowy Zakład Doświadczalny^[1]. Zakład początkowo funkcjonował jako Okręgowe Warsztaty Szybowcowe, a następnie w latach 60. jako oddział Zakładów Sprzętu Lotnictwa Sportowego w Bielsku-Białej^[2].

Po przemianach ekonomicznych w Polsce, w 1999 roku ogłoszono upadłość zakładów^[1]. 2 lutego 2001 zakład został kupiony przez Henryka Mynarskiego i funkcjonuje następnie jako Zakład Szybowcowy Jeżów Henryk Mynarski^[1]. Nowy właściciel wznowił działalność remontową szybowców, zatrudniając około 20 osób^[1]. Podjęto także następnie małoseryjną produkcję szybowców, między innymi repliki szybowca Salamandra oraz szybowców PW-6^[3].

W latach 2013 i 2015 przeprowadzono gruntowny remont oryginalnych przedwojennych hal^[3].

• Stanisław Błasiak. Dwie dekady Zakładu Szybowcowego Jeżów. „Skrzydlata Polska”. 3(2497)/2021, s. 56-57, marzec 2021. Warszawa: Agencja Lotnicza Altair. ISSN 0137-866X.