Karierę aktorską rozpoczął w 2002. Sławę zdobył dzięki roli Troya Boltona w filmach z serii High School Musical[2].
Laureat nagrody Grammy 2019 w kategorii „Najlepsza składanka ze ścieżką dźwiękową z kina, telewizji lub innych mediów wizualnych” za album z muzyką z filmu Król rozrywki.
Wczesne lata
Urodził się w rodzinie żydowskich emigrantów z Polski[3] jako syn Starli Baskett i Davida Efrona[4] w San Luis Obispo w stanie Kalifornia. Jego pradziadkami byli Nasko Reuben Efron i Dworja Kleszczewska, urodzeni w Boćkach, woj. podlaskie. Jego ojciec był inżynierem elektrykiem w elektrowni, a jego matka pracowała jako sekretarka w tej samej elektrowni, co mąż. Ma młodszego brata, Dylana.
Kariera
Zaczął występować w szkolnych przedstawieniach, gdy miał jedenaście lat. Chodził też na lekcje śpiewu. Jego nauczycielka literatury poleciła go swojemu agentowi w Los Angeles.
W 2002 zaczął występować w rolach epizodycznych w serialach telewizyjnych. Zadebiutował rolą Pete’a Laemke w Big Wide World of Carl Laemke. Grał postać Camerona Bale’a w serialu Summerland, w drugim sezonie dołączył do jego stałej obsady. W 2003 roku grał w filmie telewizyjnym Droga po marzenia, w którym wcielił się w Stevena Morgana, jednego z dwóch autystycznych bliźniaków.
Efron (2007)
W 2006 zagrał Troya Boltona, jednego z głównych bohaterów filmu muzycznego Disney ChannelHigh School Musical. Rola zapewniła mu światową rozpoznawalność. Wkrótce po premierze filmu piosenki, wykonywane przez niego w duecie z Vanessą Hudgens, trafiły na amerykańskie listy przebojów. Singiel „Breaking Free” pobił ówczesny rekord awansu w notowaniach, w ciągu dwóch tygodni trafiając z 86. na 4. miejsce list przebojów. Umiejętności wokalne Efrona zostały podane w wątpliwość, gdy wyszło na jaw, że w ścieżce dźwiękowej do filmu High School Musical jego głos został zmiksowany z głosem kanadyjskiego piosenkarza Drewa Seeleya[5]. 23 sierpnia 2007 w wywiadzie dla magazynu „Rolling Stone” Efron przyznał, że dołączył do obsady filmu, gdy piosenki były już napisane dla głosu tenorowego, podczas gdy on sam śpiewa barytonem, co było powodem tej decyzji producentów.
W 2007 zagrał Linka Larkina w kinowej adaptacji broadwayowskiego musicalu Lakier do włosów. Wystąpił też w dwóch teledyskach – „Say OK” Vanessy Hudgens i „Sick Inside” Hope Paltrow. 17 sierpnia premierę miał film High School Musical 2, który obejrzało wówczas 17,2 miliona widzów, co ustanowiło nowy rekord w historii amerykańskiej telewizji kablowej[6]. 24 października 2008 do polskich kin weszła ostatnia część trylogii, High School Musical 3: Ostatnia klasa, w której Efron ponownie wcielił się w rolę Troya Boltona.
Jego kolejny film to Znów mam 17 lat. W 2009 do kin wszedł następny film z Efronem w roli głównej – Me and Orson Welles. Akcja filmu dzieje się w 1937 roku w Nowym Jorku, opowiada o nastolatku zatrudnionym do występu w sztuce Juliusz Cezar. W 2010 roku zagrał Charliego St. Clouda w dramacie romantycznym Charlie St. Cloud, oparty na bestsellerowej powieści Bena SherwoodaThe Death and Life of Charlie St. Cloud opublikowanej w 2004 przez Bentam Books. W filmie znajduje się scena, w której Tahan uderza Efrona piłką w jądra. Efron wyznał w jednym z wywiadów, że od tamtej pory ma problemy z kroczem[7].
W 2011 zagrał głównego bohatera w filmie Jonny Quest. W 2012 zagrał w dreszczowcu Pokusa, a w 2014 – w dwóch komediach: najpierw w komedii Ten niezręczny moment, w którym zagrał jednego z trzech przystojniaków, a następnie – w komedii Sąsiedzi, na którego planie złamał rękę[8].
