Z (1904)

Z (Q36)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

Arsenal de Rochefort(inne języki)

Wodowanie

28 marca 1904

 Marine nationale
Wejście do służby

1905

Wycofanie ze służby

9 marca 1910

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


202 tony
222 t

Długość

41,3 m

Szerokość

3 m

Zanurzenie

2,8 m

Zanurzenie testowe

30 m

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Materiał kadłuba

stal

Napęd
silnik Diesla o mocy 190 KM
silnik elektryczny o mocy 180 KM
1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


9 węzłów
7 w.

Zasięg

powierzchnia: 500 Mm przy 5 w.
zanurzenie: 45 Mm przy 4 w.

Wyrzutnie torpedowe

2 × 450 mm

Załoga

16

Z (Q36)francuski eksperymentalny okręt podwodny z początku XX wieku. Został zwodowany 28 marca 1904 roku w stoczni Arsenal de Rochefort(inne języki) i przyjęty w skład Marine nationale w roku 1905. Okręt został rozbrojony w 1909 roku i skreślony z listy floty 9 marca 1910 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Z” został zaprojektowany przez inż. Gabriela Maugasa, który zmodyfikował swój poprzedni projekt typu Farfadet[1][2]. W jednostce tej po raz pierwszy we francuskich okrętach podwodnych użyto do napędu na powierzchni silnika Diesla[1][2].

„Z” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 41,3 metra, szerokość 3 metry i zanurzenie 2,8 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 202 tony, a w zanurzeniu 222 tony[1][2]. Okręt napędzany był na powierzchni przez silnik Diesla Sautter-Harlé(inne języki) o mocy 190 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny Sautter-Harlé o mocy 180 KM[1]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 9 węzłów na powierzchni i 7 węzłów w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 500 Mm przy prędkości 5 węzłów w położeniu nawodnym oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów[3], a czas zanurzenia 4 min 55 s[2].

Okręt wyposażony był w dwie wewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm na dziobie jednostki[1][2]. Załoga okrętu składała się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Budowa i przebieg służby

„Z” zbudowany został w Arsenale(inne języki) w Rochefort[1][2]. Okręt został zwodowany 28 marca 1904 roku[1][2] i wszedł do służby w roku 1905[3]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q36[2]. Koszt budowy okrętu wyniósł 779 300 franków (31 172 £)[2].

Okręt pełnił służbę na wodach Morza Śródziemnego do 1909 roku, kiedy został rozbrojony[3]. Skreślono go z listy floty 9 marca 1910 roku[1][2].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m Fontenoy 2007 ↓, s. 79.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 207.
  3. a b c Ivan Gogin: Z submarine (1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-20]. (ang.).

Bibliografia

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: Z submarine (1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-20]. (ang.).