Sołectwo 31 grudnia 2013 roku liczyło 162 mieszkańców[2].
W miejscowości znajduje się mauzoleum żołnierzy niemieckich z okresu I wojny światowej.
Historia
Wieś znana przynajmniej od XVI wieku. Wówczas stanowiła cząstkową własność m.in. Czerniewskich i Izbieńskich. W końcu XVIII wieku w rękach Siemianowskich, a w drugiej połowie XIX wieku i w XX wieku Bolechowskich, w tym około 1880 roku Feliksa Bolechowskiego, a w 1909 roku Władysława Bolechowskiego. W końcu lat dwudziestych XX wieku majątek liczący 415 hektarów należał do Władysława Bolechowskiego. Ostatnim właścicielem Złotej był syn Władysława – Henryk Bolechowski.
Dwór
Dwór z drugiej połowy XIX wieku, wzniesiony prawdopodobnie dla Feliksa Bolechowskiego i w 1926 roku nieco rozbudowany. Po II wojnie światowej mieściła się w nim szkoła podstawowa i mieszkało w nim kilka rodzin. W latach 90. XX wieku dwór stał się własnością prywatną.
Parterowy, nakryty dachem czterospadowym, z piętrowym ryzalitem na osi, w którego dolnej kondygnacji wgłębny portyk kolumnowy poprzedzający wejście. Naroża ryzalitu oraz lizeny artykułujące korpus dworu boniowane[7].
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
↑NinaN.Herzberg-ZielezińskaNinaN., Dwór Złota [online], Dwory i Pałace Polski dipp.info.pl [dostęp 2023-11-17](pol.).