W 1920 wstąpił do Wojska Polskiego[3]. Pracował w szpitalu okręgowym w Łodzi i Białymstoku, a następnie jako starszy ordynator w szpitalu wojskowym w Lublinie i Zambrowie[3]. 12 kwietnia 1927 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 10. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy[4]. W 1928 był przydzielony do kadry oficerów służby zdrowia oraz do 11 Pułku Ułanów Legionowych w Ciechanowie. Z dniem 5 maja 1932 został przydzielony do Szpitala Wojskowego Sezonowego w Inowrocławiu na stanowisko komendanta[5]. W grudniu 1932 został przesunięty w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego ze stanowiska starszego ordynatora na stanowisko kwatermistrza[6]. 12 marca 1933 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 8. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy[7]. W marcu 1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego na stanowisku pomocnika komendanta do spraw gospodarczych[8].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło – decyzją nr 439/MON[12] – mianował go pośmiertnie na stopień pułkownika[13][14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[15][16].
W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Włodzimierza Dobrowolskiego w Białymstoku.
↑Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
.JPG)
.jpg)
