Wyspy Senkaku (jap.尖閣諸島Senkaku-shotō; chiń. upr.钓鱼台群岛; chiń. trad.釣魚台群島; pinyinDiàoyútái Qúndǎo) – grupa niewielkich, bezludnych wysepek, usytuowana na Morzu Wschodniochińskim, ok. 170 km na wschód od Tajwanu i 160 km na północ od wysp Yaeyama (południowo-zachodnia część wysp Riukiu). Łączna powierzchnia wysp wynosi ok. 7 km².
Senkaku zostały zaanektowane przez Japonię w 1895 roku i włączone do prefektury Okinawa. Po II wojnie światowej znajdowały się pod administracją USA, a w roku 1972 zostały, wraz z Okinawą, zwrócone Japonii[1][2].
Grupa 5 wysepek i 3 nagich skał na Morzu Wschodniochińskim. Największa wyspa ma 4,32 km² powierzchni, przy łącznej powierzchni całego archipelagu wynoszącej 7 km². Położone są na krańcu szelfu kontynentu azjatyckiego – wody wokół nich mają głębokość ok. 100–150 m i na wschodzie oraz południu opadają ku Rynnie Okinawa osiągającej ponad 1000 m głębokości[4].
↑GuoxingG.JIGuoxingG., Maritime Jurisdiction in the Three China Seas, Policy Papers, Institute on Global Conflict and Cooperation, UC Berkeley, 1995(ang.). Brak numerów stron w książce