Zabytkowe wyposażenie laboratorium - butelki i aparaty Kippa, pierwsza połowa XX w.
Wydział Chemiczny – jeden z dziewięciu wydziałów Politechniki Gdańskiej, kształcący w zakresie nauk technicznych i przyrodniczych. Formalnie powstał w roku 1904. Wydział Chemiczny PG należy do najlepszych jednostek akademickich w Polsce, kształci polskich i zagranicznych studentów na studiach I i II stopnia oraz studiach doktorskich. W 2017 uzyskał akredytację w najwyższej kategorii A+, nadaną przez Komitet Ewaluacji Jednostek Naukowych[2].
Lokalizacja
Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej mieści się w budynku Stara Chemia, który obecnie oznaczony jest jako budynek nr 6 w kampusie Politechniki Gdańskiej. Budynek ten wraz z Gmachem Głównym, Budynkiem Wydziału Elektrycznego oraz Laboratorium Technologii Maszyn były pierwszymi obiektami wzniesionymi na terenie kampusu Politechniki Gdańskiej.
Historia
Zabytkowe audytorium z wyposażeniem z 1904. Na ścianie układ okresowy ze znanymi na przełomie XIX i XX w. pierwiastkami chemicznymi.
Otwarcie i pierwsza inauguracja dla czterech wydziałów (okrętowego, budownictwa, mechaniczno-elektrycznego i chemicznego) odbyła się 6 października 1904 roku. Do 1918 roku Politechnika funkcjonowała jako pruska uczelnia, podporządkowana władzom w Berlinie (Kӧnigliche Technische Hochschule Danzig - 1904-1918).
Po I Wojnie Światowej w ramach Wolnego Miasta Gdańsk przyjęła nazwę Technische Hochschule zu Danzig - 1918-1921, a później Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig 1921-1939, ale już wtedy Polacy nazywali ją Politechnika Gdańska. Obok studentów narodowości niemieckiej na uczelni studiowali również Łotysze, Ukraińcy, Litwini oraz znaczna grupa Polaków (od 14 do 36% ogółu studentów Politechniki)[3]. W latach 1941–1945 uczelnia funkcjonowała jako wyższa szkoła rządowa Reichshochschule. Dopiero po II wojnie światowej, dekretem Rządu Tymczasowego z dnia 24 maja 1945 roku, ustanowiono Politechnikę Gdańską jako polską państwową szkołę akademicką[4].
Wydział Chemiczny jest jednym z sześciu wydziałów, które rozpoczęły działalność naukowo-dydaktyczną w roku 1945, w wyniku realizacji dekretu rządu RP przekształcającego działającą od 1904 wyższą uczelnię techniczną w polską Politechnikę Gdańską. Od samego początku na Wydziale Chemicznym pracowało wielu wybitnych naukowców reprezentujących różne dziedziny nauk przyrodniczych i technicznych. Oprócz chemików i technologów chemicznych w skład kadry naukowo-dydaktycznej wchodzili fizycy, matematycy, geolodzy, mineralodzy i botanicy. Na kartach historii wydziału szczególnie zapisali się profesorowie-pionierzy, którzy po II wojnie światowej przybyli do Gdańska (głównie ze Lwowa) i którzy tworzyli Wydział Chemiczny. Byli to: Ignacy Adamczewski, Leon Kamieński, Stefan Minc, Tadeusz Pompowski, Włodzimierz Rodziewicz, Tadeusz Sulma, Ernest Sym i Włodzimierz Wawryk.
Na przestrzeni lat zmieniała się struktura organizacyjna wydziału. W latach 1945–1969 podstawowymi jednostkami organizacyjnymi były katedry, które mogły mieć w swej strukturze wewnętrznej zakłady. W okresie tym na Wydziale Chemicznym funkcjonowało szesnaście katedr. Po tzw. „wypadkach marcowych” w 1968 roku i kampanii prasowej „feudałowie i wasale”, skierowanej przeciwko profesorom, władze zarządziły likwidację katedr i wprowadzenie struktury instytutowej we wszystkich polskich uczelniach. W tym czasie na Wydziale Chemicznym utworzono trzy instytuty (w skład których weszło 13 zakładów), w wyniku restrukturyzacji w 1979 r. liczba instytutów zmalała do dwóch (z 12 zakładami). Do podziału na katedry powrócono w 1991 r. tworząc 12 katedr[5].
Wydział chemiczny należał do pierwszych wydziałów Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej w Gdańsku, działających nieprzerwanie w przedwojennej niemieckiej politechnice od momentu jej założenia. Do dziś funkcjonuje w pomieszczeniach, zaprojektowanych specjalnie dla potrzeb kształcenia chemików, od 1904 działają tu laboratoria, zachowało się zabytkowe audytorium, którego oryginalne wyposażenie jest ewenementem na skalę światową[6].
Wydział Chemiczny jest jedynym wydziałem Politechniki Gdańskiej, który od 1945 nie zmienił nazwy, nie uległ podziałowi ani połączeniu z innymi wydziałami[7].
Od roku 1945 do 2010 dyplomy absolwentów Wydziału Chemicznego uzyskało przeszło 5000 magistrów inżynierów i ponad 2700 inżynierów. Stopień naukowy doktora nadano 628, a doktora habilitowanego – 102 osobom[8].
Działalność naukowa
Na wydziale realizowane są m.in. projekty finansowane przez Komitet Badań Naukowych i Komisję Europejską oraz w ramach działalności statutowej i badań własnych. Zespoły naukowe wydziału współpracują z zagranicznymi ośrodkami z kilkunastu krajów. Na wydziale działa Centrum Doskonałości (Centre of Excellence in Environmental Analysis and Monitoring).
Kierunki i specjalności
Symbole pierwiastków chemicznych - dekoracja balustrady klatki schodowej wydziału z 1904 r.Metaloplastyka klatki schodowej na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. Alembik podgrzewany palnikiem, 1904.
Biotechnologia
technologia, biotechnologia i analiza żywności
biotechnologia molekularna
biotechnologia leków
Chemia
Chemia budowlana
Inżynieria biomedyczna
Inżynieria i technologie nośników energii
Inżynieria materiałowa
Inżynieria korozyjna
Inżynieria materiałów polimerowych
Konserwacja i Degradacja Materiałów
Korozja
Technologia chemiczna
technologia zabezpieczeń przeciwkorozyjnych
technologia polimerów, materiałów funkcjonalnych i kosmetyków
↑Teresa Sokołowska, Wiesław Wojnowski, Ewa Klugmann-Radziemska: Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945-2010. Gdańsk: 2010, s. 8. ISBN 978-83-928986-2-7.
↑Teresa Sokołowska, Wiesław Wojnowski, Ewa Klugmann-Radziemska: Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945-2010. Gdańsk: 2010, s. 41-43. ISBN 978-83-928986-2-7.
↑Teresa Sokołowska, Wiesław Wojnowski, Ewa Klugmann-Radziemska: Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945-2010. Gdańsk: 2010, s. 21. ISBN 978-83-928986-2-7.
↑Teresa Sokołowska, Wiesław Wojnowski, Ewa Klugmann-Radziemska: Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945-2010. Gdańsk: 2010, s. 13. ISBN 978-83-928986-2-7.
.JPG)
