Wyższa Oficerska Szkoła Samochodowa im. gen. Aleksandra Waszkiewicza (WOSS) – uczelnia wojskowa Sił Zbrojnych PRL.
Historia
Szkoła powstała we wrześniu 1967 roku w wyniku przekształcenia Oficerskiej Szkoły Samochodowej[1] na podstawie ustawy nadającej szkołom oficerskim statut szkoły wyższej. Uczelnia kształciła oficerów-inżynierów służby czołgowo-samochodowej na poziomie studiów inżynierskich w specjalnościach eksploatacja i naprawa pojazdów mechanicznych.
Podchorążowie uzyskiwali prawo jazdy kategorii "C"[2]. Czas trwania nauki wynosił 4 lata. W 1990 roku Wyższą Oficerską Szkołę Samochodową rozformowano tworząc w jej miejsce Centrum Szkolenia Służby Czołgowo-Samochodowej. Ostatni rocznik Szkoły Oficerskiej opuścił mury uczelni 1992 roku.
W 1994 roku powołano Centrum Szkolenia Czołgowo-Samochodowego, które rozformowano w 2002. W koszarach po WOSS powstała Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Stanisława Staszica.
↑Widok budynków koszarowych z okresu późniejszego (2002)
Bibliografia
Bolesław Jagielski: Droga do gwiazdek. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07386-4. Brak numerów stron w książce
Zbigniew Popławski: Wojskowe Zawodowe Szkolnictwo Samochodowe i Czołgowo-Samochodowe 1919-1996. Zarys dziejów. Piła: Wyd. CSCS Piła, 1996. ISBN 83-906284-0-6. Brak numerów stron w książce
Józef Urbanowicz [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 579.