W Dolinie Wielickiej istnieją jeszcze dwa inne ogrody: Niżni Wielicki Ogród i Wielicki Ogród (Pośredni Wielicki Ogród). Bogata flora tych łąk od dawna fascynowała botaników. Już w 1793 i 1796 i wielokrotnie potem badał ją Thomas Mauksch. Był też tutaj Göran Wahlenberg, który uzupełniał zielnik Karola Linneusza i w 1814 napisał dzieło Flora Carpaticum principalium, które do dzisiaj ma wartość naukową.
↑Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141. ISBN 83-909352-2-8.
Bibliografia
Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce
Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6. Brak numerów stron w książce
Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8. Brak numerów stron w książce