Wrzosiec krwisty

Wrzosiec krwisty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

wrzosowate

Rodzaj

wrzosiec

Gatunek

wrzosiec krwisty

Nazwa systematyczna
Erica carnea L.
Sp. Pl.1753. 355
Synonimy
  • Erica herbacea L..
  • Erica mediterranea L.[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
'Challenger'
Kwiaty

Wrzosiec krwisty (Erica carnea L.), nazywany także wrzoścem czerwonym lub wiosennym – gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Rośnie dziko w środkowej i południowej Europie w północno-zachodniej części Półwyspu Bałkańskiego oraz w Maroku[3].

Morfologia

Pokrój
Zimozielone krzewniki dorastające do 20–30 cm. Pędy cienkie.
Liście
Igiełkowate, zielone lub żółte. Nagie lub owłosione, ułożone po kilka w okółku.
Kwiaty
Zwisłe, o dzbanuszkowatym kształcie, zebrane w grono. Kolory od białego poprzez różowy do ciemnego amarantu.

Zastosowanie

Roślina ozdobna. Jej walorami są: ładny pokrój, intensywne kwitnienie i długi okres kwitnienia. Jest również doskonałą rośliną okrywową. Kwitnie obficie od lutego do kwietnia. W Polsce uprawianych jest kilka odmian. Gatunek znany jest od 1753 r. Z pozoru są do wrzosów łudząco podobne, z bliska widać jednak różnice w ulistnieniu i wyglądzie kwiatostanów. W wyniku skrzyżowania wrzośca krwistego z Erica erigena otrzymano mieszańca wrzośca darlejskiego[3].

Uprawa

  • Wymagania: jest dość odporny na mróz. Wymaga gleb kwaśnych lecz jest bardziej tolerancyjny od wrzosów na odczyn gleby. Najlepiej rośnie w sąsiedztwie innych roślin wrzosowatych lub iglaków.
  • Sposób uprawy: uprawiany jest z gotowych sadzonek. W miejscu sadzenia należy wybrać w ziemi dołek i wypełnić go ziemią zmieszaną z kwaśnym torfem i żwirem. Nie lubi ziemi zbyt żyznej oraz zawierającej wapń[4]. Miejsce dookoła sadzonek należy obłożyć korą. W czasie suszy należy podlewać. Po przekwitnieniu wskazane przycięcie pędów.

Odmiany

  • 'Alba' – o białych kwiatach i zielonych liściach.
  • 'Challenger' – o fioletowych kwiatach i zielonych liściach. Kwitnie od II-IV.
  • 'Golden Starlet' – o białych kwiatach i żółtych liściach. Odmiana niska
  • 'Myretoun Ruby' – o winnoczerwonych kwiatach i ciemnozielonych liściach. Kwitnie III-IV.
  • 'Rubinteppich' – o czerwonych kwiatach i zielonych liściach. Odmiana niska.
  • 'Snow Queen' – o białych kwiatach i jasnozielonych liściach. Kwitnie od stycznia do kwietnia (kwiaty rozwijają się już pod śniegiem).
  • 'Springwood Pink' – o różowych kwiatach i zielonych liściach. Odmiana niska.
  • 'Springwood White' – o białych kwiatach i zielonych liściach. Odmiana płożąca.
  • 'Vivelli' – o czerwonych kwiatach i zielonobrązowych liściach. Kwitnie późno.
  • 'Westwood Yellow' – o białych kwiatach i cytrynowozielonkawych liściach.
  • 'Winter Beauty' – o różowych kwiatach i zielonych liściach. Ma zwarty pokrój, kwitnie II-III.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-13] (ang.).
  3. ↑ a b c Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-08-25].
  4. ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.

Bibliografia

  • Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
  • Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.