PROFILPELAJAR.COM

Wojna japońsko-koreańska
Czas	23 maja 1592–16 grudnia 1598[potrzebny przypis]
Miejsce	Półwysep Koreański
Terytorium	Korea
Wynik	Zwycięstwo Korei i Chin Wycofanie sił japońskich z Półwyspu Koreańskiego po impasie militarnym; Obronienie koreańskiej niepodległości;
Strony konfliktu
Wielkie Państwo Joseon; Wielki Ming	Japonia
Dowódcy
Korea; Przywódcy polityczni:; Sŏnjo; Gwanghaegun; Ryu Seong-ryong; Yun Du-su; Przywódcy wojskowi:; Gwon Yul; Yi Sun-sin †; Yi Eokgi †; Won Gyun †; Sin Rip †; Gim Si-min †; Song Sang-hyeon †; Go Gyeong-myeong †; Kim Cheon-il †; Jo Heon †; Yi Il; Gwak Jae-u; Jeong Gi-ryong; Gim Deok-nyeong; Samyŏng Yujŏng; Sosan Taesa; Jeong Mun-bu; Kim Chung-seon Chiny; Przywódcy polityczni:; Wanli; Zhao Zhigao; Wang Xijue; Inspektorzy, generałowie i dowódcy polowi:; Li Rusong; Chen Lin; Song Yingchang; Ma Gui (pr.); Yang Hao; Li Shizhen; Wu Weizhong; Deng Zilong †; Qian Shizhen i in.	Japonia; Przywódcy polityczni:; Go-Yōzei; Hideyoshi Toyotomi; Hidetsugu Toyotomi; Przywódcy wojskowi:; Hideie Ukita; Hideaki Kobayakawa; Takakage Kobayakawa; Hidekane Kobayakawa; Mitsunari Ishida; Kiyomasa Katō; Yukinaga Konishi; Terumoto Mōri; Hidemoto Mōri; Yoshimasa Mōri; Naoshige Nabeshima; Tadaoki Hosokawa; Yoshiaki Katō; Yoshihiro Shimazu; Toyohisa Shimazu; Tadatsune Shimazu; Iemasa Hachisuka; Yoshimune Ōtomo; Muneshige Tachibana; Hirokado Tsukushi; Ekei Ankokuji; Chikamasa Ikoma; Kazumasa Ikoma; Nagamasa Kuroda; Masanori Fukushima; Yoshitoshi Sō; Kurushima Michifusa †; Motochika Chōsokabe; Takatora Tōdō; Harunobu Arima; Tanenaga Akizuki; Suketaka Itō; Yoshitaka Kuki; Yasuharu Wakisaka; Yoshiaki Ōmura; Yoshitsugu Ōtani; Hidekazu Hasegawa; Ujisato Gamō; Tanemoto Ōyano; Nagamasa Asano; Yoshinaga Asano
Siły
Korea:; Ponad 84,500-192,000 (w tym marynarze i powstańcy); 300 statków (200 zatopionych w początkowej fazie wojny); Chiny; I inwazja (1592–1593); 48,000; II inwazja (1597–98); 50,000 żołnierzy (w tym posiłki morskie)	Japonia:; I inwazja (1592); 185,800 (w tym robotnicy i marynarze); 700 statków transportowych; 300 okrętów wojennych; II inwazja (1597–98); 141,900; 1000 statków (niektóre uzbrojone w armaty);
Straty
Korea:; Ponad 1,000,000 cywilów i wojskowych; (w tym ponad 260,000 żołnierzy zabitych lub rannych); 50,000–60,000 wziętych do niewoli; 157 statków; Chiny:; ~20,000 zabitych	Ponad 100,000 zabitych; 450 statków
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wojna japońsko-koreańska – wojna toczona pod koniec XVI wieku pomiędzy koreańskim królestwem Joseon, wspieranym przez chińską dynastię Ming, a Japonią rządzoną przez Hideyoshiego Toyotomiego; znana też jako wojna Imjin (kor. 임진왜란, Imjin waeran). Inwazja na Koreę miała być pierwszym krokiem w podboju Chin i wschodniej Azji przez Japonię^[3].

Przebieg

Hideyoshi – dowódca wojskowy i faktyczny władca Japonii (chociaż nie był ani członkiem rodziny cesarskiej, ani siogunem), po spacyfikowaniu kraju i pokonaniu wszystkich wrogów wewnętrznych, dążył do utworzenia japońskiego imperium w Azji. Podbój Korei miał być pierwszym krokiem do wojny z Chinami^[3]^[4].

Wojna zaczęła się od ataku 200-tysięcznych japońskich wojsk na portowe miasto Pusan, co nastąpiło 13 kwietnia^[5] lub 25 maja^[4] 1592 roku. Początkowo najeźdźcy odnosili znaczne sukcesy na lądzie, zdobywając kolejno Pusan, Seul (16 czerwca^[4]) i Pjongjang. Król Sŏnjo uciekł ze stolicy i zwrócił się o pomoc do Chin^[3].

Inwazja została zatrzymana dzięki działaniom admirała Yi Sun-sina, któremu udało się kilkukrotnie zniszczyć japońską flotę. Ponadto na obszarach okupowanych Koreańczycy zorganizowali ludowe oddziały partyzanckie Ŭibyŏng^[4]. Wobec znacznych strat we flocie Japończyków zawodziła łączność z krajem macierzystym. Ponadto, w roku 1593 z odsieczą Korei przybyły wojska chińskiej dynastii Ming (cesarz chiński uważał Koreę za swoją strefę wpływów). W bitwie pod Pjongjangiem, 6–8 lutego 1593, wojska chińsko-koreańskie pokonały Japończyków i zaczęły ich stopniowo wypierać z Półwyspu^[3].

Już późną wiosną 1593 roku podjęto negocjacje, ale zuchwałe żądania Toyotomiego (między innymi oddanie cesarskiej córki za żonę) uniemożliwiły trwałe porozumienie. Mimo to trwał rozejm: Chińczycy wycofali większość swych armii z Korei, a Japończycy utrzymywali się wówczas tylko w niewielkiej części południowej Korei. Po nieudanych pertraktacjach wojna została wznowiona w 1597 roku. Dopiero całkowita klęska Japonii na morzu w bitwach pod Myŏngyang i Noryang sprawiła, że wojska japońskie zostały zmuszone do opuszczenia Korei w 1598 roku. Admirał Yi Sun-sin zginął w ostatniej zwycięskiej bitwie.

Śmierć Hideyoshiego w tymże 1598 roku i wybuch kolejnej wojny domowej w Japonii zakończyły dążenia Japończyków do panowania nad Koreą. Następnej inwazji na Koreę Japonia (tym razem z powodzeniem) dokonała dopiero w XIX wieku, w czasie wojny chińsko-japońskiej 1894–1895.

Znaczenie

W czasie inwazji wojska japońskie popełniały liczne mordy, gwałty i grabieże^[3]. Japończycy odcinali zabitym Koreańczykom uszy, jako trofea, za które byli nagradzani. Część z tych trofeów (38 tysięcy zapeklowanych uszu) wysłano do Kioto, gdzie złożono je i usypano nad nimi kopiec zwany Mimizuka (Wzgórze Uszu)^[6].

Do sukcesu Koreańczyków przyczyniło się wykorzystanie okrętów kŏbuksŏn, znanych także jako „żółwie łodzie”. Były to silnie uzbrojone okręty z pancerzem w kształcie przypominającym skorupę żółwia. W konflikcie tym zastosowano także broń palną – muszkiety zakupione od holenderskich i portugalskich kupców^[5].

Wojna wpłynęła na ukształtowanie się świadomości narodowej Koreańczyków, a także potwierdziła polityczne i kulturowe związki Korei z Chinami^[4].

Przypisy

↑ Lee 1997 ↓, s. 108.
↑ Turnbull 2002 ↓, s. 227.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ZbigniewZ. Wójcik ZbigniewZ., Historia powszechna XVI–XVII wieku, wyd. czwarte, Warszawa: PWN, 1991, s. 87, ISBN 83-01-08912-1 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Асмолов 2008 ↓.
↑ ^a ^b Ли 1953 ↓, s. 12.
↑ JolantaJ. Tubielewicz JolantaJ., Historia Japonii, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984, ISBN 83-04-01486-6, OCLC 42296983 [dostęp 2019-10-09] .

Bibliografia

Iain Dickie, Martin J. Dougherty, Phyllis G. Jestice, Christen Jörgensen, Rob S. Rice: Fighting Techniques of Naval Warfare 1190 BC − Present. New York: Metro Books, 2009. ISBN 978-1-4351-4533-7.
Joanna Rurarz: Historia Korei. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2005, s. 286–289. ISBN 83-89899-28-0.
Zygmunt Ryniewicz: Bitwy świata: Leksykon. Warszawa: Almapress, 1995. ISBN 83-214-1046-4.
К.В.К.В. Асмолов К.В.К.В., Имчжи́нская война́ 1592–98, [w:] Большая российская энциклопедия, t. 11, Москва 2008, s. 169 [dostęp 2023-01-09] (ros.).
Ли Чен ВонЧ.В., Имдинская отечественная война 1592–98, Сон Дин ФаД.Ф. (tłum.), 1953 [dostęp 2023-01-09] (ros.).