Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego w Łodzi

Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego
Ilustracja
Widok szpitala, 2015
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. gen. Karola Kniaziewicza 1/5
91-347

Typ budynku

szpital

Inwestor

Mina Konstadt, Herman Konstadt

Rozpoczęcie budowy

1911

Ukończenie budowy

1914

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego”
Ziemia51°48′02,0″N 19°26′20,5″E/51,800556 19,439028
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego (dawn. Miejski Szpital Zakaźny) – powstały w 1914 r. szpital, którego głównym profilem działalności jest leczenie pacjentów z chorobami zakaźnymi[1].

Historia

Budowę szpitala rozpoczęto w 1911 r. z inicjatywy lekarza Edmunda Krakowskiego, późniejszego dyrektora i głównego lekarza szpitala (1914–1929)[2], dzięki funduszom Fundacji Konstadtów, należącej do Miny i Hermana Konstadtów. Początkowo miał on pełnić funkcję szpitala dla żydowskich dzieci[3]. Pomimo że w 1914 r. szpital był zrealizowany zaledwie w 2/3, to uruchomiono go po uzyskaniu zgody Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności. W lipcu 1915 r. znajdowało się w nim miejsce dla 200 chorych na dur brzuszny oraz oddział dla 100 chorych na gruźlicę. Początkowo obiekt nosił nazwę Miejskiego Szpitala Zakaźnego. W latach 1918–1939 w obiekcie znajdowało się 360 łóżek i był dzierżawiony przez miasto. W trakcie II wojny światowej obiekt został przejęty przez władze niemieckie. Do pacjentów szpitala należeli m.in. więźniowie więzienia Radogoszcz. Szpital składał się wówczas z 10 baraków ogrzewanych piecami. W 1945 r. szpital przemianowano na Miejski Szpital nr 9. Był on znacznie zdewastowany po wojnie, a pacjenci szpitala leżeli w salach 16-17 łóżkowych. W latach 1949–1951 szpital został upaństwowiony i zmienił nazwę na Szpital Nr 9 na Radogoszczu, a następnie na Szpital miejski Nr 9 przy ul. Kniaziewicza. W 1953 r. obiekt uzyskał obecnego patrona – Władysława Biegańskiego – w wyniku uchwały Rady Narodowej Miasta Łodzi. W 1951 r. szpital rozbudowano, dobudowując nowe pawilony, w tym związany z leczeniem duru plamistego oraz obserwacyjny. W latach 1960–1962 oddano do użytku dwa kolejne pawilony na potrzeby oddziałów zakaźnych oraz zlikwidowano baraki, ponadto zrealizowano oddział chirurgiczny oraz przyszpitalną poradnię chirurgiczną powstałą na potrzeby dzielnicy Bałuty. W marcu 1962 r. powstał zakład anatomii patologicznej. Na początku lat 60. XX w. szpital łącznie liczył 880 łóżek. W 1983 r. szpital liczył 711 łóżek, a także 16 oddziałów, blok operacyjny oraz 4 izby przyjęć i punkt krwiodawstwa. W 1984 r. powstał oddział internistyczny liczący 32 łóżka. 1 stycznia 1996 r. szpital podporządkowano województwu łódzkiemu[1].

Struktura szpitala

W ramach struktury szpitala funkcjonują oddziały zakaźne dla dzieci i dorosłych, oddział kardiologiczny z pododdziałem intensywnej opieki kardiologicznej, oraz pracownie: hemodynamiki, implantacji stymulatorów serca, elektrofizjologii, a także oddziały: rehabilitacji kardiologicznej, chorób wewnętrznych i geriatrii, farmakologii klinicznej dermatologii dla dzieci i dorosłych, anestezjologii, intensywnej terapii. Ponadto działają pracownie: endoskopii zabiegowej, diagnostyki molekularnej, rentgenodiagnostyki, USG, a także dział diagnostyki laboratoryjnej, oraz apteka szpitalna,jak również przychodnia specjalistyczna.Powierzchnia kompleksu szpitalnego wynosi 6,8 ha, natomiast 1,9 ha zajmują budynki, których kubatura wynosi około 140 000 m³[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Historia - LPM [online], szpitale.lodzkie.pl [dostęp 2021-06-16].
  2. ↑ Andrzej Kempa, Marek Szukalak, Żydzi dawnej Łodzi: słownik biograficzny Żydów łódzkich oraz z Łodzią związanych, Oficyna Bibliofilów, 2001, ISBN 978-83-87522-52-0 [dostęp 2023-11-02] (pol.).
  3. ↑ Monika Czechowicz, Ulica Kniaziewicza i szpital Biegańskiego [online], baedeker łódzki, 21 czerwca 2012 [dostęp 2021-06-16].