Wojciech Wiszniewski

Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1946 Warszawa
Data i miejsce śmierci	21 lutego 1981 Warszawa
Zawód	reżyser, scenarzysta, aktor
Odznaczenia
Cytaty w Wikicytatach

Ten artykuł od 2021-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wojciech Wiszniewski (ur. 22 lutego 1946 w Warszawie, zm. 21 lutego 1981 w Warszawie) – polski reżyser, scenarzysta oraz aktor.

Wojciech Wiszniewski w 1972 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Szkoły Filmowej w Łodzi. Już na samym początku studiów jego pierwsza etiuda filmowa Zawał serca z 1967 r. została wybrana do konkursu i wyróżniona na ważnym wówczas Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen w RFN. Wiszniewski był związany z Wytwórnią Filmów Oświatowych, Wytwórnią Filmów Dokumentalnych, Wytwórnią Filmową „Czołówka” i Zespołem Filmowym „Nurt”, a od 1979 r. był członkiem Zespołu Filmowego „Perspektywa”.

Wiszniewski przewodniczył Kołu Młodych Stowarzyszenia Filmowców Polskich, które wcześniej, w 1978 r., nagrodziło go swoją doroczną nagrodą za konsekwentną postawę twórczą, a także współzałożycielem i kierownikiem programowym Studia Młodych TVP im. Andrzeja Munka.

Wojciech Wiszniewski zmarł nagle na zawał serca 21 lutego 1981 w swoim mieszkaniu w Warszawie. Pierwszy atak serca nie został trafnie rozpoznany przez lekarza pogotowia. W godzinę później nastąpił kolejny, śmiertelny atak.

Przed śmiercią rozpoczął przygotowania do filmu Porwanie Króla, pełnometrażowego debiutu fabularnego, osnutego na wątkach historycznych związanych z porwaniem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Pośmiertnie otrzymał Grand Prix Festiwalu w Oberhausen za film z 1976 r. Elementarz oraz honorowe wyróżnienie Koszalińskich Spotkań Filmowych „Młodzi i Film” za wybitne wartości społeczne, moralne i artystyczne jego filmów.

Odznaczony też pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wojciech Wiszniewski był synem Włodzimierza Wiszniewskiego seniora i Ireny Czajkowskiej. Jego żoną była Joanna Miłobędzka, z którą miał syna, Mateusza Wiszniewskiego.

• Zawał serca (1967) – etiuda szkolna nagrodzona w Oberhausen w 1968 r.
• Jutro (1970) – Grand Prix za wartości publicystyczne na VII Festiwalu Etiud 1972 r.
• Robotnicy '71 (1972)
• Historia pewnej miłości (1974)
• Sztygar na zagrodzie (1974) – Brązowy Lajkonik na XVIII OFFK w Krakowie w 1978 r.
• O człowieku, który wykonał 552% normy (1974)
• Wanda Gościmińska: Włókniarka (1975)
• Elementarz (1976) – Złoty Lajkonik na XXI OFFK w Krakowie,
• Stolarz (1976) – Grand Prix na XXVII MFFK w Oberhausen w 1981 r. (pośmiertnie)
• Porwanie Króla (1980) – niezrealizowany scenariusz filmu fabularnego

• Lublin – tamte dni (1979) – widowisko historyczne
• Palacz zwłok – teatr TV

• Rekord świata – reżyseria Filip Bajon
• Debiut – reżyseria Sławomir Idziak
• Przejście podziemne – reżyseria Krzysztof Kieślowski
• Podróż do Arabii – reżyseria Antoni Krauze

• 1978 – Nagroda Koła Młodych SFP za konsekwentną postawę twórczą i osiągnięcia w realizacji filmów
• 1978 – Sztygar na zagrodzie – Brązowy Lajkonik na XVIII OFFK w Krakowie
• 1981 – Elementarz – Złoty Lajkonik na XXI OFFK w Krakowie; Grand Prix, Westdeutsche Kurzfilmatege (ex aequo ze Zbigniewem Rybczyńskim za Tango)
• 1983 – Nagroda (pośmiertnie) na XI KSF „Młodzi i Film” za wybitne wartości społeczne, moralne i artystyczne jego filmów

• Ludwik Wiszniewski
• Tomasz Wiszniewski

• Wojciech Wiszniewski w bazie filmpolski.pl
• Wojciech Wiszniewski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”