Wołodymyr Wjatrowycz

Wołodymyr Wjatrowycz
Ilustracja
Wołodymyr Wjatrowycz prezentuje swoją książkę pt. Druga wojna polsko-ukraińska (2011)
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1977
Lwów, USRR, ZSRR

Zawód, zajęcie

historyk

Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Stanowisko

prezes Ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej (2014–2019)

Partia

Europejska Solidarność

Odznaczenia
Krzyż Iwana Mazepy
Multimedia w Wikimedia Commons
Wołodymyr Wjatrowycz podczas wykładu

Wołodymyr Mychajłowycz Wjatrowycz (ukr. Володимир Михайлович В'ятрович; ur. 7 czerwca 1977 we Lwowie) – ukraiński historyk i polityk. Kandydat nauk, specjalizujący się w badaniach ukraińskiego ruchu niepodległościowego. W latach 2014–2019 prezes Ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej. Deputowany do Rady Najwyższej Ukrainy IX kadencji.

Wołodymyr Wjatrowycz jest postrzegany jako postać kontrowersyjna zarówno na Ukrainie, jak i za granicą. Oskarżano go o wybielanie historii Ukrainy, marginalizowanie lub ignorowanie faktów świadczących o zaangażowaniu ukraińskich nacjonalistów w ludobójstwo na ludności polskiej i żydowskiej, a także współpracę z niemieckimi okupantami w czasie II wojny światowej oraz promowanie praw ograniczających wolność słowa i swobodę badań naukowych[1][2][3].

Życiorys

W latach 1994–1999 studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Lwowskiego. Od listopada 2002 do marca 2008 był dyrektorem Centrum Badań Ruchu Wyzwoleńczego we Lwowie, następnie został szefem rady naukowej tej instytucji. W latach 2008–2010 dyrektor Archiwum Służby Bezpieczeństwa Ukrainy[4]. Od października 2009 członek rady nadzorczej Muzeum Pamięci Narodowej „Więzienie przy Łąckiego” we Lwowie. W latach 2010–2011 pracował w Ukraińskim Instytucie Naukowym Uniwersytetu Harvarda[5][6][7]. W latach 2014–2019 prezes Ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej[8].

W wyborach parlamentarnych w 2019 z ramienia Europejskiej Solidarności bez powodzenia ubiegał się o mandat deputowanego do Rady Najwyższej Ukrainy[9]. Kilka miesięcy później zastąpił w Radzie Najwyższej Irynę Łucenko, która zrzekła się mandatu (Wjatrowycz został zaprzysiężony 3 grudnia 2019)[10].

Publikacje

Monografie
  • Сотенний „Бурлака” (2000)
  • Рейди УПА теренами Чехословаччини (Lwów, 2001)
  • Армія безсмертних. Повстанські світлини (Lwów, 2002)
  • Ставлення ОУН до євреїв: формування позиції на тлі катастрофи (Lwów, 2006)
  • Польсько-українські стосунки в 1942–1947 роках у документах ОУН та УПА (redakcja) (Lwów, 2011)
  • Друга польсько-українська війна. 1942–1947 (Kijów, 2011; оновлене видання: 2012)
  • Історія з грифом „Секретно” (Kijów, 2011)
  • Історія з грифом „Секретно”: Нові сюжети (Kijów, 2012)
Prace zbiorowe
  • В. В’ятрович, Р. Грицьків, І. Дерев’яний, Р. Забілий, А. Сова, П. Содоль. Українська Повстанська Армія: історія нескорених (Lwów 2008) (wersja elektroniczna)
Publikacje w języku polskim

Odznaczenia i nagrody

Krytyka

Wołodymyr Wjatrowycz został uznany przez Pera Andersa Rudlinga i Grzegorza Motykę za jednego z czołowych realizatorów ukraińskiej polityki historycznej i apologetę OUN i UPA[13][14].

Jego książka o rajdach UPA w Czechosłowacji zdobyła uznanie za opisanie mało znanego fragmentu historii[14]. Jego inna publikacja pt. „Ставлення ОУН до євреїв: формування позиції на тлі катастрофи” („Stosunek OUN do Żydów: formowanie stanowiska na tle katastrofy”) została skrytykowana przez Johna-Paula Himkę, Tarasa Kuryło[15], Pera Andersa Rudlinga[16] i Grzegorza Rossolińskiego-Liebe[17]. Krytycy uznali książkę za próbę zaprzeczenia zbrodni OUN na Żydach i odrzucenia oskarżeń o antysemityzm tej organizacji[16][17][18]. W opinii Kuryły i Himki praca ta w niewielkim tylko stopniu przyczyniła się do poznania historii, natomiast w dużym stopniu do jej wypaczenia. Jednak, jak uznano, zawiera ona ciekawy materiał, który może stać się podstawą do dalszych dyskusji nad stosunkiem OUN i UPA do Żydów[19].

W książce „Друга польсько-українська війна. 1942–1947” („Druga wojna polsko-ukraińska 1942–1947”) W. Wjatrowycz zaprezentował swoją interpretację polsko-ukraińskiego konfliktu w latach 1939–1947, w tym rzezi wołyńskiej i czystki etnicznej w Małopolsce Wschodniej. Książka spotkała się z krytyką historyków: Ihora Iljuszyna[20], Andrija Portnowa[21], Grzegorza Motyki[14][22], Andrzeja Zięby[23], Pera Andersa Rudlinga[24], Grzegorza Rossolińskiego-Liebe[17], Andrzeja Leona Sowy[25] i Grzegorza Hryciuka[26]. Recenzenci zarzucili autorowi, że posługując się terminem „wojna” dla opisu stosunków polsko-ukraińskich, podjął próbę ukrycia zbrodniczości ludobójczej czystki etnicznej dokonanej przez OUN i UPA na Polakach[14][27][28][29]. Według Motyki i Portnowa, Wjatrowycz usiłował dowieść, że nie było rozkazu Prowodu OUN o eksterminacji polskiej mniejszości a zabójstwa były spontanicznym wystąpieniem ukraińskich chłopów, sprowokowanych przez Polaków[30]. Motyka uznał, że Wjatrowycz osiągnął ten cel za pomocą retorycznych sztuczek i przemilczania niewygodnych faktów[14]. Według Zięby książka ta jest pełna przemilczeń i fałszerstw wprowadzających czytelnika w błąd, mając na celu „rozgrzeszenie” OUN-UPA i skonsolidowanie Ukraińców wokół nacjonalistycznej mitologii[31]. Także G. Hryciuk uważa, że wersja wydarzeń przedstawiona w książce jest „kłamliwa”[32]. Andrzej L. Sowa i Per A. Rudling odmówili jej jakiejkolwiek wartości naukowej[33][34]. Rudling traktuje „Drugą wojnę polsko-ukraińską 1942–1947” wyłącznie jako obiekt badań „skrajnie prawicowego rewizjonizmu i negacjonizmu”[34].

Per Anders Rudling uważa instytucję, którą W. Wjatrowycz kierował (Centrum Badań Ruchu Wyzwoleńczego), za „przybudówkę OUN”[35]. Franziska Bruder opowiada się za bojkotowaniem go przez świat naukowy[36]. Znalazł się w grupie parlamentarzystów, którzy wykonali do mediów społecznościowych ultranacjonalistyczny utwór "Ojciec nasz Bandera, Ukraina matka" chwalący Stepana Banderę w parlamencie[37].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Josh Cohen, The Historian Whitewashing Ukraine’s Past [online], Foreign Policy [dostęp 2020-10-23] (ang.).
  2. ↑ Jared McBride, How Ukraine’s New Memory Commissar Is Controlling the Nation’s Past, 13 sierpnia 2015, ISSN 0027-8378 [dostęp 2020-10-23] (ang.).
  3. ↑ Scholars Issue Public Letter on Ukrainian Holocaust Revisionist Participation in 9-11 March 2017 Paris Conference [online], Defending History, 9 marca 2017 [dostęp 2020-10-23] (ang.).
  4. ↑ Notka biograficzna Wołodymyra Wjatrowycza wśród autorów książki Українська Повстанська Армія: історія нескорених.
  5. ↑ Per Anders Rudling, The OUN, the UPA and the Holocaust..., s. 37.
  6. ↑ Wołodymyr Wjatrowycz, Друга польсько-українська війна. 1942–1947, Kijów 2011, biogram na okładce.
  7. ↑ Zdaniem Andreasa Umlanda zaproszenie Wjatrowycza na Uniwersytet Harvarda było motywowane względami pozanaukowymi: He was apparently invited on Harvard’s “celebrities track” rather than within a traditional scholarly funding scheme. Andreas Umland: The Ukrainian government’s Memory Institute against the West. New Eastern Europe, 2017-03-07. [dostęp 2017-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-07)]. (ang.).
  8. ↑ Кабмин уволил Вятровича [online], strana.ua [dostęp 2020-10-23] (ros.).
  9. ↑ Европейская солидарность назвала 50 кандидатов из своего списка [online], LIGA, 13 czerwca 2019 [dostęp 2020-10-23] (ros.).
  10. ↑ Вятрович принял присягу нардепа и вошел во фракцию "Евросолидарности" [online], Интерфакс-Украина [dostęp 2020-10-23] (ros.).
  11. ↑ Dekret Prezydenta Ukrainy Nr 1100/2009 «Про відзначення державними нагородами України».
  12. ↑ Премію ім. Стуса отримали правозахисник, історик і поетеса [online], www.unian.ua [dostęp 2020-10-23] (ukr.).
  13. ↑ Per Anders Rudling, The OUN, the UPA and the Holocaust: A Study in the Manufacturing of Historical Myths, The Carl Beck Papers in Russian & East European Studies, No. 2107, November 2011, ISSN 0889-275X, s. 28.
  14. ↑ a b c d e Grzegorz Motyka: Nieudana książka. zbrodniawolynska.pl. [dostęp 2014-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-08)]. (pol.).
  15. ↑ Taras Kuryło, John-Paul Himka, “Iak OUN stavylasia do ievreiv? Rozdumy nad knyzhkoiu Volodymyra Viatrovycha”, Ukraina Moderna 13 (2008), s. 252–265 [1].
  16. ↑ a b Per A. Rudling, The OUN, the UPA and the Holocaust..., s. 28–31.
  17. ↑ a b c Grzegorz Rossoliński-Liebe, Debating, obfuscating and disciplining the Holocaust: post-Soviet historical discourses on the OUN–UPA and other nationalist movements, East European Jewish Affairs, 42:3, s. 207–208.
  18. ↑ Taras Kuryło, John-Paul Himka, “Iak OUN stavylasia do ievreiv?..., s. 265.
  19. ↑ Taras Kuryło, John-Paul Himka, “Iak OUN stavylasia do ievreiv?..., s. 264.
  20. ↑ Игорь Ильюшин, Плохо забытое старое: о новой книге Владимира Вятровича, Ab Imperio, 1/2012, s. 382–385.
  21. ↑ Андрей Портнов, „Истории для домашнего употребления”, Ab Imperio 3/12, s. 324–334.
  22. ↑ Grzegorz Motyka, W krainie uproszczeń, Nowa Europa Wschodnia 1/2013, s. 97–101.
  23. ↑ Анджей Земба, Мифологизированная “война”, Ab Imperio, 1/2012, s. 403–421.
  24. ↑ Per Anders Rudling, Warfare or War Criminality? Volodymyr V’iatrovych, Druha pol’s’ko-ukains’ka viina, 1942–1947 (Kyiv: Vydavnychyi dim “Kyevo-Mohylians’ka akademiia,” 2011). 228 pp. ISBN 978-966-518-567, Ab Imperio, 1/2012, s. 356–381.
  25. ↑ Andrzej Leon Sowa, recenzja książek: Polśko-ukrajinśki stosunki w 1942–1947 rokach u dokumentach OUN ta UPA, red. Wołodymyr Wiatrowycz oraz Wołodymyr Wiatrowycz, Druha polśko-ukrajinśka wijna 1942–1947, [in:] „Pamięć i Sprawiedliwość”, nr 21, s. 450–460. [2].
  26. ↑ Grzegorz Hryciuk, recenzja książki: Wołodymyr Wiatrowycz, Druha polśko-ukrajinśka wijna 1942–1947, [in:] „Pamięć i Sprawiedliwość” nr 21, s. 460–471 [3].
  27. ↑ Per Anders Rudling, Warfare..., s. 361.
  28. ↑ Анджей Земба, Мифологизированная..., s. 405.
  29. ↑ Andrzej Leon Sowa, recenzja książek..., s. 456.
  30. ↑ Андрей Портнов, „Истории для домашнего употребления”, s. 327.
  31. ↑ Анджей Земба, Мифологизированная “война”, s. 405, 419.
  32. ↑ Grzegorz Hryciuk, recenzja książki..., s. 471.
  33. ↑ Andrzej L. Sowa, Recenzja..., s. 460.
  34. ↑ a b Per Anders Rudling, Warfare..., s. 379.
  35. ↑ Per Anders Rudling, The OUN, the UPA and the Holocaust..., s. 27.
  36. ↑ Franziska Bruder: Strasti za Banderoju (‘Bandera Passion’). Defending History.com, 2011-11-20. [dostęp 2011-11-23]. (ang.).
  37. ↑ “Ojciec nasz Bandera" w ukraińskim parlamencie [online].

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Épernay

Subprefecture and commune in Grand Est, FranceÉpernaySubprefecture and communeVineyards near Épernay Coat of armsLocation of Épernay ÉpernayShow map of FranceÉpernayShow map of Grand EstCoordinates: 49°02′25″N 3°57′36″E / 49.0403°N 3.96°E / 49.0403; 3.96CountryFranceRegionGrand EstDepartmentMarneArrondissementÉpernayCantonÉpernay-1 and 2IntercommunalityCA Épernay, Coteaux et Plaine de ChampagneGovernment • Mayor (2023–2026) Christ...

 

 

The Gate, Sheffield

Residential, Hotel in Sheffield, EnglandThe GateThe Gate in 2022Former names1 Furnival Square (during planning)General informationStatusCompletedTypeResidential, HotelLocationSheffield, EnglandCoordinates53°22′37″N 1°28′12″W / 53.377°N 1.470°W / 53.377; -1.470Construction started2007Opening2020HeightRoof64 m (210 ft)Technical detailsFloor count21Floor area12,158 m2 (130,870 sq ft)Design and constructionArchitect(s)Urban Innovations...

 

 

Sevdah TV

Bosnian television channel This article may rely excessively on sources too closely associated with the subject, potentially preventing the article from being verifiable and neutral. Please help improve it by replacing them with more appropriate citations to reliable, independent, third-party sources. (January 2019) (Learn how and when to remove this template message) Television channel Sevdah TVCountryBosnia and HerzegovinaBroadcast areaBosnia and HerzegovinaNetworkTNT GroupHeadquartersTravn...

Георгиевский крест

Не следует путать с Орденом Святого Георгия. У этого термина существуют и другие значения, см. Георгиевский крест (значения). Знак отличия Военного ордена Девиз «За службу и храбрость» Страна  Российская империя Тип знак отличия Кому вручается нижним чинам Основани�...

 

 

العلاقات اليونانية الليختنشتانية

العلاقات اليونانية الليختنشتانية اليونان ليختنشتاين   اليونان   ليختنشتاين تعديل مصدري - تعديل   العلاقات اليونانية الليختنشتانية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين اليونان وليختنشتاين.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عامة ومرجع...

 

 

Exarchat

« Exarchat » (/ɛgzaʁka/[1]), mot d'origine grecque, peut prendre deux sens. Le premier, politique et administratif, est propre à l'Empire romain d'Orient. L'autre, ecclésiastique, est propre à l'Église orthodoxe et aux Églises catholiques orientales. L'exarchat, autorité civile et militaire des marges de l'Empire En rose plus foncé, les exarchats de Ravenne et de Carthage en 560, avec les langues vernaculaires. L’exarchat est une organisation de certains territoires pé...

Archcathedral Basilica of the Assumption of the Blessed Virgin Mary and St. Andrew, Frombork

Cathedral in Frombork, Poland Archcathedral Basilica of the Assumption of the Blessed Virgin Mary and Saint Andrew in FromborkFrombork ArchcathedralBazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku (in Polish)ReligionAffiliationRoman CatholicDistrictCathedral HillProvinceWarmiaRiteLatinEcclesiastical or organizational statusArchcathedral BasilicaYear consecrated1288, 1388LocationLocationFrombork, PolandGeographic coordinates54°21′25″N 19°40�...

 

 

Governor of Zakarpattia Oblast

Chief executive of Zakarpattia Oblast, Ukraine Governor of Zakarpattia OblastIncumbentViktor Mykytasince 10 December 2021ResidenceUzhhorodFormationMarch 24, 1992 as Presidential representative of UkraineWebsiteGovernment of Zakarpattia Oblast The governor of Zakarpattia Oblast (Ukrainian: Закарпатська обласна державна адміністрація, romanized: Zakarpats'ka oblasta derdzavna administratsiya) the head of executive branch for the Zakarpattia Obla...

 

 

Paragon Cable

Cable system in Minneapolis, Minnesota This article relies largely or entirely on a single source. Relevant discussion may be found on the talk page. Please help improve this article by introducing citations to additional sources.Find sources: Paragon Cable – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (November 2019) Paragon CableIndustryCable televisionFounded1980sDefunct2000FatePurchasedSuccessorTime Warner CableBright House NetworksCharter Communic...

Piano Concerto No. 9 (Mozart)

Piano Concerto No. 9Jeunehomme or Jenamyby W. A. MozartMozart in 1777, the year of the composition, painted in Bologna by an unknown artistKeyE-flat majorCatalogueK. 271GenreConcertoStyleClassical periodComposed1777 (1777)MovementsThree (Allegro, Andantino, Rondo, Presto)ScoringPianoorchestra The opening measures of the first movement. The lower stave is the orchestral part at the pitch played by the violins, oboes and horns; the violas, cellos and basses play an octave lower. The upper ...

 

 

San Diego Toros

San Diego TorosCalcio Toros Segni distintivi Uniformi di gara Casa Trasferta Colori sociali Blu, bianco Simboli Casa Trasferta Dati societari Città San Diego Nazione  Stati Uniti Confederazione CONCACAF Federazione USSF Campionato NASL Fondazione 1968 Scioglimento1968 Stadio Balboa Stadium(34000 posti) Palmarès Si invita a seguire il modello di voce I San Diego Toros furono una franchigia calcistica statunitense di San Diego in California, che nel 1968 partecipò per una sola stagione...

 

 

Polish–Ukrainian War

1918-19 conflict between the Second Polish Republic and Ukrainian forces Polish–Ukrainian WarPart of the Ukrainian War of Independence and the Aftermath of World War IThe map showing breaking the siege of Lviv (Lwów) by Poles (November 1918) and the Polish border at the Zbruch (Zbrucz) River by the war's end, with Eastern Galicia (shown in blue) under the Polish control.Date1 November 1918 – 18 July 1919(8 months, 2 weeks and 3 days)Location Ukraine: Eastern Galicia C...

Libéraux-démocrates (Royaume-Uni)

Pour les articles homonymes, voir Parti libéral démocrate. Libéraux-démocratesLiberal Democrats Logotype officiel. Présentation Chef Edward Davey Fondation 2 mars 1988 Siège 8-10 Great George Street, Londres Chef adjointe Daisy Cooper Positionnement Centre[1],[2],[3],[4] à centre gauche[5],[6] Idéologie LibéralismeSocial-libéralismeSécularismeFédéralisme britanniqueEurophilie Affiliation européenne ALDE Affiliation internationale Internationale libérale Couleurs Or Site web li...

 

 

Washington's 19th legislative district

Washington's 19th legislative district map Washington's 19th legislative district is one of forty-nine districts in Washington state for representation in the state legislature. The district includes the western extreme of the state south of the Olympic Peninsula and runs from Aberdeen to Longview.[1] This mostly rural district is represented by state senator Jeff Wilson and state representatives Jim Walsh (position 1) and Joel McEntire (position 2), all Republicans. See also Washing...

 

 

ونستون تشرشل

  هذه المقالة عن رئيس وزراء بريطانيا ونستون تشرشل. لمعانٍ أخرى، طالع ونستون تشرشل (توضيح). معالي الشريف ونستون تشرشل (بالإنجليزية: Winston Churchill)‏  صورة لتشرشل بعنوان «الأَسَد المُزَمْجِر» بواسطة يوسف كرش، ديسمبر 1941.[1] رئيس وزراء المملكة المتحدة في المنصب26 أكتوبر 195...

ماركو فريتز

ماركو فريتز   معلومات شخصية الميلاد 3 أكتوبر 1977 (47 سنة)  مواطنة ألمانيا  الحياة العملية المهنة حكم كرة قدم  اللغات الألمانية  الرياضة كرة القدم  بلد الرياضة ألمانيا  تعديل مصدري - تعديل   ماركو فريتز (بالألمانية: Marco Fritz)‏ هو حكم كرة قدم ألماني، ولد في 3 أكتو...

 

 

Raymond Wilson Chambers

British academic and author (1874-1942) Not to be confused with Robert William Chambers. Portrait of Raymond Wilson Chambers by Walter Stoneman, 1933 Raymond Wilson Chambers (12 November 1874 – 23 April 1942) was a British literary scholar, author, librarian and academic; throughout his career he was associated with University College London (UCL). Life Chambers was born at Staxton, East Riding of Yorkshire (now North Yorkshire), on 12 November 1874, the only son of Thomas Herbert Chamb...

 

 

Rouilly

Balai kota dan jalan raya di Rouilly. RouillyNegaraPrancisArondisemenProvinsKantonProvinsAntarkomuneCommunauté de communes de la GerbePemerintahan • Wali kota (2008-2014) Pierre Voisembert • Populasi1428Kode INSEE/pos77391 / 2 Population sans doubles comptes: penghitungan tunggal penduduk di komune lain (e.g. mahasiswa dan personil militer). Rouilly merupakan sebuah komune di departemen Seine-et-Marne di region Île-de-France di utara-tengah Prancis. Demografi Pa...

New York World

New York WorldPublikasi pada 13 Agustus 1911TipeSurat kabarFormatLembar lebarPemilikManton Marble(1862–1876)Thomas A. Scott(1876–1879)Jay Gould(1879–1883)Joseph Pulitzer(1883–1911)Pulitzer family(1911–1931)Pandangan politikIndependen, demokrat/progresifBerhenti publikasi27 Februari 1931PusatNew York World BuildingSirkulasi surat kabar313,000 (1931)Nomor OCLC32646018 New York World adalah sebuah surat kabar yang diterbitkan di New York antara tahun 1860 hingga 1931. Surat kabar ini m...

 

 

Рейссен-Холтен

ОбщинаРейссен-ХолтенRijssen-Holten Флаг[d] Герб[d] 52°18′24″ с. ш. 6°31′26″ в. д.HGЯO Страна  Нидерланды Входит в провинцию Оверэйсел Адм. центр Рейссен История и география Площадь 94,4 км² Высота 14 м Часовой пояс +1 Население Население 37 568 чел. (2012) Плотность 39...